詩篇 37
1 ダビデの歌 悪をなす者のゆえに、心を悩ますな。不義を行う者のゆえに、ねたみを起すな。
Av David. Vreidskast ikkje yver illgjerningsmennerne, harmast ikkje yver deim som gjer urett!
2 彼らはやがて草のように衰え、青菜のようにしおれるからである。
For liksom gras vert dei brått avskorne, og som grøne urter visnar dei burt.
3 主に信頼して善を行え。そうすればあなたはこの国に住んで、安きを得る。
Lit på Herren og gjer det gode, bu i landet og legg vinn på truskap!
4 主によって喜びをなせ。主はあなたの心の願いをかなえられる。
Og hugnast i Herren, so skal han gjeva deg det som ditt hjarta ynskjer.
5 あなたの道を主にゆだねよ。主に信頼せよ、主はそれをなしとげ、
Gjev Herren din veg i vald, og lit på honom! Han skal gjera det;
6 あなたの義を光のように明らかにし、あなたの正しいことを真昼のように明らかにされる。
og han skal lata di rettferd ganga fram som ljoset, og din rett som middagsklåren.
7 主の前にもだし、耐え忍びて主を待ち望め。おのが道を歩んで栄える者のゆえに、悪いはかりごとを遂げる人のゆえに、心を悩ますな。
Ver still for Herren og stunda på honom! Vreidast ikkje yver den som hev lukka på sin veg, den mannen som legg upp meinråd!
8 怒りをやめ、憤りを捨てよ。心を悩ますな、これはただ悪を行うに至るのみだ。
Haldt deg frå vreide, lat harm fara, vreidast ikkje, det er berre til å gjera ilt!
9 悪を行う者は断ち滅ぼされ、主を待ち望む者は国を継ぐからである。
For illgjerningsmenner skal verta utrudde, men dei som ventar på Herren, dei skal erva landet.
10 悪しき者はただしばらくで、うせ去る。あなたは彼の所をつぶさに尋ねても彼はいない。
Og um ei liti stund er den ugudlege ikkje til, og legg du merke til hans stad, so er han der ikkje.
11 しかし柔和な者は国を継ぎ、豊かな繁栄をたのしむことができる。
Men dei spaklyndte skal erva landet og hugnast ved mykjen fred.
12 悪しき者は正しい者にむかってはかりごとをめぐらし、これにむかって歯がみする。
Den ugudlege tenkjer upp vondt imot den rettferdige og skjer tenner imot honom.
13 しかし主は悪しき者を笑われる、彼の日の来るのを見られるからである。
Herren lær åt honom; for han ser at hans dag kjem.
14 悪しき者はつるぎを抜き、弓を張って、貧しい者と乏しい者とを倒し、直く歩む者を殺そうとする。
Dei ugudlege dreg sverdet og spenner sin boge til å fella den arme og fatige og myrda deim som fer ærleg fram.
15 しかしそのつるぎはおのが胸を刺し、その弓は折られる。
Deira sverd skal ganga inn i deira eige hjarta, og deira bogar verta brotne sund.
16 正しい人の持ち物の少ないのは、多くの悪しきの者の豊かなのにまさる。
Betre er det vesle den rettferdige hev, enn mykje gods hjå mange ugudlege.
17 悪しき者の腕は折られるが、主は正しい者を助けささえられるからである。
For armarne vert brotne på dei ugudlege, men Herren styd dei rettferdige.
18 主は全き者のもろもろの日を知られる。彼らの嗣業はとこしえに続く。
Herren kjenner dei dagar dei ulastande skal liva, og deira arv skal vara til æveleg tid.
19 彼らは災の時にも恥をこうむらず、ききんの日にも飽き足りる。
Dei skal ikkje verta til skammar i den vonde tid, og i hungers dagar skal dei verta mette.
20 しかし、悪しき者は滅び、主の敵は牧場の栄えの枯れるように消え、煙のように消えうせる。
For dei ugudlege skal ganga til grunnar, og Herrens fiendar som blomeskrud på engjar; dei kverv som røyk, kverv burt.
21 悪しき者は物を借りて返すことをしない。しかし正しい人は寛大で、施し与える。
Den ugudlege låner og gjev ikkje att, men den rettferdige gjer miskunn og gjev.
22 主に祝福された者は国を継ぎ、主にのろわれた者は断ち滅ぼされる。
For dei han velsignar, skal erva landet; men dei han forbannar, skal verta utrudde.
23 人の歩みは主によって定められる。主はその行く道を喜ばれる。
Herren gjer ein manns steg faste, og han hev hugnad i hans veg.
24 たといその人が倒れても、全く打ち伏せられることはない、主がその手を助けささえられるからである。
Når han fell, vert han ikkje støypt til marki; for Herren styd hans hand.
25 わたしは、むかし年若かった時も、年老いた今も、正しい人が捨てられ、あるいはその子孫が食物を請いあるくのを見たことがない。
Eg hev vore ung og vorte gamall, men aldri hev eg set den rettferdige forlaten eller hans born beda um brød.
26 正しい人は常に寛大で、物を貸し与え、その子孫は祝福を得る。
Heile dagen gjer han miskunn og låner ut, og hans born vert velsigna.
27 悪をさけて、善を行え。そうすれば、あなたはとこしえに住むことができる。
Vik frå det vonde og gjer det gode, so vert du æveleg buande i landet.
28 主は公義を愛し、その聖徒を見捨てられないからである。正しい者はとこしえに助け守られる。しかし、悪しき者の子孫は断ち滅ぼされる。
For Herren elskar rett og forlet ikkje sine trugne; til æveleg tid vert dei haldne uppe; men avkjøme av ugudlege vert utrudt.
29 正しい者は国を継ぎ、とこしえにその中に住むことができる。
Dei rettferdige skal erva landet og bu i det til æveleg tid.
30 正しい者の口は知恵を語り、その舌は公義を述べる。
Rettferdig manns munn andar visdom, og hans tunga taler det som rett er.
31 その心には神のおきてがあり、その歩みはすべることがない。
Hans Guds lov er i hans hjarta, hans stig er ikkje ustøde.
32 悪しき者は正しい人をうかがい、これを殺そうとはかる。
Dei ugudlege lurer på den rettferdige og søkjer å drepa honom.
33 主は正しい人を悪しき者の手にゆだねられない、またさばかれる時、これを罪に定められることはない。
Herren yvergjev honom ikkje i hans hand og fordømer honom ikkje, når han vert dømd.
34 主を待ち望め、その道を守れ。そうすれば、主はあなたを上げて、国を継がせられる。あなたは悪しき者の断ち滅ぼされるのを見るであろう。
Venta på Herren og haldt deg på hans veg! so skal han upphøgja deg til å erva landet; du skal sjå på at dei ugudlege vert utrudde.
35 わたしは悪しき者が勝ち誇って、レバノンの香柏のようにそびえたつのを見た。
Eg såg ein ugudleg ovrikjen mann, og han breidde seg ut som eit heimevakse tre med sitt grøne lauv.
36 しかし、わたしが通り過ぎると、見よ、彼はいなかった。わたしは彼を尋ねたけれども見つからなかった。
Men han gjekk burt, og sjå, han var ikkje meir, og eg leita etter honom, men han vart ikkje funnen.
37 全き人に目をそそぎ、直き人を見よ。おだやかな人には子孫がある。
Merk deg den ulastande mann, og sjå på den rett-tenkte, at freds mann hev ei framtid.
38 しかし罪を犯す者どもは共に滅ぼされ、悪しき者の子孫は断たれる。
Men dei fråfalne vert alle saman utøydde, framtidi vert avskori for dei ugudlege.
39 正しい人の救は主から出る。主は彼らの悩みの時の避け所である。
Og frelsa for dei rettferdige kjem frå Herren, deira sterke vern i trengsels tid.
40 主は彼らを助け、彼らを解き放ち、彼らを悪しき者どもから解き放って救われる。彼らは主に寄り頼むからである。
Og Herren hjelper deim og friar deim ut, han friar deim frå dei ugudlege og frelser deim, for dei flyr til honom.
