詩篇 132
1 京まうでの歌 ヱホバよねがはくはダビデの爲にそのもろもろの憂をこころに記たまヘ
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 ダビデ、ヱホバにちかひヤコブの全能者にうけひていふ
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 われヱホバのために處をたづねいだし ヤコブの全能者のために居所をもとめうるまでは 我家の幕屋にいらず わが臥床にのぼらず わが目をねぶらしめず わが眼瞼をとぢしめざるべしと
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 われらエフラタにて之をききヤアルの野にて見とめたり
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 われらはその居所にゆきて その承足のまへに俯伏さん
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 ヱホバよねがはくは起きて なんぢの稜威の櫃とともになんぢの安居所にいりたまへ
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 なんぢの祭司たちは義を衣 なんぢの聖徒はみな歓びよばふべし
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 なんぢの僕ダビデのためになんぢの受膏者の面をしりぞけたまふなかれ
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 ヱホバ眞實をもてダビデに誓ひたまひたれば之にたがふことあらじ 曰くわれなんぢの身よりいでし者をなんぢの座位にざせしめん
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 なんぢの子輩もしわがをしふる契約と證詞とをまもらばかれらの子輩もまた永遠になんぢの座位にざすべしと
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 ヱホバはシオンを擇びておのが居所にせんとのぞみたまへり
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 曰くこれは永遠にわが安居處なり われここに住ん そはわれ之をのぞみたればなり
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 われシオンの糧をゆたかに祝し くひものをもてその貧者をあかしめん
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 われ救をもてその祭司たちに衣せん その聖徒はみな聲たからかによろこびよばふべし
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 われダビデのためにかしこに一つの角をはえしめん わが受膏者のために燈火をそなへたり
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 われかれの仇にはぢを衣せん されどかれはその冠弁さかゆべし
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
