詩篇 112

1 主をほめたたえよ。主をおそれて、そのもろもろの戒めを大いに喜ぶ人はさいわいである。

Haleluja! Bone estas al la homo, kiu timas la Eternulon Kaj tre amas Liajn ordonojn.

2 その子孫は地において強くなり、正しい者のやからは祝福を得る。

Forta sur la tero estos lia semo; La gento de virtuloj estos benita.

3 繁栄と富とはその家にあり、その義はとこしえに、うせることはない。

Bonstato kaj riĉeco estas en lia domo; Kaj lia justeco restas eterne.

4 光は正しい者のために暗黒の中にもあらわれる。主は恵み深く、あわれみに満ち、正しくいらせられる。

En mallumo leviĝas lumo por la virtulo. Li estas kompatema, favorkora, kaj justa.

5 恵みを施し、貸すことをなし、その事を正しく行う人はさいわいである。

Bone estas al la homo, kiu kompatas kaj pruntedonas, Kiu pesas siajn farojn per justeco.

6 正しい人は決して動かされることなく、とこしえに覚えられる。

Ĉar neniam li falos; Virtulo estos memorata eterne.

7 彼は悪いおとずれを恐れず、その心は主に信頼してゆるがない。

Malbonan famon li ne timos; Fortika estas lia koro, ĝi fidas la Eternulon.

8 その心は落ち着いて恐れることなく、ついにそのあだについての願いを見る。

Senŝanceliĝa estas lia koro; Li ne timas, ĝis li vidas la pereon de siaj malamikoj.

9 彼は惜しげなく施し、貧しい者に与えた。その義はとこしえに、うせることはない。その角は誉を得てあげられる。

Li ŝutas kaj donas al la malriĉuloj; Lia justeco restas eterne, Lia korno altiĝos en honoro.

10 悪しき者はこれを見て怒り、歯をかみならして溶け去る。悪しき者の願いは滅びる。

La malvirtulo vidas kaj ĉagreniĝas, Kunfrapas la dentojn kaj konsumiĝas. La deziro de malvirtuloj pereos.