< 詩篇 82 >

1 アサフの歌 神は神の会議のなかに立たれる。神は神々のなかで、さばきを行われる。
Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.
2 「あなたがたはいつまで不正なさばきをなし、悪しき者に好意を示すのか。 (セラ)
Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)
3 弱い者と、みなしごとを公平に扱い、苦しむ者と乏しい者の権利を擁護せよ。
Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.
4 弱い者と貧しい者を救い、彼らを悪しき者の手から助け出せ」。
Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.
5 彼らは知ることなく、悟ることもなくて、暗き中をさまよう。地のもろもろの基はゆり動いた。
Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.
6 わたしは言う、「あなたがたは神だ、あなたがたは皆いと高き者の子だ。
Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.
7 しかし、あなたがたは人のように死に、もろもろの君のひとりのように倒れるであろう」。
Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”
8 神よ、起きて、地をさばいてください。すべての国民はあなたのものだからです。
Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.

< 詩篇 82 >