箴言 知恵の泉 18
1 人と交わりをしない者は口実を捜し、すべてのよい考えに激しく反対する。
Svémyslný hledá toho, což se jemu líbí, a ve všelijakou věc plete se.
2 愚かな者は悟ることを喜ばず、ただ自分の意見を言い表わすことを喜ぶ。
Nezalibuje sobě blázen v rozumnosti, ale v tom, což zjevuje srdce jeho.
3 悪しき者が来ると、卑しめもまた来る、不名誉が来ると、はずかしめも共にくる。
Když přijde bezbožný, přichází také pohrdání, a s lehkomyslným útržka.
4 人の口の言葉は深い水のようだ、知恵の泉は、わいて流れる川である。
Slova úst muže vody hluboké, potok rozvodnilý pramen moudrosti.
5 悪しき者をえこひいきすることは良くない、正しい者をさばいて、悪しき者とすることも良くない。
Přijímati osobu bezbožného není dobré, abys převrátil spravedlivého v soudu.
6 愚かな者のくちびるは争いを起し、その口はむち打たれることを招く。
Rtové blázna směřují k svadě, a ústa jeho bití se domluví.
7 愚かな者の口は自分の滅びとなり、そのくちびるは自分を捕えるわなとなる。
Ústa blázna k setření jemu, a rtové jeho osídlem duši jeho.
8 人のよしあしをいう者の言葉はおいしい食物のようで、腹の奥にしみこむ。
Slova utrhače jsou jako ubitých, ale však sstupují do vnitřností života.
9 その仕事を怠る者は、滅ぼす者の兄弟である。
Také ten, kdož jest nedbalý v práci své, bratr jest mrhače.
10 主の名は堅固なやぐらのようだ、正しい者はその中に走りこんで救を得る。
Věže pevná jest jméno Hospodinovo; k němu se uteče spravedlivý, a bude povýšen.
11 富める者の富はその堅き城である、それは高き城壁のように彼を守る。
Zboží bohatého jest město pevné jeho, a jako zed vysoká v mysli jeho.
12 人の心の高ぶりは滅びにさきだち、謙遜は栄誉にさきだつ。
Před setřením vyvyšuje se srdce člověka, ale před povýšením bývá ponížení.
13 事をよく聞かないで答える者は、愚かであって恥をこうむる。
Kdož odpovídá něco, prvé než vyslyší, počítá se to za bláznovství jemu a za lehkost.
14 人の心は病苦をも忍ぶ、しかし心の痛むときは、だれがそれに耐えようか。
Duch muže snáší nemoc svou, ducha pak zkormouceného kdo snese?
15 さとき者の心は知識を得、知恵ある者の耳は知識を求める。
Srdce rozumného dosahuje umění, a ucho moudrých hledá umění.
16 人の贈り物は、その人のために道をひらき、また尊い人の前に彼を導く。
Dar člověka uprostranňuje jemu, a před oblíčej mocných přivodí jej.
17 先に訴え出る者は正しいように見える、しかしその訴えられた人が来て、それを調べて、事は明らかになる。
Spravedlivý zdá se ten, kdož jest první v své při, ale když přichází bližní jeho, tedy stihá jej.
18 くじは争いをとどめ、かつ強い争い相手の間を決定する。
Los pokojí svady, a mezi silnými rozeznává.
19 助けあう兄弟は堅固な城のようだ、しかし争いは、やぐらの貫の木のようだ。
Bratr křivdou uražený tvrdší jest než město nedobyté, a svárové jsou jako závora u hradu.
20 人は自分の言葉の結ぶ実によって、満ち足り、そのくちびるの産物によって自ら飽きる。
Ovocem úst jednoho každého nasyceno bývá břicho jeho, úrodou rtů svých nasycen bude.
21 死と生とは舌に支配される、これを愛する者はその実を食べる。
Smrt i život jest v moci jazyka, a ten, kdož jej miluje, bude jísti ovoce jeho.
22 妻を得る者は、良き物を得る、かつ主から恵みを与えられる。
Kdo nalezl manželku, nalezl věc dobrou, a navážil lásky od Hospodina.
23 貧しい者は、あわれみを請い、富める者は、はげしい答をする。
Poníženě mluví chudý, ale bohatý odpovídá tvrdě.
24 世には友らしい見せかけの友がある、しかし兄弟よりもたのもしい友もある。
Ten, kdož má přátely, má se míti přátelsky, poněvadž přítel bývá vlastnější než bratr.
