詩篇 102
1 苦しむ者が思いくずおれてその嘆きを主のみ前に注ぎ出すときの祈 主よ、わたしの祈をお聞きください。わたしの叫びをみ前に至らせてください。
Modlitba chudého, když sevřín jsa, před Hospodinem vylévá žádosti své. Hospodine, slyš modlitbu mou, a volání mé přijdiž k tobě.
2 わたしの悩みの日にみ顔を隠すことなく、あなたの耳をわたしに傾け、わが呼ばわる日に、すみやかにお答えください。
Neskrývej tváři své přede mnou, v den ssoužení mého nakloň ke mně ucha svého; když k tobě volám, rychle vyslyš mne.
3 わたしの日は煙のように消え、わたしの骨は炉のように燃えるからです。
Nebo mizejí jako dým dnové moji, a kosti mé jako ohniště vypáleny jsou.
4 わたしの心は草のように撃たれて、しおれました。わたしはパンを食べることを忘れました。
Poraženo jest jako bylina, a usvadlo srdce mé, tak že jsem chleba svého jísti zapomenul.
5 わが嘆きの声によってわたしの骨はわたしの肉に着きます。
Od hlasu lkání mého přilnuly kosti mé k kůži mé.
6 わたしは荒野のはげたかのごとく、荒れた跡のふくろうのようです。
Podobný jsem učiněn pelikánu na poušti, jsem jako výr na pustinách.
7 わたしは眠らずに屋根にひとりいるすずめのようです。
Bdím, a jsem jako vrabec osamělý na střeše.
8 わたしの敵はひねもす、わたしをそしり、わたしをあざける者はわが名によってのろいます。
Každý den utrhají mi nepřátelé moji, a posměvači moji proklínají mnou.
9 わたしは灰をパンのように食べ、わたしの飲み物に涙を交えました。
Nebo jídám popel jako chléb, a k nápoji svému slz přiměšuji,
10 これはあなたの憤りと怒りのゆえです。あなたはわたしをもたげて投げすてられました。
Pro rozhněvání tvé a zažžený hněv tvůj; nebo zdvihna mne, hodils mnou.
11 わたしのよわいは夕暮の日影のようです。わたしは草のようにしおれました。
Dnové moji jsou jako stín nachýlený, a já jako tráva usvadl jsem.
12 しかし主よ、あなたはとこしえにみくらに座し、そのみ名はよろず代に及びます。
Ale ty, Hospodine, na věky zůstáváš, a památka tvá od národu až do pronárodu.
13 あなたは立ってシオンをあわれまれるでしょう。これはシオンを恵まれる時であり、定まった時が来たからです。
Ty povstana, smiluješ se nad Sionem, nebo čas jest učiniti milost jemu, a čas uložený přišel.
14 あなたのしもべはシオンの石をも喜び、そのちりをさえあわれむのです。
Nebo líbost mají služebníci tvoji v kamení jeho, a nad prachem jeho slitují se,
15 もろもろの国民は主のみ名を恐れ、地のもろもろの王はあなたの栄光を恐れるでしょう。
Aby se báli pohané jména Hospodinova, a všickni králové země slávy tvé,
16 主はシオンを築き、その栄光をもって現れ、
Když by Hospodin vzdělal Sion, a ukázal se v slávě své,
17 乏しい者の祈をかえりみ、彼らの願いをかろしめられないからです。
Když by popatřil k modlitbě poníženého lidu, nepohrdaje modlitbou jejich.
18 きたるべき代のために、この事を書きしるしましょう。そうすれば新しく造られる民は、主をほめたたえるでしょう。
Budeť to zapsáno pro budoucí potomky, a lid, kterýž má stvořen býti, chváliti bude Hospodina,
19 主はその聖なる高き所から見おろし、天から地を見られた。
Že shlédl s výsosti svatosti své. Hospodin s nebe na zemi že popatřil,
20 これは捕われ人の嘆きを聞き、死に定められた者を解き放ち、
Aby vyslyšel vzdychání vězňů, a rozvázal ty, kteříž již k smrti oddání byli,
21 人々がシオンで主のみ名をあらわし、エルサレムでその誉をあらわすためです。
Aby vypravovali na Sionu jméno Hospodinovo, a chválu jeho v Jeruzalémě,
22 その時もろもろの民、もろもろの国はともに集まって、主に仕えるでしょう。
Když se spolu shromáždí národové a království, aby sloužili Hospodinu.
23 主はわたしの力を中途でくじき、わたしのよわいを短くされました。
Ztrápilť jest na cestě sílu mou, ukrátil dnů mých,
24 わたしは言いました、「わが神よ、どうか、わたしのよわいの半ばでわたしを取り去らないでください。あなたのよわいはよろず代に及びます」と。
Až jsem řekl: Můj Bože, nebeř mne u prostřed dnů mých; od národu zajisté až do pronárodu jsou léta tvá,
25 あなたはいにしえ、地の基をすえられました。天もまたあなたのみ手のわざです。
I prvé nežlis založil zemi, a dílo rukou svých, nebesa.
26 これらは滅びるでしょう。しかしあなたは長らえられます。これらはみな衣のように古びるでしょう。あなたがこれらを上着のように替えられると、これらは過ぎ去ります。
Onať pominou, ty pak zůstáváš; všecky ty věci jako roucho zvetšejí, jako oděv změníš je, a změněny budou.
27 しかしあなたは変ることなく、あなたのよわいは終ることがありません。
Ty pak jsi tentýž, a léta tvá nikdy nepřestanou.
28 あなたのしもべの子らは安らかに住み、その子孫はあなたの前に堅く立てられるでしょう。
Synové služebníků tvých bydliti budou, a símě jejich zmocní se před tebou.
