詩篇 49
1 聖歌隊の指揮者によってうたわせたコラの子の歌 もろもろの民よ、これを聞け、すべて世に住む者よ、耳を傾けよ。
| برای سالار مغنیان. مزمور بنی قورح ای تمامی قوم‌ها این را بشنوید! ای جمیع سکنه ربع مسکون این را گوش گیرید! | ۱ |
2 低きも高きも、富めるも貧しきも、共に耳を傾けよ。
| ای عوام و خواص! ای دولتمندان وفقیران جمیع! | ۲ |
3 わが口は知恵を語り、わが心は知識を思う。
| زبانم به حکمت سخن می‌راند وتفکر دل من فطانت است. | ۳ |
4 わたしは耳をたとえに傾け、琴を鳴らして、わたしのなぞを解き明かそう。
| گوش خود را به مثلی فرا می‌گیرم. معمای خویش را بر بربط می‌گشایم. | ۴ |
5 わたしをしえたげる者の不義がわたしを取り囲む悩みの日に、どうして恐れなければならないのか。
| چرا در روزهای بلا ترسان باشم، چون گناه پاشنه هایم مرا احاطه می‌کند؛ | ۵ |
6 彼らはおのが富をたのみ、そのたからの多いのを誇る人々である。
| آنانی که بر دولت خود اعتماد دارند و بر کثرت توانگری خویش فخر می‌نمایند. | ۶ |
7 まことに人はだれも自分をあがなうことはできない。そのいのちの価を神に払うことはできない。
| هیچ‌کس هرگز برای برادر خودفدیه نخواهد داد و کفاره او را به خدا نخواهد بخشید. | ۷ |
| زیرا فدیه جان ایشان گران بهاست و ابد بدان نمی توان رسید | ۸ |
9 とこしえに生きながらえて、墓を見ないためにそのいのちをあがなうには、あまりに価高くて、それを満足に払うことができないからである。
| تا زنده بماند تا ابدالاباد وفساد را نبیند. | ۹ |
10 まことに賢い人も死に、愚かな者も、獣のような者も、ひとしく滅んで、その富を他人に残すことは人の見るところである。
| زیرا می‌بیند که حکیمان می‌میرند. و جاهلان و ابلهان با هم هلاک می‌گردند و دولت خود را برای دیگران ترک می‌کنند. | ۱۰ |
11 たとい彼らはその地を自分の名をもって呼んでも、墓こそ彼らのとこしえのすまい、世々彼らのすみかである。
| فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و مسکنهای ایشان دوربه دور؛ و نامهای خود را بر زمینهای خود می‌نهند. | ۱۱ |
12 人は栄華のうちに長くとどまることはできない、滅びうせる獣にひとしい。
| لیکن انسان در حرمت باقی نمی ماند، بلکه مثل بهایم است که هلاک می‌شود. | ۱۲ |
13 これぞ自分をたのむ愚かな者どもの成りゆき、自分の分け前を喜ぶ者どもの果である。 (セラ)
| این طریقه ایشان، جهالت ایشان است و اعقاب ایشان سخن ایشان را می‌پسندند، سلاه. | ۱۳ |
| مثل گوسفندان درهاویه رانده می‌شوند و موت ایشان را شبانی می‌کند و صبحگاهان راستان بر ایشان حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در هاویه پوسیده خواهد شد تا مسکنی برای آن نباشد. (Sheol h7585) | ۱۴ |
| لیکن خدا جان مرا از دست هاویه نجات خواهد دادزیرا که مرا خواهد گرفت، سلاه. (Sheol h7585) | ۱۵ |
16 人が富を得るときも、その家の栄えが増し加わるときも、恐れてはならない。
| پس ترسان مباش، چون کسی دولتمندگردد و جلال خانه او افزوده شود! | ۱۶ |
17 彼が死ぬときは何ひとつ携え行くことができず、その栄えも彼に従って下って行くことはないからである。
| زیرا چون بمیرد چیزی از آن نخواهد برد و جلالش در عقب او فرو نخواهد رفت. | ۱۷ |
18 たとい彼が生きながらえる間、自分を幸福と思っても、またみずから幸な時に、人々から称賛されても、
| زیرا در حیات خود، خویشتن را مبارک می‌خواند. و چون بر خوداحسان می‌کنی، مردم ترا می‌ستایند. | ۱۸ |
19 彼はついにおのれの先祖の仲間に連なる。彼らは絶えて光を見ることがない。
| لیکن به طبقه پدران خود خواهد پیوست که نور را تا به ابدنخواهند دید. | ۱۹ |
20 人は栄華のうちに長くとどまることはできない。滅びうせる獣にひとしい。
| انسانی که در حرمت است وفهم ندارد، مثل بهایم است که هلاک می‌شود. | ۲۰ |
