詩篇 112

1 主をほめたたえよ。主をおそれて、そのもろもろの戒めを大いに喜ぶ人はさいわいである。

Rəbbə həmd edin! Nə bəxtiyardır Rəbdən qorxan, Əmrlərindən zövq alan insan!

2 その子孫は地において強くなり、正しい者のやからは祝福を得る。

Nəsli yer üzündə güclü olacaq, Əməlisalehlərin övladları xeyir-dua alacaq.

3 繁栄と富とはその家にあり、その義はとこしえに、うせることはない。

Evindən bolluq və sərvət əskilməz, Salehliyi əbədi qalar.

4 光は正しい者のために暗黒の中にもあらわれる。主は恵み深く、あわれみに満ち、正しくいらせられる。

Zülmətdə belə, əməlisaleh insanlar üçün, Lütfkar, rəhmli və saleh adamlar üçün nur doğar.

5 恵みを施し、貸すことをなし、その事を正しく行う人はさいわいである。

Səxavətlə borc verən, İşlərini ədalətlə görən yaxşı insandır.

6 正しい人は決して動かされることなく、とこしえに覚えられる。

Belə adam əsla sarsılmaz, Saleh insan əbədi olaraq yadda qalacaq.

7 彼は悪いおとずれを恐れず、その心は主に信頼してゆるがない。

Pis xəbərdən qorxmaz, Rəbbə güvəndiyi üçün ürəyi möhkəmdir,

8 その心は落ち着いて恐れることなく、ついにそのあだについての願いを見る。

Cəsur ürəklidir, Düşmənlərinin süqutunu görənədək qorxmaz.

9 彼は惜しげなく施し、貧しい者に与えた。その義はとこしえに、うせることはない。その角は誉を得てあげられる。

Səpələyər, fəqirlərə paylayar, Salehliyi əbədi qalar, Qüdrəti və hörməti ucalar.

10 悪しき者はこれを見て怒り、歯をかみならして溶け去る。悪しき者の願いは滅びる。

Pis adamsa bunu görüb qəzəblənər, Dişlərini qıcıdar, yanıb-tökülər, Pislərin arzusu puç olar.