< 詩篇 74 >

1 アサフのマスキールの歌 神よ、なぜ、われらをとこしえに捨てられるのですか。なぜ、あなたの牧の羊に怒りを燃やされるのですか。
Intellectus Asaph. Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ?
2 昔あなたが手に入れられたあなたの公会、すなわち、あなたの嗣業の部族となすためにあがなわれたものを思い出してください。あなたが住まわれたシオンの山を思い出してください。
Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo.
3 とこしえの滅びの跡に、あなたの足を向けてください。敵は聖所で、すべての物を破壊しました。
Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto!
4 あなたのあだは聖所の中でほえさけび、彼らのしるしを立てて、しるしとしました。
Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ; posuerunt signa sua, signa:
5 彼らは上の入口では、おのをもって木の格子垣を切り倒しました。
et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus
6 また彼らは手おのと鎚とをもって聖所の彫り物をことごとく打ち落しました。
exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam.
7 彼らはあなたの聖所に火をかけ、み名のすみかをけがして、地に倒しました。
Incenderunt igni sanctuarium tuum; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
8 彼らは心のうちに言いました、「われらはことごとくこれを滅ぼそう」と。彼らは国のうちの神の会堂をことごとく焼きました。
Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra.
9 われらは自分たちのしるしを見ません。預言者も今はいません。そしていつまで続くのか、われらのうちには、知る者がありません。
Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius.
10 神よ、あだはいつまであざけるでしょうか。敵はとこしえにあなたの名をののしるでしょうか。
Usquequo, Deus, improperabit inimicus? irritat adversarius nomen tuum in finem?
11 なぜあなたは手を引かれるのですか。なぜあなたは右の手をふところに入れておかれるのですか。
Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem?
12 神はいにしえからわたしの王であって、救を世の中に行われた。
Deus autem rex noster ante sæcula: operatus est salutem in medio terræ.
13 あなたはみ力をもって海をわかち、水の上の龍の頭を砕かれた。
Tu confirmasti in virtute tua mare; contribulasti capita draconum in aquis.
14 あなたはレビヤタンの頭をくだき、これを野の獣に与えてえじきとされた。
Tu confregisti capita draconis; dedisti eum escam populis Æthiopum.
15 あなたは泉と流れとを開き、絶えず流れるもろもろの川をからされた。
Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios Ethan.
16 昼はあなたのもの、夜もまたあなたのもの。あなたは光と太陽とを設けられた。
Tuus est dies, et tua est nox; tu fabricatus es auroram et solem.
17 あなたは地のもろもろの境を定め、夏と冬とを造られた。
Tu fecisti omnes terminos terræ; æstatem et ver tu plasmasti ea.
18 主よ、敵はあなたをあざけり、愚かな民はあなたのみ名をののしります。この事を思い出してください。
Memor esto hujus: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum.
19 どうかあなたのはとの魂を野の獣にわたさないでください。貧しい者のいのちをとこしえに忘れないでください。
Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem.
20 あなたの契約をかえりみてください。地の暗い所は暴力のすまいで満ちています。
Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.
21 しえたげられる者を恥じさせないでください。貧しい者と乏しい者とにみ名をほめたたえさせてください。
Ne avertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum.
22 神よ、起きてあなたの訴えをあげつらい、愚かな者のひねもすあなたをあざけるのをみこころにとめてください。
Exsurge, Deus, judica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die.
23 あなたのあだの叫びを忘れないでください。あなたの敵の絶えずあげる騒ぎを忘れないでください。
Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.

< 詩篇 74 >