< 箴言 知恵の泉 29 >
1 しばしばしかられても、なおかたくなな者は、たちまち打ち敗られて助かることはない。
Mutumin da ya ci gaba da taurinkai bayan an kwaɓe shi ba da daɗewa ba zai hallaka ba makawa.
2 正しい者が権力を得れば民は喜び、悪しき者が治めるとき、民はうめき苦しむ。
Sa’ad da masu adalci suke cin nasara, mutane kan yi farin ciki sa’ad da mugaye suke mulki, mutane kan yi nishi.
3 知恵を愛する人はその父を喜ばせ、遊女に交わる者はその資産を浪費する。
Duk mai ƙaunar hikima kan kawo wa mahaifinsa farin ciki, amma wanda yake ma’amala da karuwai kan lalatar da dukiyarsa.
4 王は公儀をもって国を堅くする、しかし、重税を取り立てる者はこれを滅ぼす。
Ta wurin yin adalci sarki kan sa ƙasa tă yi ƙarƙo amma duk mai haɗama don cin hanci kan rushe ƙasar.
5 その隣り人にへつらう者は、彼の足の前に網を張る。
Duk wanda yake wa maƙwabcinsa daɗin baki yana sa wa ƙafafunsa tarko ne.
6 悪人は自分の罪のわなに陥る、しかし正しい人は喜び楽しむ。
Mugun mutum tarko ne ta wurin zunubinsa, amma mai adalci zai iya rera ya kuma yi murna.
7 正しい人は貧しい者の訴えをかえりみる、悪しき人はそれを知ろうとはしない。
Masu adalci sun damu game da adalci don talakawa, amma mugaye ba su da wannan damuwa.
8 あざける人は町を乱し、知恵ある者は怒りを静める。
Masu ba’a kan kuta faɗa a birni, amma masu hikima sukan kwantar da fushi.
9 知恵ある人が愚かな人と争うと、愚かな者はただ怒り、あるいは笑って、休むことがない。
In mai hikima ya je wurin shari’a da wawa, wawa kan yi ta fushi yana ta dariya, ba kuwa za a sami salama ba.
10 血に飢えている人は罪のない者を憎む、悪しき者は彼の命を求める。
Masu kisankai sukan ƙi mutum mai mutunci su kuma nema su kashe mai aikata gaskiya.
11 愚かな者は怒りをことごとく表わし、知恵ある者は静かにこれをおさえる。
Wawa yakan nuna fushinsa a fili, amma mai hikima kan kanne fushinsa.
12 もし治める者が偽りの言葉に聞くならば、その役人らはみな悪くなる。
In mai mulki yana sauraran ƙarairayi, dukan ma’aikatansa za su zama mugaye.
13 貧しい者と、しえたげる者とは共に世におる、主は彼ら両者の目に光を与えられる。
Matalauci da azzalumi suna da wannan abu ɗaya. Ubangiji ne yake ba dukansu gani.
14 もし王が貧しい者を公平にさばくならば、その位はいつまでも堅く立つ。
In sarki yana hukunta talakawa da adalci kursiyinsa kullum zai kasance lafiya.
15 むちと戒めとは知恵を与える、わがままにさせた子はその母に恥をもたらす。
Sandar gyara kan ba da hikima, amma yaron da aka bari ba horo kan jawo kunya ga mahaifiyarsa.
16 悪しき者が権力を得ると罪も増す、正しい者は彼らの倒れるのを見る。
Sa’ad da mugaye suke cin nasara, haka zunubi zai yi ta ƙaruwa, amma masu adalci za su ga fāɗuwar waɗannan mutane.
17 あなたの子を懲しめよ、そうすれば彼はあなたを安らかにし、またあなたの心に喜びを与える。
Ka hori ɗanka, zai kuwa ba ka salama; zai ba ka farin cikin da kake so.
18 預言がなければ民はわがままにふるまう、しかし律法を守る者はさいわいである。
Inda ba wahayi, mutane kan kangare; amma masu albarka ne waɗanda suke kiyaye doka.
19 しもべは言葉だけで訓練することはできない、彼は聞いて知っても、心にとめないからである。
Ba a yi wa bawa gyara ta wurin magana kawai; ko da ya fahimta ma, ba zai kula ba.
20 言葉の軽率な人を見るか、彼よりもかえって愚かな者のほうに望みがある。
Ka ga mutum mai yin magana da garaje? To, gara a sa zuciya ga wawa da a sa zuciya gare shi.
21 しもべをその幼い時からわがままに育てる人は、ついにはそれを自分のあとつぎにする。
In mutum ya yi wa bawansa shagwaɓa tun yana yaro, zai jawo baƙin ciki a ƙarshe.
22 怒る人は争いを起し、憤る人は多くの罪を犯す。
Mutum mai cika fushi yakan tā da faɗa, mai zafin rai kuma kan yi zunubai masu yawa.
23 人の高ぶりはその人を低くし、心にへりくだる者は誉を得る。
Fariyar mutum kan jawo masa ƙasƙanci amma mai sauƙinkai kan sami girmamawa.
24 盗びとにくみする者は自分の魂を憎む、彼はのろいを聞いても何事をも口外しない。
Duk wanda yake abokin ɓarawo abokin gāban kansa ne; yana jin sa yana ta rantsuwa, amma bai isa ya ce kome ba.
25 人を恐れると、わなに陥る、主に信頼する者は安らかである。
Jin tsoron mutum tarko ne, amma duk wanda ya dogara ga Ubangiji zai zauna lafiya.
26 治める者の歓心を得ようとする人は多い、しかし人の事を定めるのは主による。
Mutane sukan nemi samun farin jini daga wurin sarki, amma daga wurin Ubangiji ne mutum kan sami adalci.
27 正しい人は不正を行う人を憎み、悪しき者は正しく歩む人を憎む。
Masu adalci suna ƙyamar masu rashin gaskiya; mugaye sukan yi ƙyamar masu aikata gaskiya.