箴言 知恵の泉 25
1 これらもまたソロモンの箴言であり、ユダの王ヒゼキヤに属する人々がこれを書き写した。
Jaké i tato jsou přísloví Šalomounova, kteráž shromáždili muži Ezechiáše, krále Judského:
2 事を隠すのは神の誉であり、事を窮めるのは王の誉である。
Sláva Boží jest skrývati věc, ale sláva králů zpytovati věc.
3 天の高さと地の深さと、王たる者の心とは測ることができない。
Vysokosti nebes, a hlubokosti země, a srdce králů není žádného vystižení.
4 銀から、かなくそを除け、そうすれば、銀細工人が器を造る材料となる。
Jako když bys odjal trůsku od stříbra, ukáže se slevači nádoba čistá:
5 王の前から悪しき者を除け、そうすれば、その位は正義によって堅く立つ。
Tak když odejmeš bezbožného od oblíčeje králova, tedy utvrzen bude v spravedlnosti trůn jeho.
6 王の前で自ら高ぶってはならない、偉い人の場に立ってはならない。
Nestavěj se za znamenitého před králem, a na místě velikých nestůj.
7 尊い人の前で下にさげられるよりは、「ここに上がれ」といわれるほうがましだ。
Nebo lépe jest, aťby řečeno bylo: Vstup sem, nežli abys snížen byl před knížetem; což vídávají oči tvé.
8 あなたが目に見たことを、軽々しく法廷に出してはならない。あとになり、あなたが隣り人にはずかしめられるとき、あなたはどうしようとするのか。
Nevcházej v svár kvapně, tak abys naposledy něčeho se nedopustil, kdyby tě zahanbil bližní tvůj.
9 隣り人と争うことがあるならば、ただその人と争え、他人の秘密をもらしてはならない。
Srovnej při svou s bližním svým, a tajné věci jiného nevyjevuj,
10 そうでないと、聞く者があなたをいやしめ、あなたは、いつまでもそしられる。
Aťby lehkosti neučinil ten, kdož by to slyšel, až by i zlá pověst tvá nemohla jíti nazpět.
11 おりにかなって語る言葉は、銀の彫り物に金のりんごをはめたようだ。
Jablka zlatá s řezbami stříbrnými jest slovo propověděné případně.
12 知恵をもって戒める者は、これをきく者の耳にとって、金の耳輪、精金の飾りのようだ。
Náušnice zlatá a ozdoba z ryzího zlata jest trestatel moudrý u toho, jenž poslouchá.
13 忠実な使者はこれをつかわす者にとって、刈入れの日に冷やかな雪があるようだ、よくその主人の心を喜ばせる。
Jako studenost sněžná v čas žně, tak jest posel věrný těm, kteříž jej posílají; nebo duši pánů svých očerstvuje.
14 贈り物をすると偽って誇る人は、雨のない雲と風のようだ。
Jako oblakové a vítr bez deště, tak člověk, kterýž se chlubí darem lživým.
15 忍耐をもって説けば君も言葉をいれる、柔らかな舌は骨を砕く。
Snášelivostí nakloněn bývá vývoda, a jazyk měkký láme kosti.
16 蜜を得たならば、ただ足るほどにこれを食べよ、おそらくは食べすごして、それを吐き出すであろう。
Nalezneš-li med, jez, pokudž by dosti bylo tobě, abys snad nasycen jsa jím, nevyvrátil ho.
17 隣り人の家に足をしげくしてはならない、おそらくは彼は煩わしくなって、あなたを憎むようになろう。
Zdržuj nohu svou od domu bližního svého, aby syt jsa tebe, neměl tě v nenávisti.
18 隣り人に敵して偽りのあかしを立てる人は、こん棒、つるぎ、または鋭い矢のようだ。
Kladivo a meč a střela ostrá jest každý, kdož mluví falešné svědectví proti bližnímu svému.
19 悩みに会うとき不信実な者を頼みにするのは、悪い歯、またはなえた足を頼みとするようなものだ。
Zub vylomený a noha vytknutá jest doufání v převráceném v den úzkosti.
20 心の痛める人の前で歌をうたうのは、寒い日に着物を脱ぐようであり、また傷の上に酢をそそぐようだ。
Jako ten, kdož svláčí oděv v čas zimy, a ocet lije k sanitru, tak kdož zpívá písničky srdci smutnému.
21 もしあなたのあだが飢えているならば、パンを与えて食べさせ、もしかわいているならば水を与えて飲ませよ。
Jestliže by lačněl ten, jenž tě nenávidí, nakrm jej chlebem, a žíznil-li by, napoj jej vodou.
22 こうするのは、火を彼のこうべに積むのである、主はあなたに報いられる。
Nebo uhlí řeřavé shromáždíš na hlavu jeho, a Hospodin odplatí tobě.
23 北風は雨を起し、陰言をいう舌は人の顔を怒らす。
Vítr půlnoční zplozuje déšť, a tvář hněvivá jazyk tajně utrhající.
24 争いを好む女と一緒に家におるよりは、屋根のすみにおるほうがよい。
Lépe jest bydliti v koutě na střeše, nežli s ženou svárlivou v domě společném.
25 遠い国から来るよい消息は、かわいている人が飲む冷やかな水のようだ。
Voda studená duši ustalé jest novina dobrá z země daleké.
26 正しい者が悪い者の前に屈服するのは、井戸が濁ったよう、また泉がよごれたようなものだ。
Studnice nohami zakalená a pramen zkažený jest spravedlivý z místa svého před bezbožným vystrčený.
27 蜜を多く食べるのはよくない、ほめる言葉は控え目にするがよい。
Jísti mnoho medu není dobře; tak zpytování slávy jejich není slavné.
28 自分の心を制しない人は、城壁のない破れた城のようだ。
Město rozbořené beze zdi jest muž, kterýž nemá moci nad duchem svým.
