箴言 知恵の泉 14
1 知恵はその家を建て、愚かさは自分の手でそれをこわす。
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 まっすぐに歩む者は主を恐れる、曲って歩む者は主を侮る。
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 愚かな者の言葉は自分の背にむちを当てる、知恵ある者のくちびるはその身を守る。
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 牛がなければ穀物はない、牛の力によって農作物は多くなる。
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 真実な証人はうそをいわない、偽りの証人はうそをつく。
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 あざける者は知恵を求めても得られない、さとき者は知識を得ることがたやすい。
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 愚かな者の前を離れ去れ、そこには知識の言葉がないからである。
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 さとき者の知恵は自分の道をわきまえることにあり、愚かな者の愚かは、欺くことにある。
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 神は悪しき者をあざけられる、正しい者は、その恵みを受ける。
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 心の苦しみは心みずからが知る、その喜びには他人はあずからない。
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 悪しき者の家は滅ぼされ、正しい者の幕屋は栄える。
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 人が見て自ら正しいとする道でも、その終りはついに死に至る道となるものがある。
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 笑う時にも心に悲しみがあり、喜びのはてに憂いがある。
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 心のもとれる者はそのしわざの実を刈り取り、善良な人もまたその行いの実を刈り取る。
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 思慮のない者はすべてのことを信じる、さとき者は自分の歩みを慎む。
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 知恵ある者は用心ぶかく、悪を離れる、愚かな者は高ぶって用心しない。
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 怒りやすい者は愚かなことを行い、賢い者は忍耐強い。
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 思慮のない者は愚かなことを自分のものとする、さとき者は知識をもって冠とする。
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 悪人は善人の前にひれ伏し、悪しき者は正しい者の門にひれ伏す。
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 貧しい者はその隣にさえも憎まれる、しかし富める者は多くの友をもつ。
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 隣り人を卑しめる者は罪びとである、貧しい人をあわれむ者はさいわいである。
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 悪を計る者はおのれを誤るではないか、善を計る者にはいつくしみと、まこととがある。
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 すべての勤労には利益がある、しかし口先だけの言葉は貧乏をきたらせるだけだ。
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 知恵ある者の冠はその知恵である、愚かな者の花の冠はただ愚かさである。
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 まことの証人は人の命を救う、偽りを吐く者は裏切者である。
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 主を恐れることによって人は安心を得、その子らはのがれ場を得る。
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 主を恐れることは命の泉である、人を死のわなからのがれさせる。
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 王の栄えは民の多いことにあり、君の滅びは民を失うことにある。
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 怒りをおそくする者は大いなる悟りがあり、気の短い者は愚かさをあらわす。
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 穏やかな心は身の命である、しかし興奮は骨を腐らせる。
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 貧しい者をしえたげる者はその造り主を侮る、乏しい者をあわれむ者は、主をうやまう。
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 悪しき者はその悪しき行いによって滅ぼされ、正しい者はその正しきによって、のがれ場を得る。
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 知恵はさとき者の心にとどまり、愚かな者の心に知られない。
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 正義は国を高くし、罪は民をはずかしめる。
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 賢いしもべは王の恵みをうけ、恥をきたらす者はその怒りにあう。
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
