詩篇 55
1 聖歌隊の指揮者によって琴をもってうたわせたダビデのマスキールの歌 神よ、わたしの祈に耳を傾けてください。わたしの願いを避けて身を隠さないでください。
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған «Масқил»: — И Худа, дуайимни аңлиғайсән; Тилигимдин өзүңни қачурмиғайсән,
2 わたしにみこころをとめ、わたしに答えてください。わたしは悩みによって弱りはて、
Маңа қулақ селип, җавап бәргәйсән; Мән дад-пәряд ичидә кезип, Аһ-зар чекип жүримән;
3 敵の声と、悪しき者のしえたげとによって気が狂いそうです。彼らはわたしに悩みを臨ませ、怒ってわたしを苦しめるからです。
Сәвәви дүшмәнниң тәһдитлири, рәзилләрниң зулумлири; Улар бешимға аваричиликләрни төкиду; Улар ғәзәплинип маңа адавәт сақлайду.
4 わたしの心はわがうちにもだえ苦しみ、死の恐れがわたしの上に落ちました。
Ичимдә жүригим толғинип кәтти; Өлүм вәһшәтлири вуҗудумни қаплиди.
5 恐れとおののきがわたしに臨み、はなはだしい恐れがわたしをおおいました。
Қорқунуч вә титрәк бешимға чүшти, Дәһшәт мени чөмкүвалди.
6 わたしは言います、「どうか、はとのように翼をもちたいものだ。そうすればわたしは飛び去って安きを得るであろう。
Мән: — «Кәптәрдәк қанитим болсичу кашки, Учуп берип арамгаһ тапар едим» — дедим.
7 わたしは遠くのがれ去って、野に宿ろう。 (セラ)
— «Жирақ җайларға қечип, Чөл-баяванларда маканлишар едим; (Селаһ)
8 わたしは急ぎ避難して、はやてとあらしをのがれよう」と。
Боран-чапқунлардин, Қара қуюндин қечип, панаһгаһға алдирар едим!».
9 主よ、彼らのはかりごとを打ち破ってください。彼らの舌を混乱させてください。わたしは町のうちに暴力と争いとを見るからです。
Уларни жутувәткәйсән, и Рәб; Тиллирини бөлүвәткәйсән; Чүнки шәһәр ичидә зораванлиқ һәм җедәлхорлуқни көрдүм.
10 彼らは昼も夜も町の城壁の上を歩きめぐり、町のうちには害悪と悩みとがあります。
Улар кечә-күндүз сепилләр үстидә ғадийип жүрмәктә; Шәһәр ичини қабаһәт вә шумлуқ қаплиди.
11 また滅ぼす事が町のうちにあり、しえたげと欺きとはその市場を離れることがありません。
Һарам арзу-һәвәсләр униң ичидә туриду, Сахтилиқ вә һейлә-микирлик, кочилардин кәтмәйду.
12 わたしをののしる者は敵ではありません。もしそうであるならば忍ぶことができます。わたしにむかって高ぶる者はあだではありません。もしそうであるならば身を隠して彼を避けることができます。
Әгәр дүшмән мени мәсқирә қилған болса, униңға сәвир қилаттим; Бирақ мени кәмситип, өзини махтиған адәм маңа өчмәнләрдин әмәс еди; Әгәр шундақ болған болса, униңдин өзүмни қачураттим;
13 しかしそれはあなたです、わたしと同じ者、わたしの同僚、わたしの親しい友です。
Лекин буни қилған сән екәнлигиңни — Мениң бурадирим, сирдишим, әзиз достум болуп чиқишиңни ойлимаптимән!
14 われらはたがいに楽しく語らい、つれだって神の宮に上りました。
Халайиққа қетилип, Худаниң өйигә иккимиз биллә маңған едуқ, Өз ара шерин параңларда болған едуқ;
Мошундақ [сатқунларни] өлүм туюқсиз чөчитивәтсун! Улар тәһтисараға тирик чүшкәй! Чүнки уларниң маканлирида, уларниң арисида рәзиллик турмақта. (Sheol h7585)
16 しかしわたしが神に呼ばわれば、主はわたしを救われます。
Лекин мән болсам, Худаға нида қилимән; Пәрвәрдигар мени қутқузиду.
17 夕べに、あしたに、真昼にわたしが嘆きうめけば、主はわたしの声を聞かれます。
Әтигини, ахшими вә чүштә, Дәрдимни төкүп пәряд көтиримән; У җәзмән садайимға қулақ салиду.
18 たといわたしを攻める者が多くとも、主はわたしがたたかう戦いからわたしを安らかに救い出されます。
У маңа қарши қилинған җәңдин мени аман қилиду; Гәрчә көп адәмләр мени қоршавға алған болсиму.
19 昔からみくらに座しておられる神は聞いて彼らを悩まされるでしょう。[セラ彼らはおきてを守らず、神を恐れないからです。
Тәңри — әзәлдин тәхттә олтирип кәлгүчи! [У наләмни] аңлап уларни бир тәрәп қилиду; (Селаһ) Чүнки уларда һеч өзгиришләр болмиди; Улар Худадин һеч қорқмайду.
20 わたしの友はその親しき者に手を伸ばして、その契約を破った。
[Һелиқи бурадирим] өзи билән дост болғанларға мушт көтәрди; Өз әһдисини бузуп ташлиди.
21 その口は牛酪よりもなめらかだが、その心には戦いがある。その言葉は油よりもやわらかだが、それは抜いたつるぎである。
Ағзи сериқ майдинму юмшақ, Бирақ көңли җәңдур униң; Униң сөзлири яғдинму силиқ, Әмәлийәттә суғуруп алған қиличлардур.
22 あなたの荷を主にゆだねよ。主はあなたをささえられる。主は正しい人の動かされるのを決してゆるされない。
Жүкүңни Пәрвәрдигарға ташлап қой, У сени йөләйду; У һәққанийларни һәргиз тәврәтмәйду.
23 しかし主よ、あなたは彼らを滅びの穴に投げ入れられます。血を流す者と欺く者とはおのが日の半ばも生きながらえることはできません。しかしわたしはあなたに寄り頼みます。
Бирақ, сән Худа әшу рәзилләрни һалакәт һаңиға чүшүрисән; Қанхорлар вә һейлигәрләр өмриниң йериминиму көрмәйду; Бирақ мән болсам, саңа тайинимән.
