< 詩篇 34 >
1 ダビデがアビメレクの前で狂ったさまをよそおい、追われて出ていったときの歌 わたしは常に主をほめまつる。そのさんびはわたしの口に絶えない。
Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.
2 わが魂は主によって誇る。苦しむ者はこれを聞いて喜ぶであろう。
Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.
3 わたしと共に主をあがめよ、われらは共にみ名をほめたたえよう。
Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!
4 わたしが主に求めたとき、主はわたしに答え、すべての恐れからわたしを助け出された。
Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.
5 主を仰ぎ見て、光を得よ、そうすれば、あなたがたは、恥じて顔を赤くすることはない。
Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.
6 この苦しむ者が呼ばわったとき、主は聞いて、すべての悩みから救い出された。
Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.
7 主の使は主を恐れる者のまわりに陣をしいて彼らを助けられる。
Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.
8 主の恵みふかきことを味わい知れ、主に寄り頼む人はさいわいである。
Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.
9 主の聖徒よ、主を恐れよ、主を恐れる者には乏しいことがないからである。
Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.
10 若きししは乏しくなって飢えることがある。しかし主を求める者は良き物に欠けることはない。
Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.
11 子らよ、来てわたしに聞け、わたしは主を恐るべきことをあなたがたに教えよう。
Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.
12 さいわいを見ようとして、いのちを慕い、ながらえることを好む人はだれか。
Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?
13 あなたの舌をおさえて悪を言わせず、あなたのくちびるをおさえて偽りを言わすな。
Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!
14 悪を離れて善をおこない、やわらぎを求めて、これを努めよ。
Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!
15 主の目は正しい人をかえりみ、その耳は彼らの叫びに傾く。
Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.
16 主のみ顔は悪を行う者にむかい、その記憶を地から断ち滅ぼされる。
Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.
17 正しい者が助けを叫び求めるとき、主は聞いて、彼らをそのすべての悩みから助け出される。
Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.
18 主は心の砕けた者に近く、たましいの悔いくずおれた者を救われる。
Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.
19 正しい者には災が多い。しかし、主はすべてその中から彼を助け出される。
Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.
20 主は彼の骨をことごとく守られる。その一つだに折られることはない。
Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.
21 悪は悪しき者を殺す。正しい者を憎む者は罪に定められる。
Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.
22 主はそのしもべらの命をあがなわれる。主に寄り頼む者はひとりだに罪に定められることはない。
Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.