箴言 知恵の泉 11
1 偽りのはかりは主に憎まれ、正しいふんどうは彼に喜ばれる。
Váha falešná ohavností jest Hospodinu, ale závaží pravé líbí se jemu.
2 高ぶりが来れば、恥もまた来る、へりくだる者には知恵がある。
Za pýchou přichází zahanbení, ale při pokorných jest moudrost.
3 正しい者の誠実はその人を導き、不信実な者のよこしまはその人を滅ぼす。
Sprostnost upřímých vodí je, převrácenost pak přestupníků zatracuje je.
4 宝は怒りの日に益なく、正義は人を救い出して、死を免れさせる。
Neprospíváť bohatství v den hněvu, ale spravedlnost vytrhuje z smrti.
5 誠実な者は、その正義によって、その道をまっすぐにせられ、悪しき者は、その悪によって倒れる。
Spravedlnost upřímého spravuje cestu jeho, ale pro bezbožnost svou padá bezbožný.
6 正しい者はその正義によって救われ、不信実な者は自分の欲によって捕えられる。
Spravedlnost upřímých vytrhuje je, ale přestupníci v zlosti zjímáni bývají.
7 悪しき者は死ぬとき、その望みは絶え、不信心な者の望みもまた絶える。
Když umírá člověk bezbožný, hyne naděje, i očekávání rekovských činů mizí.
8 正しい者は、悩みから救われ、悪しき者は代ってそれに陥る。
Spravedlivý z úzkosti bývá vysvobozen, bezbožný pak přichází na místo jeho.
9 不信心な者はその口をもって隣り人を滅ぼす、正しい者は知識によって救われる。
Pokrytec ústy kazí bližního svého, ale spravedliví uměním vytrženi bývají.
10 正しい者が、しあわせになれば、その町は喜び、悪しき者が滅びると、喜びの声がおこる。
Z štěstí spravedlivých veselí se město, když pak hynou bezbožní, bývá prozpěvování.
11 町は正しい者の祝福によって、高くあげられ、悪しき者の口によって、滅ぼされる。
Požehnáním spravedlivých zvýšeno bývá město, ústy pak bezbožných vyvráceno.
12 隣り人を侮る者は知恵がない、さとき人は口をつぐむ。
Pohrdá bližním svým blázen, ale muž rozumný mlčí.
13 人のよしあしを言いあるく者は秘密をもらす、心の忠信なる者は事を隠す。
Utrhač toulaje se, pronáší tajnost, věrný pak člověk tají věc.
14 指導者がなければ民は倒れ、助言者が多ければ安全である。
Kdež není dostatečné rady, padá lid, ale spomožení jest ve množství rádců.
15 他人のために保証をする者は苦しみをうけ、保証をきらう者は安全である。
Velmi sobě škodí, kdož slibuje za cizího, ješto ten, kdož nenávidí rukojemství, bezpečen jest.
16 しとやかな女は、誉を得、強暴な男は富を得る。
Žena šlechetná má čest, a ukrutní mají zboží.
17 いつくしみある者はおのれ自身に益を得、残忍な者はおのれの身をそこなう。
Člověk účinný dobře činí životu svému, ale ukrutný kormoutí tělo své.
18 悪しき者の得る報いはむなしく、正義を播く者は確かな報いを得る。
Bezbožný dělá dílo falešné, ale kdož rozsívá spravedlnost, má mzdu jistou.
19 正義を堅く保つ者は命に至り、悪を追い求める者は死を招く。
Tak spravedlivý rozsívá k životu, a kdož následuje zlého, k smrti své.
20 心のねじけた者は主に憎まれ、まっすぐに道を歩む者は彼に喜ばれる。
Ohavností jsou Hospodinu převrácení srdcem, ale ctného obcování líbí se jemu.
21 確かに、悪人は罰を免れない、しかし正しい人は救を得る。
Zlý, by sobě i na pomoc přivzal, neujde pomsty, símě pak spravedlivých uchází toho.
22 美しい女の慎みがないのは、金の輪の、ぶたの鼻にあるようだ。
Zápona zlatá na pysku svině jest žena pěkná bez rozumu.
23 正しい者の願いは、すべて良い結果を得、悪しき者の望みは怒りに至る。
Žádost spravedlivých jest toliko dobrých věcí, ale očekávání bezbožných hněv.
24 施し散らして、なお富を増す人があり、与えるべきものを惜しんで、かえって貧しくなる者がある。
Mnohý rozdává štědře, a však přibývá mu více; jiný skoupě drží nad slušnost, ale k chudobě.
25 物惜しみしない者は富み、人を潤す者は自分も潤される。
Člověk štědrý bývá bohatší, a kdož svlažuje, také sám bude zavlažen.
26 穀物を、しまい込んで売らない者は民にのろわれる、それを売る者のこうべには祝福がある。
Kdo zadržuje obilí, zlořečí mu lid; ale požehnání na hlavě toho, kdož je prodává.
27 善を求める者は恵みを得る、悪を求める者には悪が来る。
Kdo pilně hledá dobrého, nalézá přízeň; kdož pak hledá zlého, potká jej.
28 自分の富を頼む者は衰える、正しい者は木の青葉のように栄える。
Kdo doufá v bohatství své, ten spadne, ale spravedliví jako ratolest zkvetnou.
29 自分の家族を苦しめる者は風を所有とする、愚かな者は心のさとき者のしもべとなる。
Kdo kormoutí dům svůj, za dědictví bude míti vítr, a blázen sloužiti musí moudrému.
30 正しい者の結ぶ実は命の木である、不法な者は人の命をとる。
Ovoce spravedlivého jest strom života, a kdož vyučuje duše, jest moudrý.
31 もし正しい者がこの世で罰せられるならば、悪しき者と罪びととは、なおさらである。
Aj, spravedlivému na zemi odplacováno bývá, čím více bezbožnému a hříšníku?
