< 詩篇 46 >

1 聖歌隊の指揮者によって女の声のしらべにあわせてうたわせたコラの子の歌 神はわれらの避け所また力である。悩める時のいと近き助けである。
Думнезеу есте адэпостул ши сприжинул ностру, ун ажутор каре ну липсеште ничодатэ ын невой.
2 このゆえに、たとい地は変り、山は海の真中に移るとも、われらは恐れない。
Де ачея ну не темем кяр дакэ с-ар згудуи пэмынтул ши с-ар клэтина мунций ын инима мэрилор,
3 たといその水は鳴りとどろき、あわだつとも、そのさわぎによって山は震え動くとも、われらは恐れない。 (セラ)
кяр дакэ ар урла ши ар спумега валуриле мэрий ши с-ар ридика пынэ аколо де сэ се кутремуре мунций.
4 一つの川がある。その流れは神の都を喜ばせ、いと高き者の聖なるすまいを喜ばせる。
Есте ун рыу але кэруй извоаре ынвеселеск четатя луй Думнезеу, сфынтул локаш ал локуинцелор Челуй Пряыналт.
5 神がその中におられるので、都はゆるがない。神は朝はやく、これを助けられる。
Думнезеу есте ын мижлокул ей: еа ну се клатинэ; Думнезеу о ажутэ ын ревэрсатул зорилор.
6 もろもろの民は騒ぎたち、もろもろの国は揺れ動く、神がその声を出されると地は溶ける。
Нямуриле се фрэмынтэ, ымпэрэцииле се клатинэ, дар гласул Луй рэсунэ, ши пэмынтул се топеште де гроазэ.
7 万軍の主はわれらと共におられる、ヤコブの神はわれらの避け所である。 (セラ)
Домнул оштирилор есте ку ной, Думнезеул луй Иаков есте ун турн де скэпаре пентру ной.
8 来て、主のみわざを見よ、主は驚くべきことを地に行われた。
Вениць ши привиць лукрэриле Домнулуй, пустиириле пе каре ле-а фэкут Ел пе пэмынт.
9 主は地のはてまでも戦いをやめさせ、弓を折り、やりを断ち、戦車を火で焼かれる。
Ел а пус капэт рэзбоаелор пынэ ла марӂиня пэмынтулуй; Ел а сфэрымат аркул ши а рупт сулица, а арс ку фок кареле де рэзбой.
10 「静まって、わたしこそ神であることを知れ。わたしはもろもろの国民のうちにあがめられ、全地にあがめられる」。
„Оприци-вэ ши сэ штиць кэ Еу сунт Думнезеу: Еу стэпынеск песте нямурь, Еу стэпынеск пе пэмынт.”
11 万軍の主はわれらと共におられる、ヤコブの神はわれらの避け所である。 (セラ)
Домнул оштирилор есте ку ной. Думнезеул луй Иаков есте ун турн де скэпаре пентру ной.

< 詩篇 46 >