< 詩篇 111 >
1 主をほめたたえよ。わたしは正しい者のつどい、および公会で、心をつくして主に感謝する。
Purihin ninyo ang Panginoon. Ako'y magpapasalamat sa Panginoon ng aking buong puso, sa kapulungan ng matuwid, at sa kapisanan.
2 主のみわざは偉大である。すべてそのみわざを喜ぶ者によって尋ね窮められる。
Ang mga gawa ng Panginoon ay dakila, siyasat ng lahat na nagtatamo ng kaligayahan diyan.
3 そのみわざは栄光と威厳とに満ち、その義はとこしえに、うせることがない。
Ang kaniyang gawa ay karangalan at kamahalan: at ang kaniyang katuwiran ay nananatili magpakailan man.
4 主はそのくすしきみわざを記念させられた。主は恵みふかく、あわれみに満ちていられる。
Kaniyang ginawa ang kaniyang mga kababalaghang gawa upang alalahanin: ang Panginoon ay mapagbiyaya at puspos ng kahabagan.
5 主はおのれを恐れる者に食物を与え、その契約をとこしえに心にとめられる。
Siya'y nagbigay ng pagkain sa nangatatakot sa kaniya: kaniyang aalalahaning lagi ang kaniyang tipan.
6 主はもろもろの国民の所領をその民に与えて、みわざの力をこれにあらわされた。
Kaniyang ipinakilala sa kaniyang bayan ang kapangyarihan ng kaniyang mga gawa, sa pagbibigay niya sa kanila ng mana ng mga bansa.
7 そのみ手のわざは真実かつ公正であり、すべてのさとしは確かである。
Ang mga gawa ng kaniyang mga kamay ay katotohanan at kahatulan: lahat niyang mga tuntunin ay tunay.
8 これらは世々かぎりなく堅く立ち、真実と正直とをもってなされた。
Nangatatatag magpakailan-kailan man, mga yari sa katotohanan at katuwiran.
9 主はその民にあがないを施し、その契約をとこしえに立てられた。そのみ名は聖にして、おそれおおい。
Siya'y nagsugo ng katubusan sa kaniyang bayan; kaniyang iniutos ang kaniyang tipan magpakailan man: banal at kagalanggalang ang kaniyang pangalan.
10 主を恐れることは知恵のはじめである。これを行う者はみな良き悟りを得る。主の誉は、とこしえに、うせることはない。
Ang pagkatakot sa Panginoon ay pasimula ng karunungan; may mabuting pagkaunawa ang lahat na nagsisisunod ng kaniyang mga utos. Ang kaniyang kapurihan ay nananatili magpakailan man.