< 詩篇 132 >
1 京まうでの歌 ヱホバよねがはくはダビデの爲にそのもろもろの憂をこころに記たまヘ
En sang ved festreisene. Herre, gi David lønn for hans møie,
2 ダビデ、ヱホバにちかひヤコブの全能者にうけひていふ
han som tilsvor Herren, gav Jakobs Veldige det løfte:
Jeg vil ikke gå inn i mitt huses telt, jeg vil ikke stige op på min sengs leie,
jeg vil ikke unne mine øine søvn, mine øielokk slummer,
5 われヱホバのために處をたづねいだし ヤコブの全能者のために居所をもとめうるまでは 我家の幕屋にいらず わが臥床にのぼらず わが目をねぶらしめず わが眼瞼をとぢしめざるべしと
før jeg finner et sted for Herren, en bolig for Jakobs Veldige!
6 われらエフラタにて之をききヤアルの野にて見とめたり
Se, vi hørte om den i Efrata, vi fant den i skogsbygden.
7 われらはその居所にゆきて その承足のまへに俯伏さん
Vi vil komme til hans bolig, vi vil tilbede for hans føtters skammel.
8 ヱホバよねがはくは起きて なんぢの稜威の櫃とともになんぢの安居所にいりたまへ
Reis dig, Herre, og kom til ditt hvilested, du og din styrkes ark!
9 なんぢの祭司たちは義を衣 なんぢの聖徒はみな歓びよばふべし
La dine prester klæ sig i rettferd og dine fromme rope med fryd!
10 なんぢの僕ダビデのためになんぢの受膏者の面をしりぞけたまふなかれ
For Davids, din tjeners skyld vise du ikke din salvedes åsyn tilbake!
11 ヱホバ眞實をもてダビデに誓ひたまひたれば之にたがふことあらじ 曰くわれなんぢの身よりいでし者をなんぢの座位にざせしめん
Herren har svoret David en sann ed, som han ikke vil gå fra: Av ditt livs frukt vil jeg sette konger på din trone;
12 なんぢの子輩もしわがをしふる契約と證詞とをまもらばかれらの子輩もまた永遠になんぢの座位にざすべしと
dersom dine barn holder min pakt og mine vidnesbyrd, som jeg vil lære dem, da skal også deres barn for all tid sitte på dine trone.
13 ヱホバはシオンを擇びておのが居所にせんとのぞみたまへり
For Herren har utkåret Sion, han har attrådd det til sin bolig:
14 曰くこれは永遠にわが安居處なり われここに住ん そはわれ之をのぞみたればなり
Dette er mitt hvilested til evig tid; her vil jeg bo, fordi jeg har attrådd det.
15 われシオンの糧をゆたかに祝し くひものをもてその貧者をあかしめん
Dets mat vil jeg velsigne, dets fattige vil jeg mette med brød,
16 われ救をもてその祭司たちに衣せん その聖徒はみな聲たからかによろこびよばふべし
og dets prester vil jeg klæ med fryd.
17 われダビデのためにかしこに一つの角をはえしめん わが受膏者のために燈火をそなへたり
Der vil jeg la et horn vokse op for David, gjøre i stand en lampe for min salvede.
18 われかれの仇にはぢを衣せん されどかれはその冠弁さかゆべし
Hans fiender vil jeg klæ i skam, men på ham skal hans krone stråle.