< 詩篇 147 >

1 主をほめたたえよ。われらの神をほめうたうことはよいことである。主は恵みふかい。さんびはふさわしいことである。
Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
2 主はエルサレムを築き、イスラエルの追いやられた者を集められる。
Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
3 主は心の打ち砕かれた者をいやし、その傷を包まれる。
Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
4 主はもろもろの星の数を定め、すべてそれに名を与えられる。
Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
5 われらの主は大いなる神、力も豊かであって、その知恵ははかりがたい。
Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
6 主はしえたげられた者をささえ、悪しき者を地に投げ捨てられる。
Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
7 主に感謝して歌え、琴にあわせてわれらの神をほめうたえ。
Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
8 主は雲をもって天をおおい、地のために雨を備え、もろもろの山に草をはえさせ、
Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
9 食物を獣に与え、また鳴く小がらすに与えられる。
Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
10 主は馬の力を喜ばれず、人の足をよみせられない。
Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
11 主はおのれを恐れる者とそのいつくしみを望む者とをよみせられる。
Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
12 エルサレムよ、主をほめたたえよ。シオンよ、あなたの神をほめたたえよ。
Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
13 主はあなたの門の貫の木を堅くし、あなたのうちにいる子らを祝福されるからである。
Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
14 主はあなたの国境を安らかにし、最も良い麦をもってあなたを飽かせられる。
On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
15 主はその戒めを地に下される。そのみ言葉はすみやかに走る。
On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
16 主は雪を羊の毛のように降らせ、霜を灰のようにまかれる。
On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
17 主は氷をパンくずのように投げうたれる。だれがその寒さに耐えることができましょうか。
Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
18 主はみ言葉を下してこれを溶かし、その風を吹かせられると、もろもろの水は流れる。
Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
19 主はそのみ言葉をヤコブに示し、そのもろもろの定めと、おきてとをイスラエルに示される。
Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
20 主はいずれの国民をも、このようにはあしらわれなかった。彼らは主のもろもろのおきてを知らない。主をほめたたえよ。
Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

< 詩篇 147 >