< 詩篇 38 >
1 記念のためにうたったダビデの歌 主よ、あなたの憤りをもってわたしを責めず、激しい怒りをもってわたしを懲らさないでください。
Psalmus David, in rememorationem de sabbato. Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me:
2 あなたの矢がわたしに突き刺さり、あなたの手がわたしの上にくだりました。
quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam.
3 あなたの怒りによって、わたしの肉には全きところなく、わたしの罪によって、わたしの骨には健やかなところはありません。
Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum:
4 わたしの不義はわたしの頭を越え、重荷のように重くて負うことができません。
quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me.
5 わたしの愚かによって、わたしの傷は悪臭を放ち、腐れただれました。
Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ.
6 わたしは折れかがんで、いたくうなだれ、ひねもす悲しんで歩くのです。
Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar.
7 わたしの腰はことごとく焼け、わたしの肉には全きところがありません。
Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea.
8 わたしは衰えはて、いたく打ちひしがれ、わたしの心の激しい騒ぎによってうめき叫びます。
Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei.
9 主よ、わたしのすべての願いはあなたに知られ、わたしの嘆きはあなたに隠れることはありません。
Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus.
10 わたしの胸は激しく打ち、わたしの力は衰え、わたしの目の光もまた、わたしを離れ去りました。
Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum.
11 わが友、わがともがらはわたしの災を見て離れて立ち、わが親族もまた遠く離れて立っています。
Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam.
12 わたしのいのちを求める者はわなを設け、わたしをそこなおうとする者は滅ぼすことを語り、ひねもす欺くことをはかるのです。
Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur.
13 しかしわたしは耳しいのように聞かず、おしのように口を開きません。
Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum.
14 まことに、わたしは聞かない人のごとく、議論を口にしない人のようです。
Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones.
15 しかし、主よ、わたしはあなたを待ち望みます。わが神、主よ、あなたこそわたしに答えられるのです。
Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus.
16 わたしは祈ります、「わが足のすべるとき、わたしにむかって高ぶる彼らにわたしのことによって喜ぶことをゆるさないでください」と。
Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt.
17 わたしは倒れるばかりになり、わたしの苦しみは常にわたしと共にあります。
Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper.
18 わたしは、みずから不義を言いあらわし、わが罪のために悲しみます。
Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo.
19 ゆえなく、わたしに敵する者は強く、偽ってわたしを憎む者は多いのです。
Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique.
20 悪をもって善に報いる者は、わたしがよい事に従うがゆえに、わがあだとなります。
Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem.
21 主よ、わたしを捨てないでください。わが神よ、わたしに遠ざからないでください。
Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me.
22 主、わが救よ、すみやかにわたしをお助けください。
Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.