詩篇 114

1 イスラエルがエジプトをいで、ヤコブの家が異言の民を離れたとき、

Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,

2 ユダは主の聖所となり、イスラエルは主の所領となった。

Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,

3 海はこれを見て逃げ、ヨルダンはうしろに退き、

Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;

4 山は雄羊のように踊り、小山は小羊のように踊った。

Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.

5 海よ、おまえはどうして逃げるのか、ヨルダンよ、おまえはどうしてうしろに退くのか。

Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?

6 山よ、おまえたちはどうして雄羊のように踊るのか、小山よ、おまえたちはどうして小羊のように踊るのか。

Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?

7 地よ、主のみ前におののけ、ヤコブの神のみ前におののけ。

И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;

8 主は岩を池に変らせ、石を泉に変らせられた。

У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.