箴言 知恵の泉 18
1 人と交わりをしない者は口実を捜し、すべてのよい考えに激しく反対する。
Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
2 愚かな者は悟ることを喜ばず、ただ自分の意見を言い表わすことを喜ぶ。
Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
3 悪しき者が来ると、卑しめもまた来る、不名誉が来ると、はずかしめも共にくる。
Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
4 人の口の言葉は深い水のようだ、知恵の泉は、わいて流れる川である。
Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
5 悪しき者をえこひいきすることは良くない、正しい者をさばいて、悪しき者とすることも良くない。
D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
6 愚かな者のくちびるは争いを起し、その口はむち打たれることを招く。
Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
7 愚かな者の口は自分の滅びとなり、そのくちびるは自分を捕えるわなとなる。
Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
8 人のよしあしをいう者の言葉はおいしい食物のようで、腹の奥にしみこむ。
Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
9 その仕事を怠る者は、滅ぼす者の兄弟である。
Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
10 主の名は堅固なやぐらのようだ、正しい者はその中に走りこんで救を得る。
Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
11 富める者の富はその堅き城である、それは高き城壁のように彼を守る。
Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
12 人の心の高ぶりは滅びにさきだち、謙遜は栄誉にさきだつ。
Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
13 事をよく聞かないで答える者は、愚かであって恥をこうむる。
Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
14 人の心は病苦をも忍ぶ、しかし心の痛むときは、だれがそれに耐えようか。
Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
15 さとき者の心は知識を得、知恵ある者の耳は知識を求める。
Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
16 人の贈り物は、その人のために道をひらき、また尊い人の前に彼を導く。
Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
17 先に訴え出る者は正しいように見える、しかしその訴えられた人が来て、それを調べて、事は明らかになる。
Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
18 くじは争いをとどめ、かつ強い争い相手の間を決定する。
Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
19 助けあう兄弟は堅固な城のようだ、しかし争いは、やぐらの貫の木のようだ。
Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
20 人は自分の言葉の結ぶ実によって、満ち足り、そのくちびるの産物によって自ら飽きる。
Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
21 死と生とは舌に支配される、これを愛する者はその実を食べる。
Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
22 妻を得る者は、良き物を得る、かつ主から恵みを与えられる。
Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
23 貧しい者は、あわれみを請い、富める者は、はげしい答をする。
Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
24 世には友らしい見せかけの友がある、しかし兄弟よりもたのもしい友もある。
Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.
