詩篇 43

1 神よ、わたしをさばき、神を恐れない民にむかって、わたしの訴えをあげつらい、たばかりをなすよこしまな人からわたしを助け出してください。

И Пәрвәрдигар, мән тоғрилиқ һөкүм чиқарғайсән, Дәвайимни әқидисиз бир хәлиқ алдида сориғайсән; Мени һейлигәр һәм қәбиһ адәмдин қутулдурғайсән.

2 あなたはわたしの寄り頼む神です。なぜわたしを捨てられたのですか。なぜわたしは敵のしえたげによって悲しみ歩くのですか。

Чүнки Сән панаһгаһим болған Худадурсән; Немишкә мени ташлавәткәнсән? Немишкә дүшмәнниң зулумиға учрап, Һемишә азап чекип жүриватимән?» — дәймән.

3 あなたの光とまこととを送ってわたしを導き、あなたの聖なる山と、あなたの住まわれる所にわたしをいたらせてください。

Өз һәқиқитиң вә нуруңни әвәткин, Улар мени йетәклигәй! Мени муқәддәс теғиңға, Маканиңға елип кәлгәй!

4 その時わたしは神の祭壇へ行き、わたしの大きな喜びである神へ行きます。神よ、わが神よ、わたしは琴をもってあなたをほめたたえます。

Шуниң билән мән Худаниң қурбангаһи алдиға барай, Йәни мениң чәксиз хушлуғум болған Тәңриниң йениға барай; Бәрһәқ, чилтар челип Сени мәдһийиләймән, и Худа, мениң Худайим!

5 わが魂よ、何ゆえうなだれるのか。何ゆえわたしのうちに思いみだれるのか。神を待ち望め。わたしはなおわが助け、わが神なる主をほめたたえるであろう。

И җеним, сән немишкә бундақ қайғурисән? Немишкә ичимдә бундақ беарам болуп кетисән? Худаға үмүт бағла! Чүнки мән Уни йәнила мәдһийиләймән, Йәни чирайимға саламәтлик, ниҗатлиқ ата қилғучи Худайимни мәдһийиләймән!