< 詩篇 130 >

1 京まうでの歌 ああヱホバよわれふかき淵より汝をよべり
Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!
2 主よねがはくはわが聲をきい汝のみみをわが懇求のこゑにかたぶけたまヘ
Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!
3 ヤハよ主よなんぢ若もろもろの不義ふぎに目をとめたまはば誰たれかよく立たつことをえんや
Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?
4 されどなんぢに赦あれば人におそれかしこまれ給ふべし
For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.
5 我ヱホバを俟望む わが霊魂はまちのぞむ われはその聖言によりて望をいだく
Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.
6 わがたましひは衛士があしたを待にまさり 誠にゑじが旦をまつにまさりて主をまてり
Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.
7 イスラエルよヱホバによりて望をいだけ そはヱホバにあはれみあり またゆたかなる救贖あり
Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.
8 ヱホバはイスラエルをそのもろもろの邪曲よりあがなひたまはん
Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.

< 詩篇 130 >