詩篇 107
1 「主に感謝せよ、主は恵みふかく、そのいつくしみはとこしえに絶えることがない」と、
Prisa Herren, for han er god, for æveleg varer hans miskunn!
2 主にあがなわれた者は言え。主は彼らを悩みからあがない、
So segjer Herrens utløyste, som han hev løyst ut or naudi,
3 もろもろの国から、東、西、北、南から彼らを集められた。
som han hev sanka i hop frå landi, frå aust og frå vest, frå nord og frå havet.
4 彼らは人なき荒野にさまよい、住むべき町にいたる道を見いださなかった。
Dei for vilt i øydemarki, i vegløysa, dei fann ingen by til å bu i.
5 彼らは飢え、またかわき、その魂は彼らのうちに衰えた。
Hungrige og tyrste var dei, deira sjæl vanmegtast i deim.
6 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから助け出し、
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor fria han deim ut,
7 住むべき町に行き着くまで、まっすぐな道に導かれた。
og han førde deim på rett veg, so dei gjekk til ein by dei kunde bu i.
8 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni,
9 主はかわいた魂を満ち足らせ、飢えた魂を良き物で満たされるからである。
for han metta den tyrste sjæl, og den hungrige sjæl fyllte han med godt.
10 暗黒と深いやみの中にいる者、苦しみと、くろがねに縛られた者、
Dei sat i myrker og daudeskugge, bundne i stakarsdom og jarn,
11 彼らは神の言葉にそむき、いと高き者の勧めを軽んじたので、
av di dei hadde tråssa mot Guds ord og vanvyrdt råderne frå den Høgste.
12 主は重い労働をもって彼らの心を低くされた。彼らはつまずき倒れても、助ける者がなかった。
Og han bøygde deira hjarto med liding, dei snåva, og der var ingen hjelpar.
13 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
Då ropa dei til Herren i si naud, frå deira trengslor frelste han deim.
14 暗黒と深いやみから彼らを導き出して、そのかせをこわされた。
Han førde deim ut or myrker og daudeskugge, og deira band reiv han sund.
15 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni;
16 主は青銅のとびらをこわし、鉄の貫の木を断ち切られたからである。
for han krasa koparportar og hogg sund jarnbommar.
17 ある者はその罪に汚れた行いによって病み、その不義のゆえに悩んだ。
Dårar var dei for sin brotsveg, og for sine misgjerningar vart dei plåga.
18 彼らはすべての食物をきらって、死の門に近づいた。
Deira sjæl vart leid av all mat, og dei kom nær til daudens portar.
19 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い、
Då ropa dei til Herren i si naud; frå deira trengslor frelste han deim.
20 そのみ言葉をつかわして、彼らをいやし、彼らを滅びから助け出された。
Han sende sitt ord og lækte deim og berga deim frå deira graver.
21 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
22 彼らが感謝のいけにえをささげ、喜びの歌をもって、そのみわざを言いあらわすように。
og ofra takkoffer og fortelja um hans verk med fagnad.
23 舟で海にくだり、大海で商売をする者は、
Dei som for ut på havet med skip, og som dreiv handel på dei store vatni,
24 主のみわざを見、また深い所でそのくすしきみわざを見た。
dei såg Herrens gjerningar og hans underverk på djupet.
25 主が命じられると暴風が起って、海の波をあげた。
Han tala og let det koma ein stormvind, og denne reiste havsens bylgjor.
26 彼らは天にのぼり、淵にくだり、悩みによってその勇気は溶け去り、
Dei for upp imot himmelen, dei for ned i djupi, deira sjæl miste modet i ulukka.
27 酔った人のようによろめき、よろめいて途方にくれる。
Dei raga og tumla som drukne, og all deira visdom vart til inkjes.
28 彼らはその悩みのうちに主に呼ばわったので、主は彼らをその悩みから救い出された。
Då ropa dei til Herren i si naud, or deira trengslor førde han deim ut.
29 主があらしを静められると、海の波は穏やかになった。
Han let storm verta til stilla, og bylgjorne kringum deim tagna.
30 こうして彼らは波の静まったのを喜び、主は彼らをその望む港へ導かれた。
Og dei vart glade då dei lagde seg, og han førde deim til den hamni dei ynskte.
31 どうか、彼らが主のいつくしみと、人の子らになされたくすしきみわざとのために、主に感謝するように。
Dei skal prisa Herren for hans miskunn og for hans under mot menneskjeborni
32 彼らが民の集会で主をあがめ、長老の会合で主をほめたたえるように。
og høglova honom i folkesamling og lovsyngja honom der dei gamle sit saman.
33 主は川を野に変らせ、泉をかわいた地に変らせ、
Han gjorde elvar til ei øydemark og vatskjeldor til eit turrlende,
34 肥えた地をそれに住む者の悪のゆえに塩地に変らせられる。
fruktsamt land til ei saltheid, for deira vondskap skuld, som budde der.
35 主は野を池に変らせ、かわいた地を泉に変らせ、
Han gjorde øydemark til innsjø og turrlende til vatskjeldor.
36 飢えた者をそこに住まわせられる。こうして彼らはその住むべき町を建て、
Og han let hungrige bu der, og dei bygde ein by til å bu i.
37 畑に種をまき、ぶどう畑を設けて多くの収穫を得た。
Og dei sådde åkrar og planta vinhagar, og dei fekk grøda til å hausta.
38 主が彼らを祝福されたので彼らは大いにふえ、その家畜の減るのをゆるされなかった。
Og han velsigna deim, og dei auka mykje, og av fe gav han deim ikkje lite.
39 彼らがしえたげと、悩みと、悲しみとによって減り、かつ卑しめられたとき、
So minka dei att og vart nedbøygde av trykk og trengsla og sorg.
40 主はもろもろの君に侮りをそそぎ、道なき荒れ地にさまよわせられた。
Han som renner ut vanvyrdnad yver hovdingar og let deim villast i veglaus øydemark,
41 しかし主は貧しい者を悩みのうちからあげて、その家族を羊の群れのようにされた。
han lyfte upp den fatige or vesaldomen og auka ætterne som ei hjord.
42 正しい者はこれを見て喜び、もろもろの不義はその口を閉じた。
Dei ærlege ser det og gled seg, og all vondskap let att sin munn.
43 すべて賢い者はこれらの事に心をよせ、主のいつくしみをさとるようにせよ。
Den som er vis, han gjeve gaum etter dette, og dei må merke Herrens nådegjerningar.
