箴言 知恵の泉 31
1 レムエル王のことば即ちその母の彼に教へし箴言なり
Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
2 わが子よ何を言んか わが胎の子よ何をいはんか 我が願ひて得たる子よ何をいはんか
И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
3 なんぢの力を女につひやすなかれ 王を滅すものに汝の途をまかする勿れ
Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
4 レムエルよ酒を飮は王の爲べき事に非ず 王の爲べき事にあらず 醇醪を求むるは牧伯の爲すべき事にあらず
И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
5 恐くは洒を飮て律法をわすれ 且すべて惱まさるる者の審判を枉げん
Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
6 醇醪を亡びんとする者にあたへ 酒を心の傷める者にあたへよ
Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
7 かれ飮てその貧窮をわすれ復その苦楚を憶はざるべし
Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
8 なんぢ瘖者のため又すべての孤者の訟のために口をひらけ
Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
9 なんぢ口をひらきて義しき審判をなし貧者と窮乏者の訟を糺せ
Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
10 誰か賢き女を見出すことを得ん その價は眞珠よりも貴とし
Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
11 その夫の心は彼を恃み その産業は乏しくならじ
Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
12 彼が存命ふる間はその夫に善事をなして惡き事をなさず
У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
13 彼は羊の毛と麻とを求め喜びて手から操き
У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
14 商賈の舟のごとく遠き國よりその糧を運び
У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
15 夜のあけぬ先に起てその家人に糧をあたへ その婢女に日用の分をあたふ
Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
16 田畝をはかりて之を買ひ その手の操作をもて葡萄園を植ゑ
У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
17 力をもて腰に帯し その手を強くす
[Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
18 彼はその利潤の益あるを知る その燈火は終夜きえず
Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
19 かれ手を紡線車にのべ その指に紡錘をとり
У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
20 手を貧者にのべ 手を困苦者に舒ぶ
Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
21 彼は家人の爲に雪をおそれず 蓋その家人みな蕃紅の衣をきればなり
Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
22 彼はおのれの爲に美しき褥子をつくり 細布と紫とをもてその衣とせり
Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
23 その夫はその地の長老とともに邑の門に坐するによりて人に知らるるなり
Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
24 彼は細布の衣を製りてこれをうり 帯をつくりて商賈にあたふ
У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
25 彼は筋力と尊貴とを衣とし且のちの日を笑ふ
Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
26 彼は口を啓きて智慧をのぶ 仁愛の教誨その舌にあり
Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
27 かれはその家の事を鑒み 怠惰の糧を食はず
Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
28 その衆子は起て彼を祝す その夫も彼を讃ていふ
Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
29 賢く事をなす女子は多けれども 汝はすべての女子に愈れり
«Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
30 艶麗はいつはりなり 美色は呼吸のごとし 惟ヱホバを畏るる女は誉られん
Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
31 その手の操作の果をこれにあたへ その行爲によりてこれを邑の門にほめよ
У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!
