< 詩篇 82 >
1 アサフの歌 神は神の会議のなかに立たれる。神は神々のなかで、さばきを行われる。
Zabura ta Asaf. Allah yana shugabanta cikin babban taro; yakan zartar da hukunci a cikin “alloli”.
2 「あなたがたはいつまで不正なさばきをなし、悪しき者に好意を示すのか。 (セラ)
“Har yaushe za ku kāre marasa adalci ku kuma goyi bayan mugaye? (Sela)
3 弱い者と、みなしごとを公平に扱い、苦しむ者と乏しい者の権利を擁護せよ。
Ku tsare mutuncin marasa ƙarfi da marayu; ku kāre hakkin matalauta da waɗanda ake danniya.
4 弱い者と貧しい者を救い、彼らを悪しき者の手から助け出せ」。
Ku ceci marasa ƙarfi da masu bukata; ku kuɓutar da su daga hannun mugaye.
5 彼らは知ることなく、悟ることもなくて、暗き中をさまよう。地のもろもろの基はゆり動いた。
“Ba su san kome ba, ba su fahimci kome ba. Suna yawo cikin duhu; an girgiza dukan tussan duniya.
6 わたしは言う、「あなたがたは神だ、あなたがたは皆いと高き者の子だ。
“Na ce, ‘Ku “alloli” ne; dukanku’ya’yan Mafi Ɗaukaka’ ne.
7 しかし、あなたがたは人のように死に、もろもろの君のひとりのように倒れるであろう」。
Amma za ku mutu kamar mutum kurum; za ku fāɗi kamar duk wani mai mulki.”
8 神よ、起きて、地をさばいてください。すべての国民はあなたのものだからです。
Ka tashi, ya Allah, ka shari’anta duniya, gama dukan al’ummai gādonka ne.