マタイの福音書 15
1 ときに、パリサイ人と律法学者たちとが、エルサレムからイエスのもとにきて言った、
Farizejové a učitelé zákona z Jeruzaléma přišli za Ježíšem s otázkou:
2 「あなたの弟子たちは、なぜ昔の人々の言伝えを破るのですか。彼らは食事の時に手を洗っていません」。
„Proč tvoji žáci nedodržují staré židovské tradice? Vždyť ignorují i obřadní mytí rukou před jídlem!“
3 イエスは答えて言われた、「なぜ、あなたがたも自分たちの言伝えによって、神のいましめを破っているのか。
Ježíš jim na to odpověděl: „Proč vy pro své tradice porušujete Boží přikázání?
4 神は言われた、『父と母とを敬え』、また『父または母をののしる者は、必ず死に定められる』と。
Například – Boží příkaz zní: ‚Cti otce i matku; a kdo potupí otce nebo matku, ať zemře.‘
5 それだのに、あなたがたは『だれでも父または母にむかって、あなたにさしあげるはずのこのものは供え物です、と言えば、
Ale vy říkáte: ‚Jestliže odkážeš svůj majetek druhému, nesmíš už z něho podporovat své rodiče, i když mají nedostatek.‘Tak jste svými ustanoveními zrušili přímý Boží příkaz.
6 父または母を敬わなくてもよろしい』と言っている。こうしてあなたがたは自分たちの言伝えによって、神の言を無にしている。
7 偽善者たちよ、イザヤがあなたがたについて、こういう適切な預言をしている、
Chytráci! I na vás se vztahují slova proroka Izajáše:
8 『この民は、口さきではわたしを敬うが、その心はわたしから遠く離れている。
‚Tento lid říká, že mne ctí, ale jejich srdce je ode mne daleko.
9 人間のいましめを教として教え、無意味にわたしを拝んでいる』」。
Jejich uctívání je bezcenné, protože vyučují svým vlastním zákonům místo Božím.‘“
10 それからイエスは群衆を呼び寄せて言われた、「聞いて悟るがよい。
Pak kolem sebe shromáždil lid a řekl: „Poslouchejte, co vám říkám, a snažte se porozumět:
11 口にはいるものは人を汚すことはない。かえって、口から出るものが人を汚すのである」。
Vaše nitro nešpiní to, co vchází do úst, ale co z nich vychází.“
12 そのとき、弟子たちが近寄ってきてイエスに言った、「パリサイ人たちが御言を聞いてつまずいたことを、ご存じですか」。
Učedníci mu pak řekli: „Víš, že se farizejové urazili, když tě slyšeli?“
13 イエスは答えて言われた、「わたしの天の父がお植えにならなかったものは、みな抜き取られるであろう。
On odpověděl: „S příkazy je to jako s rostlinami. Co nezasel můj Otec, je plevel a podle toho s tím bude naloženo.
14 彼らをそのままにしておけ。彼らは盲人を手引きする盲人である。もし盲人が盲人を手引きするなら、ふたりとも穴に落ち込むであろう」。
Nechte je! Jsou to slepí vůdcové slepých. Když slepý povede slepého, oba spadnou do jámy.“
15 ペテロが答えて言った、「その譬を説明してください」。
Petr se Ježíše zeptal: „Jak’s to myslel s tím, co nás špiní?“
16 イエスは言われた、「あなたがたも、まだわからないのか。
Ježíš se podivil: „Ani vy tomu nerozumíte?
17 口にはいってくるものは、みな腹の中にはいり、そして、外に出て行くことを知らないのか。
Nechápete, že všechno, co jíme, prochází vnitřnostmi a vychází z těla?
18 しかし、口から出て行くものは、心の中から出てくるのであって、それが人を汚すのである。
Ale zlá slova vznikají ve zlém srdci, a tak špiní člověka.
19 というのは、悪い思い、すなわち、殺人、姦淫、不品行、盗み、偽証、誹りは、心の中から出てくるのであって、
Ze srdce vycházejí špatné myšlenky na vraždu, nevěru, necudnost, krádež, lež a pomluvy.
20 これらのものが人を汚すのである。しかし、洗わない手で食事することは、人を汚すのではない」。
To jsou věci, které člověka zbavují vnitřní čistoty. Ale jíst nemytýma rukama, to člověka nepošpiní.“
21 さて、イエスはそこを出て、ツロとシドンとの地方へ行かれた。
Ježíš odešel do týrského a sidónského kraje.
22 すると、そこへ、その地方出のカナンの女が出てきて、「主よ、ダビデの子よ、わたしをあわれんでください。娘が悪霊にとりつかれて苦しんでいます」と言って叫びつづけた。
Jedna obyvatelka těchto pohanských končin za ním přišla a prosila: „Slituj se nade mnou, Pane, ty očekávaný Králi! Moje dcera je posedlá démonem a velmi trpí!“
23 しかし、イエスはひと言もお答えにならなかった。そこで弟子たちがみもとにきて願って言った、「この女を追い払ってください。叫びながらついてきていますから」。
Ale on na to nic neříkal. Jeho učedníci na něho naléhali: „Udělej s ní něco, vždyť za námi stále volá!“
24 するとイエスは答えて言われた、「わたしは、イスラエルの家の失われた羊以外の者には、つかわされていない」。
Tu se obrátil k té ženě a řekl jí: „Byl jsem poslán pomoci židům a ne pohanům.“
25 しかし、女は近寄りイエスを拝して言った、「主よ、わたしをお助けください」。
Ale ona přišla až k němu, klaněla se mu a prosila: „Pane, pomoz mi!“
26 イエスは答えて言われた、「子供たちのパンを取って小犬に投げてやるのは、よろしくない」。
„Není správné brát chléb dětem a házet ho štěňatům!“řekl.
27 すると女は言った、「主よ、お言葉どおりです。でも、小犬もその主人の食卓から落ちるパンくずは、いただきます」。
Ona odpověděla: „Máš pravdu, ale štěňata dostávají zbytky ze stolů svých pánů.“
28 そこでイエスは答えて言われた、「女よ、あなたの信仰は見あげたものである。あなたの願いどおりになるように」。その時に、娘はいやされた。
„Ženo, “řekl jí Ježíš, „máš velikou víru, tvoje přání je splněno!“A od té chvíle byla její dcera zdravá.
29 イエスはそこを去って、ガリラヤの海べに行き、それから山に登ってそこにすわられた。
Pak se Ježíš vrátil a vystoupil na pahorek u jezera.
30 すると大ぜいの群衆が、足なえ、不具者、盲人、おし、そのほか多くの人々を連れてきて、イエスの足もとに置いたので、彼らをおいやしになった。
Spousta lidí se k němu začala scházet a měli s sebou chromé, zmrzačené, slepé, němé a jinak postižené. Pokládali je před něj a on je uzdravoval.
31 群衆は、おしが物を言い、不具者が直り、足なえが歩き、盲人が見えるようになったのを見て驚き、そしてイスラエルの神をほめたたえた。
Jaký div! Němí mluví, chromí chodí, zmrzačení jsou zdrávi a slepí vidí. Okolostojící nad tím žasli a vzdávali díky Bohu.
32 イエスは弟子たちを呼び寄せて言われた、「この群衆がかわいそうである。もう三日間もわたしと一緒にいるのに、何も食べるものがない。しかし、彼らを空腹のままで帰らせたくはない。恐らく途中で弱り切ってしまうであろう」。
Ježíš zavolal svoje učedníky a řekl jim: „Je mi těch lidí líto, vždyť tu jsou se mnou tři dny a nemají už nic k jídlu. Nechci je nechat odejít hladové, vždyť by ani nedošli domů!“
33 弟子たちは言った、「荒野の中で、こんなに大ぜいの群衆にじゅうぶん食べさせるほどたくさんのパンを、どこで手に入れましょうか」。
Učedníci odpověděli: „Kde v takové pustině vezmeme chléb pro tolik lidí?“
34 イエスは弟子たちに「パンはいくつあるか」と尋ねられると、「七つあります。また小さい魚が少しあります」と答えた。
„Kolik jídla máte s sebou?“zeptal se Ježíš. „Sedm chlebů a několik ryb, “odpověděli učedníci.
35 そこでイエスは群衆に、地にすわるようにと命じ、
Ježíš rozkázal, aby se shromáždění lidé usadili.
36 七つのパンと魚とを取り、感謝してこれをさき、弟子たちにわたされ、弟子たちはこれを群衆にわけた。
Vzal těch sedm chlebů a ryby, poděkoval za ně Bohu; pak je lámal a dával učedníkům a ti je rozdávali shromážděným.
37 一同の者は食べて満腹した。そして残ったパンくずを集めると、七つのかごにいっぱいになった。
Najedlo se tam dosyta čtyři tisíce mužů kromě žen a dětí – a ještě sebrali sedm košíků zbytků.
38 食べた者は、女と子供とを除いて四千人であった。
39 そこでイエスは群衆を解散させ、舟に乗ってマガダンの地方へ行かれた。
Pak se Ježíš s nimi rozloučil, vstoupil do člunu a přeplul do Magdalské krajiny.
