< 詩篇 44 >
1 聖歌隊の指揮者によってうたわせたコラの子のマスキールの歌 神よ、いにしえ、われらの先祖たちの日に、あなたがなされたみわざを彼らがわれらに語ったのを耳で聞きました。
In finem. Filiis Core ad intellectum.
2 すなわちあなたはみ手をもって、もろもろの国民を追い払ってわれらの先祖たちを植え、またもろもろの民を悩まして、われらの先祖たちをふえ広がらせられました。
[Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis.
3 彼らは自分のつるぎによって国を獲たのでなく、また自分の腕によって勝利を得たのでもありません。ただあなたの右の手、あなたの腕、あなたのみ顔の光によるのでした。あなたが彼らを恵まれたからです。
Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos; afflixisti populos, et expulisti eos.
4 あなたはわが王、わが神、ヤコブのために勝利を定められる方です。
Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis.
5 われらはあなたによって、あだを押し倒し、われらに立ちむかう者を、み名によって踏みにじるのです。
Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob.
6 わたしは自分の弓を頼まず、わたしのつるぎもまた、わたしを救うことができないからです。
In te inimicos nostros ventilabimus cornu, et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis.
7 しかしあなたはわれらをあだから救い、われらを憎む者をはずかしめられました。
Non enim in arcu meo sperabo, et gladius meus non salvabit me:
8 われらは常に神によって誇り、とこしえにあなたのみ名に感謝するでしょう。 (セラ)
salvasti enim nos de affligentibus nos, et odientes nos confudisti.
9 ところがあなたはわれらを捨てて恥を負わせ、われらの軍勢と共に出て行かれませんでした。
In Deo laudabimur tota die, et in nomine tuo confitebimur in sæculum.
10 あなたがわれらをあだの前から退かせられたので、われらの敵は心のままにかすめ奪いました。
Nunc autem repulisti et confudisti nos, et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris.
11 あなたはわれらをほふられる羊のようにし、またもろもろの国民のなかに散らされました。
Avertisti nos retrorsum post inimicos nostros, et qui oderunt nos diripiebant sibi.
12 あなたはわずかの金であなたの民を売り、彼らのために高い価を求められませんでした。
Dedisti nos tamquam oves escarum, et in gentibus dispersisti nos.
13 あなたはわれらを隣り人にそしらせ、われらをめぐる者どもに侮らせ、あざけらせられました。
Vendidisti populum tuum sine pretio, et non fuit multitudo in commutationibus eorum.
14 またもろもろの国民のなかにわれらを笑い草とし、もろもろの民のなかに笑い者とされました。
Posuisti nos opprobrium vicinis nostris; subsannationem et derisum his qui sunt in circuitu nostro.
15 わがはずかしめはひねもすわたしの前にあり、恥はわたしの顔をおおいました。
Posuisti nos in similitudinem gentibus; commotionem capitis in populis.
16 これはそしる者と、ののしる者の言葉により、敵と、恨みを報いる者のゆえによるのです。
Tota die verecundia mea contra me est, et confusio faciei meæ cooperuit me:
17 これらの事が皆われらに臨みましたが、われらはあなたを忘れず、あなたの契約にそむくことがありませんでした。
a voce exprobrantis et obloquentis, a facie inimici et persequentis.
18 われらの心はたじろがず、またわれらの歩みはあなたの道を離れませんでした。
Hæc omnia venerunt super nos; nec obliti sumus te, et inique non egimus in testamento tuo.
19 それでもあなたは山犬の住む所でわれらを砕き、暗やみをもってわれらをおおわれました。
Et non recessit retro cor nostrum; et declinasti semitas nostras a via tua:
20 われらがもしわれらの神の名を忘れ、ほかの神に手を伸べたことがあったならば、
quoniam humiliasti nos in loco afflictionis, et cooperuit nos umbra mortis.
21 神はこれを見あらわされないでしょうか。神は心の秘密をも知っておられるからです。
Si obliti sumus nomen Dei nostri, et si expandimus manus nostras ad deum alienum,
22 ところがわれらはあなたのためにひねもす殺されて、ほふられる羊のようにみなされました。
nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscondita cordis. Quoniam propter te mortificamur tota die; æstimati sumus sicut oves occisionis.
23 主よ、起きてください。なぜ眠っておられるのですか。目をさましてください。われらをとこしえに捨てないでください。
Exsurge; quare obdormis, Domine? exsurge, et ne repellas in finem.
24 なぜあなたはみ顔を隠されるのですか。なぜわれらの悩みと、しえたげをお忘れになるのですか。
Quare faciem tuam avertis? oblivisceris inopiæ nostræ et tribulationis nostræ?
25 まことにわれらの魂はかがんで、ちりに伏し、われらのからだは土につきました。
Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra; conglutinatus est in terra venter noster.
26 起きて、われらをお助けください。あなたのいつくしみのゆえに、われらをあがなってください。
Exsurge, Domine, adjuva nos, et redime nos propter nomen tuum.]