箴言 知恵の泉 31
1 レムエル王のことば即ちその母の彼に教へし箴言なり
Vortoj de la reĝo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.
2 わが子よ何を言んか わが胎の子よ何をいはんか 我が願ひて得たる子よ何をいはんか
Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!
3 なんぢの力を女につひやすなかれ 王を滅すものに汝の途をまかする勿れ
Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reĝoj.
4 レムエルよ酒を飮は王の爲べき事に非ず 王の爲べき事にあらず 醇醪を求むるは牧伯の爲すべき事にあらず
Ne al la reĝoj, ho Lemuel, ne al la reĝoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaĵojn.
5 恐くは洒を飮て律法をわすれ 且すべて惱まさるる者の審判を枉げん
Ĉar drinkinte, ili povas forgesi la leĝojn, Kaj ili malĝustigos la juĝon de ĉiuj prematoj.
6 醇醪を亡びんとする者にあたへ 酒を心の傷める者にあたへよ
Donu ebriigaĵon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.
7 かれ飮てその貧窮をわすれ復その苦楚を憶はざるべし
Li trinku, kaj forgesu sian malriĉecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon.
8 なんぢ瘖者のため又すべての孤者の訟のために口をひらけ
Malfermu vian buŝon por senvoĉulo, Por la defendo de ĉiuj forlasitaj.
9 なんぢ口をひらきて義しき審判をなし貧者と窮乏者の訟を糺せ
Malfermu vian buŝon, por juĝi juste, Por defendi malriĉulon kaj senhavulon.
10 誰か賢き女を見出すことを得ん その價は眞珠よりも貴とし
Se iu trovis kapablan edzinon, Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.
11 その夫の心は彼を恃み その産業は乏しくならじ
Fidas ŝin la koro de ŝia edzo, Kaj havo ne mankos.
12 彼が存命ふる間はその夫に善事をなして惡き事をなさず
Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daŭro de ŝia tuta vivo.
13 彼は羊の毛と麻とを求め喜びて手から操き
Ŝi serĉas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.
14 商賈の舟のごとく遠き國よりその糧を運び
Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto; De malproksime ŝi alportas sian panon.
15 夜のあけぬ先に起てその家人に糧をあたへ その婢女に日用の分をあたふ
Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto, Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;
16 田畝をはかりて之を買ひ その手の操作をもて葡萄園を植ゑ
Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin; Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.
17 力をもて腰に帯し その手を強くす
Ŝi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.
18 彼はその利潤の益あるを知る その燈火は終夜きえず
Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona; Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.
19 かれ手を紡線車にのべ その指に紡錘をとり
Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo, Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.
20 手を貧者にのべ 手を困苦者に舒ぶ
Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
21 彼は家人の爲に雪をおそれず 蓋その家人みな蕃紅の衣をきればなり
Ŝi ne timas la neĝon por sia domo, Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.
22 彼はおのれの爲に美しき褥子をつくり 細布と紫とをもてその衣とせり
Ŝi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.
23 その夫はその地の長老とともに邑の門に坐するによりて人に知らるるなり
Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
24 彼は細布の衣を製りてこれをうり 帯をつくりて商賈にあたふ
Ŝi faras teksaĵon kaj vendas, Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.
25 彼は筋力と尊貴とを衣とし且のちの日を笑ふ
Fortika kaj bela estas ŝia vesto, Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.
26 彼は口を啓きて智慧をのぶ 仁愛の教誨その舌にあり
Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo; Bonkora instruo estas sur ŝia lango.
27 かれはその家の事を鑒み 怠惰の糧を食はず
Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.
28 その衆子は起て彼を祝す その夫も彼を讃ていふ
Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas; Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:
29 賢く事をなす女子は多けれども 汝はすべての女子に愈れり
Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas ĉiujn.
30 艶麗はいつはりなり 美色は呼吸のごとし 惟ヱホバを畏るる女は誉られん
Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
31 その手の操作の果をこれにあたへ その行爲によりてこれを邑の門にほめよ
Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj; Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.
