< 詩篇 82 >

1 アサフの歌 神は神の会議のなかに立たれる。神は神々のなかで、さばきを行われる。
Ang Dios ay tumatayo sa kapisanan ng Dios; siya'y humahatol sa gitna ng mga dios.
2 「あなたがたはいつまで不正なさばきをなし、悪しき者に好意を示すのか。 (セラ)
Hanggang kailan magsisihatol kayo ng kalikuan, at magsisigalang sa mga pagkatao ng masama? (Selah)
3 弱い者と、みなしごとを公平に扱い、苦しむ者と乏しい者の権利を擁護せよ。
Hatulan mo ang dukha at ulila: gawan mo ng kaganapan ang napipighati at walang nagkakandili.
4 弱い者と貧しい者を救い、彼らを悪しき者の手から助け出せ」。
Sagipin mo ang dukha at mapagkailangan: iligtas ninyo (sila) sa kamay ng masama,
5 彼らは知ることなく、悟ることもなくて、暗き中をさまよう。地のもろもろの基はゆり動いた。
Hindi nila nalalaman, ni nauunawa man; sila'y nagsisilakad na paroo't parito sa kadiliman: lahat ng patibayan ng lupa ay nangakilos.
6 わたしは言う、「あなたがたは神だ、あなたがたは皆いと高き者の子だ。
Aking sinabi, Kayo'y mga dios, at kayong lahat ay mga anak ng Kataastaasan.
7 しかし、あなたがたは人のように死に、もろもろの君のひとりのように倒れるであろう」。
Gayon ma'y mangamamatay kayong parang mga tao, at mangabubuwal na parang isa sa mga pangulo.
8 神よ、起きて、地をさばいてください。すべての国民はあなたのものだからです。
Bumangon ka, O Dios, hatulan mo ang lupa: sapagka't iyong mamanahin ang lahat ng mga bansa.

< 詩篇 82 >