< 詩篇 130 >
1 京まうでの歌 ああヱホバよわれふかき淵より汝をよべり
Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,
2 主よねがはくはわが聲をきい汝のみみをわが懇求のこゑにかたぶけたまヘ
o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!
3 ヤハよ主よなんぢ若もろもろの不義ふぎに目をとめたまはば誰たれかよく立たつことをえんや
Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?
4 されどなんぢに赦あれば人におそれかしこまれ給ふべし
Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.
5 我ヱホバを俟望む わが霊魂はまちのぞむ われはその聖言によりて望をいだく
Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,
6 わがたましひは衛士があしたを待にまさり 誠にゑじが旦をまつにまさりて主をまてり
paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.
7 イスラエルよヱホバによりて望をいだけ そはヱホバにあはれみあり またゆたかなる救贖あり
Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.
8 ヱホバはイスラエルをそのもろもろの邪曲よりあがなひたまはん
Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.