箴言 知恵の泉 13
1 知恵ある子は父の教訓をきく、あざける者は、懲しめをきかない。
En viis Søn modtager sin Faders Tugt; men en Spotter hører ikke paa Irettesættelse.
2 善良な人はその口の実によって、幸福を得る、不信実な者の願いは、暴虐である。
Af sin Munds Frugt nyder en Mand godt; men de troløses Sjæl høster Krænkelse.
3 口を守る者はその命を守る、くちびるを大きく開く者には滅びが来る。
Hvo som vogter sin Mund, bevarer sin Sjæl; den, som lader sine Læber vidt op, ham er det til Fordærvelse.
4 なまけ者の心は、願い求めても、何も得ない、しかし勤め働く者の心は豊かに満たされる。
Den lades Sjæl begærer og faar intet; men de flittiges Sjæl næres rigeligt.
5 正しい人は偽りを憎む、しかし悪しき人は恥ずべく、忌まわしくふるまう。
Den retfærdige hader Løgns Ord; men den ugudelige gør Skam og Vanære.
6 正義は道をまっすぐ歩む者を守り、罪は悪しき者を倒す。
Retfærdighed bevarer den, som vandrer oprigtigt sin Vej; men Ugudelighed styrter Synderen.
7 富んでいると偽って、何も持たない者がいる、貧しいと偽って、多くの富を持つ者がいる。
Der er den, som holder sig for rig og har dog intet; og den, som holder sig for fattig og har meget Gods.
8 人の富はその命をあがなう、しかし貧しい者にはあがなうべき富がない。
En Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv! men en fattig hører ikke paa Irettesættelse.
9 正しい者の光は輝き、悪しき者のともしびは消される。
De retfærdiges Lys skinner frydeligt; men de ugudeliges Lampe skal udslukkes.
10 高ぶりはただ争いを生じる、勧告をきく者は知恵がある。
Ved Hovmod foraarsager man kun Trætte; men hos dem, som lade sig raade, er Visdom.
11 急いで得た富は減る、少しずつたくわえる者はそれを増すことができる。
Gods formindskes ved Forfængelighed; men hvo som samler i Haanden, forøger det.
12 望みを得ることが長びくときは、心を悩ます、願いがかなうときは、命の木を得たようだ。
Forventning, som forhales, krænker Hjertet; men naar det kommer, som man begærer, da er det et Livsens Træ.
13 み言葉を軽んじる者は滅ぼされ、戒めを重んじる者は報いを得る。
Hvo som foragter Ordet, bereder sig Fordærvelse; men hvo som frygter Budet, han faar Løn derfor.
14 知恵ある人の教は命の泉である、これによって死のわなをのがれることができる。
Den vises Lærdom er Livets Kilde, saa at man viger fra Dødens Snarer.
15 善良な賢い者は恵みを得る、しかし、不信実な者の道は滅びである。
En god Forstand giver Naade; men de troløses Vej er haard.
16 おおよそ、さとき者は知識によって事をおこない、愚かな者は自分の愚を見せびらかす。
Hver, som er klog, gør sine Ting med Forstand; men Daaren udbreder Taabelighed.
17 悪しき使者は人を災におとしいれる、しかし忠実な使者は人を救う。
Et ugudeligt Sendebud falder i Ulykke; men et trofast Bud er Lægedom.
18 貧乏と、はずかしめとは教訓を捨てる者に来る、しかし戒めを守る者は尊ばれる。
Hvo, som lader Tugt fare, faar Armod og Skam; men den, som agter paa Revselse, faar Ære.
19 願いがかなえば、心は楽しい、愚かな者は悪を捨てることをきらう。
Naar det sker, som man begærer, da er det sødt for Sjælen; men at vige fra ondt, er Daarer en Vederstyggelighed.
20 知恵ある者とともに歩む者は知恵を得る。愚かな者の友となる者は害をうける。
Den, som omgaas med vise, bliver viis, men den, som er Ven med Daarer, faar Ulykke.
21 災は罪びとを追い、正しい者は良い報いを受ける。
Ulykke forfølger Syndere; men den retfærdige betales med godt.
22 善良な人はその嗣業を子孫にのこす、しかし罪びとの富は正しい人のためにたくわえられる。
Den gode efterlader Børnebørn en Arv; men Synderes Gods er gemt til den retfærdige.
23 貧しい人の新田は多くの食糧を産する、しかし不正によれば押し流される。
Den fattiges nyopdyrkede Land yder megen Føde; men der er den, som gaar til Grunde, fordi han ikke gør Ret.
24 むちを加えない者はその子を憎むのである、子を愛する者は、つとめてこれを懲らしめる。
Hvo som sparer sit Ris, hader sin Søn; men den, som elsker ham, tugter ham tidligt.
25 正しい者は食べてその食欲を満たす、しかし悪しき者の腹は満たされない。
Den retfærdige kan spise, til hans Sjæl bliver mæt; men de ugudeliges Bug skal lide Mangel.
