箴言 知恵の泉 27
1 あすのことを誇ってはならない、一日のうちに何がおこるかを知ることができないからだ。
Ros dig ikke av den dag imorgen, for du vet ikke hvad dagen vil føde!
2 自分の口をもって自らをほめることなく、他人にほめさせよ。自分のくちびるをもってせず、ほかの人にあなたをほめさせよ。
La en annen rose dig og ikke din egen munn, en fremmed og ikke dine egne leber!
3 石は重く、砂も軽くはない、しかし愚かな者の怒りはこの二つよりも重い。
Stenen er tung, og sanden veier meget, men dårens harme er tyngre enn begge.
4 憤りはむごく、怒りははげしい、しかしねたみの前には、だれが立ちえよう。
Vrede er fryktelig, og harme er som en flom; men hvem kan stå sig mot avind?
5 あからさまに戒めるのは、ひそかに愛するのにまさる。
Åpenlys irettesettelse er bedre enn kjærlighet som skjules.
6 愛する者が傷つけるのは、まことからであり、あだの口づけするのは偽りからである。
Trofaste er vennens slag, men troløse er fiendens kyss.
7 飽いている者は蜂蜜をも踏みつける、しかし飢えた者には苦い物でさえ、みな甘い。
Den mette vraker honning, men for den sultne er alt bittert søtt.
8 その家を離れてさまよう人は、巣を離れてさまよう鳥のようだ。
Lik en spurv som flyver omkring borte fra sitt rede, er en mann som vanker om borte fra sitt hjem.
9 油と香とは人の心を喜ばせる、しかし魂は悩みによって裂かれる。
Olje og røkelse gleder hjertet, og likeså en venns ømhet og opriktige råd.
10 あなたの友、あなたの父の友を捨てるな、あなたが悩みにあう日には兄弟の家に行くな、近い隣り人は遠くにいる兄弟にまさる。
Forlat ikke din venn og din fars venn, og kom ikke i din brors hus den dag du er i nød! En granne nær ved er bedre enn en bror langt borte.
11 わが子よ、知恵を得て、わたしの心を喜ばせよ、そうすればわたしをそしる者に答えることができる。
Vær vis, min sønn, og gled mitt hjerte, så jeg kan svare den som håner mig!
12 賢い者は災を見て自ら避け、思慮のない者は進んでいって、罰をうける。
Den kloke ser ulykken og skjuler sig; de uerfarne går videre og må bøte.
13 人のために保証する者からは、まずその着物をとれ、他人のために保証をする者をば抵当に取れ。
Ta hans klær, han har gått i borgen for en annen, og ta pant av ham for en fremmed kvinnes skyld!
14 朝はやく起きて大声にその隣り人を祝すれば、かえってのろいと見なされよう。
Den som velsigner sin venn med høi røst tidlig om morgenen, ham skal det regnes som en forbannelse.
15 雨の降る日に雨漏りの絶えないのと、争い好きな女とは同じだ。
Et stadig takdrypp på en regndag og en trettekjær kvinne ligner hverandre.
16 この女を制するのは風を制するのとおなじく、右の手に油をつかむのとおなじだ。
Den som holder på henne, holder på vind, og hans høire hånd griper i olje.
17 鉄は鉄をとぐ、そのように人はその友の顔をとぐ。
Jern skjerpes ved jern, og en mann slipes ved å omgås andre.
18 いちじくの木を守る者はその実を食べる、主人を尊ぶ者は誉を得る。
Den som passer sitt fikentre, får ete dets frukt, og den som tar vare på sin herre, blir æret.
19 水にうつせば顔と顔とが応じるように、人の心はその人をうつす。
Likesom ansikt speiler sig mot ansikt i vannet, så finner det ene menneske sitt hjerte igjen hos det andre.
Dødsriket og avgrunnen blir ikke mette, og menneskenes øine blir heller ikke mette. (Sheol h7585)
21 るつぼによって銀をためし、炉によって金をためす、人はその称賛によってためされる。
Digel er for sølv og ovn for gull, og en mann prøves efter det han roser.
22 愚かな者をうすに入れ、きねをもって、麦と共にこれをついても、その愚かさは去ることがない。
Om du støter dåren i morteren med støteren midt iblandt grynene, så viker hans dårskap allikevel ikke fra ham.
23 あなたの羊の状態をよく知り、あなたの群れに心をとめよ。
Du bør nøie kjenne dine fårs utseende; ha omsorg for din buskap!
24 富はいつまでも続くものではない、どうして位が末代までも保つであろうか。
For gods varer ikke til evig tid, og en krone ikke gjennem alle slekter.
25 草が刈り取られ、新しい芽がのび、山の牧草も集められると、
Når høiet er borte, og det unge gress kommer til syne, og fjellgresset samles inn,
26 小羊はあなたの衣料を出し、やぎは畑を買う価となり、
så har du lam til klær og bukker til å kjøpe aker for,
27 やぎの乳は多くて、あなたと、あなたの家のものの食物となり、おとめらを養うのにじゅうぶんである。
og du har gjetemelk nok til føde for dig og ditt hus og til livsophold for dine piker.
