< 箴言 知恵の泉 7 >
1 わが子よ、わたしの言葉を守り、わたしの戒めをあなたの心にたくわえよ。
Min Søn! bevar mine Ord, og gem mine Bud hos dig.
2 わたしの戒めを守って命を得よ、わたしの教を守ること、ひとみを守るようにせよ。
Hold mine Bud, saa skal du leve, og min Lov som din Øjesten.
3 これをあなたの指にむすび、これをあなたの心の碑にしるせ。
Bind dem om dine Fingre, skriv dem paa dit Hjertes Tavle!
4 知恵に向かって、「あなたはわが姉妹だ」と言い、悟りに向かっては、あなたの友と呼べ。
Sig til Visdommen: Du er min Søster, og Forstanden kalde du din Kynding;
5 そうすれば、これはあなたを守って遊女に迷わせず、言葉巧みな、みだらな女に近づかせない。
for at den maa bevare dig fra en fremmed Kvinde, fra en ubekendt, som gør sine Ord glatte.
6 わたしはわが家の窓により、格子窓から外をのぞいて、
Thi jeg saa ud af mit Hus's Vindu, igennem mit Gitter;
7 思慮のない者のうちに、若い者のうちに、ひとりの知恵のない若者のいるのを見た。
og jeg saa iblandt de uerfarne, jeg blev var iblandt Sønnerne et ungt Menneske, som fattedes Forstand,
8 彼はちまたを過ぎ、女の家に行く曲りかどに近づき、その家に行く道を、
og han gik forbi paa Gaden ved hendes Hjørne og skred frem ad Vejen til hendes Hus,
9 たそがれに、よいに、また夜中に、また暗やみに歩いていった。
i Tusmørket om Aftenen efter Dagen, midt i Natten og Mørket.
Og se, en Kvinde mødte ham i Horesmykke og underfundig i Hjertet,
11 この女は、騒がしくて、慎みなく、その足は自分の家にとどまらず、
støjende og ustyrlig, hendes Fødder kunne ikke blive i hendes Hus.
12 ある時はちまたにあり、ある時は市場にあり、すみずみに立って人をうかがう。
Stundom er hun ude, stundom paa Gaderne og lurer ved alle Hjørner.
13 この女は彼を捕えて口づけし、恥しらぬ顔で彼に言う、
Og hun tog fat paa ham og kyssede ham, hun gjorde sit Ansigt frækt og sagde til ham:
14 「わたしは酬恩祭をささげなければならなかったが、きょう、その誓いを果しました。
Der paalaa mig Takoffer, i Dag har jeg betalt mine Løfter;
15 それでわたしはあなたを迎えようと出て、あなたを尋ね、あなたに会いました。
derfor er jeg gaaet ud at møde dig, at søge dit Ansigt, og jeg har fundet dig.
16 わたしは床に美しい、しとねと、エジプトのあや布を敷き、
Jeg har redet mit Leje med Tæpper, med stribet Tøj af Garn fra Ægypten;
17 没薬、ろかい、桂皮をもってわたしの床をにおわせました。
jeg har overstænket min Seng med Myrra. Aloe og Kanel;
18 さあ、わたしたちは夜が明けるまで、情をつくし、愛をかわして楽しみましょう。
kom, lader os beruse os i Kærlighed indtil Morgenen, lader os forlyste os i Elskov;
thi Manden er ikke hjemme, han er faren lang Vej bort;
20 手に金袋を持って出ました。満月になるまでは帰りません」と。
han tog Pengeknuden med sig, han kommer hjem til Fuldmaanedagen.
21 女が多くの、なまめかしい言葉をもって彼を惑わし、巧みなくちびるをもって、いざなうと、
Hun bøjede ham med sin megen Overtalelse, tilskyndte ham med sine smigrende Læber.
22 若い人は直ちに女に従った、あたかも牛が、ほふり場に行くように、雄じかが、すみやかに捕えられ、
Hvo der hastelig gaar efter hende, kommer som Oksen til Slagterbænken og som i Fodlænken, der er til Daarens Tugtelse,
23 ついに、矢がその内臓を突き刺すように、鳥がすみやかに網にかかるように、彼は自分が命を失うようになることを知らない。
indtil en Pil sønderskærer hans Lever; ligesom Fuglen skynder sig til Snaren og ved ikke, at det gælder dens Liv.
24 子供らよ、今わたしの言うことを聞き、わが口の言葉に耳を傾けよ。
Saa hører mig nu, I Børn! og agter paa min Munds Ord!
25 あなたの心を彼女の道に傾けてはならない、またその道に迷ってはならない。
Lad dit Hjerte ikke vige af til hendes Veje, lad dig ikke forvildes paa hendes Stier;
26 彼女は多くの人を傷つけて倒した、まことに、彼女に殺された者は多い。
thi mange ere de gennemborede, som hun har fældet, og mangfoldige alle de, hun har ihjelslaget.
27 その家は陰府へ行く道であって、死のへやへ下って行く。 (Sheol )
Hendes Hus ere Veje til Dødsriget; de gaa ned til Dødens Kamre. (Sheol )