詩篇 107
1 「主に感謝せよ、主は恵みふかく、そのいつくしみはとこしえに絶えることがない」と、
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 主にあがなわれた者は言え。主は彼らを悩みからあがない、
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 もろもろの国から、東、西、北、南から彼らを集められた。
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 彼らは人なき荒野にさまよい、住むべき町にいたる道を見いださなかった。
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 彼らは飢え、またかわき、その魂は彼らのうちに衰えた。
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから助け出し、
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 住むべき町に行き着くまで、まっすぐな道に導かれた。
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 主はかわいた魂を満ち足らせ、飢えた魂を良き物で満たされるからである。
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 暗黒と深いやみの中にいる者、苦しみと、くろがねに縛られた者、
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 彼らは神の言葉にそむき、いと高き者の勧めを軽んじたので、
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 主は重い労働をもって彼らの心を低くされた。彼らはつまずき倒れても、助ける者がなかった。
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 暗黒と深いやみから彼らを導き出して、そのかせをこわされた。
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 主は青銅のとびらをこわし、鉄の貫の木を断ち切られたからである。
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 ある者はその罪に汚れた行いによって病み、その不義のゆえに悩んだ。
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 彼らはすべての食物をきらって、死の門に近づいた。
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 そのみ言葉をつかわして、彼らをいやし、彼らを滅びから助け出された。
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 彼らが感謝のいけにえをささげ、喜びの歌をもって、そのみわざを言いあらわすように。
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 舟で海にくだり、大海で商売をする者は、
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 主のみわざを見、また深い所でそのくすしきみわざを見た。
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 主が命じられると暴風が起って、海の波をあげた。
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 彼らは天にのぼり、淵にくだり、悩みによってその勇気は溶け去り、
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 酔った人のようによろめき、よろめいて途方にくれる。
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い出された。
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 主があらしを静められると、海の波は穏やかになった。
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 こうして彼らは波の静まったのを喜び、主は彼らをその望む港へ導かれた。
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 彼らが民の集会で主をあがめ、長老の会合で主をほめたたえるように。
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 主は川を野に変らせ、泉をかわいた地に変らせ、
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 肥えた地をそれに住む者の悪のゆえに塩地に変らせられる。
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 主は野を池に変らせ、かわいた地を泉に変らせ、
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 飢えた者をそこに住まわせられる。こうして彼らはその住むべき町を建て、
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 畑に種をまき、ぶどう畑を設けて多くの収穫を得た。
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 主が彼らを祝福されたので彼らは大いにふえ、その家畜の減るのをゆるされなかった。
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 彼らがしえたげと、悩みと、悲しみとによって減り、かつ卑しめられたとき、
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 主はもろもろの君に侮りをそそぎ、道なき荒れ地にさまよわせられた。
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 しかし主は貧しい者を悩みのうちからあげて、その家族を羊の群れのようにされた。
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 正しい者はこれを見て喜び、もろもろの不義はその口を閉じた。
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 すべて賢い者はこれらの事に心をよせ、主のいつくしみをさとるようにせよ。
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
