< マルコの福音書 11 >

1 さて、彼らがエルサレムに近づき、オリブの山に沿ったベテパゲ、ベタニヤの附近にきた時、イエスはふたりの弟子をつかわして言われた、
Nihcae Jerusalem phak o duih boeh moe, Bethphage hoi Bethani vangpui ih Olive mae to a phak o naah, a hnukbang hnetto hmabang ah patoeh,
2 「むこうの村へ行きなさい。そこにはいるとすぐ、まだだれも乗ったことのないろばの子が、つないであるのを見るであろう。それを解いて引いてきなさい。
Anih mah nihnik khaeah, Na hma ah kaom avang ah caeh hoih: avang thungah na kun hoi naah mi mah doeh angthueng vai ai ih, qui hoi pathlet moe, paeh ih laa hrang to na hnu hoi tih; aqui to khramh hoih loe hoi hoih.
3 もし、だれかがあなたがたに、なぜそんな事をするのかと言ったなら、主がお入り用なのです。またすぐ、ここへ返してくださいますと、言いなさい」。
Mi kawbaktih mah doeh nang hnik khaeah tih hanah hae tiah na sak hoi loe? tiah thui nahaeloe, Angraeng mah angtoeng, akra ai ah na thak phrat tih hmang, tiah thui pae hoih, tiah a naa.
4 そこで、彼らは出かけて行き、そして表通りの戸口に、ろばの子がつないであるのを見たので、それを解いた。
To pongah nihnik loe caeh hoi moe, a hnuk hoi ih khongkha tasa bangah kaom lampui taengah paeh ih laa hrang to a khramh hoi naah,
5 すると、そこに立っていた人々が言った、「そのろばの子を解いて、どうするのか」。
to ah angdoe kaminawk mah nihnik khaeah, Tih han ih hrang to na khramh hoi loe? tiah a naa o.
6 弟子たちは、イエスが言われたとおり彼らに話したので、ゆるしてくれた。
Jesu mah thuih ih lok baktih toengah nihcae khaeah a thuih pae hoi pongah, nihcae mah caeh hoi sak.
7 そこで、弟子たちは、そのろばの子をイエスのところに引いてきて、自分たちの上着をそれに投げかけると、イエスはその上にお乗りになった。
Nihnik mah laa hrang to Jesu khaeah hoih pae hoi, hrang nuiah kahni a baih pae o moe, anih to hrang nuiah angthueng o sak.
8 すると多くの人々は自分たちの上着を道に敷き、また他の人々は葉のついた枝を野原から切ってきて敷いた。
Paroeai kaminawk mah angmacae ih kahni to loklam ah baih o: thoemto kaminawk loe thing tanghang to pakhruk o moe, loklam ah baih o.
9 そして、前に行く者も、あとに従う者も共に叫びつづけた、「ホサナ、主の御名によってきたる者に、祝福あれ。
Hmabang caeh kaminawk hoi a hnukah angzo kaminawk mah, Hosana; Angraeng ih ahmin hoi angzo kami loe tahamhoihaih om nasoe:
10 今きたる、われらの父ダビデの国に、祝福あれ。いと高き所に、ホサナ」。
Angraeng ih ahmin hoi angzo, aicae ampa David ih prae loe, tahamhoihaih om nasoe, kasang koek Hosana, tiah hangh o.
11 こうしてイエスはエルサレムに着き、宮にはいられた。そして、すべてのものを見まわった後、もはや時もおそくなっていたので、十二弟子と共にベタニヤに出て行かれた。
Jesu loe Jerusalem ah caeh moe, tempul thungah akun: a taengah kaom hmuennawk boih to a khet naah, niduem boeh pongah, kami hatlai hnettonawk hoi nawnto Bethani avang ah caeh o.
12 翌日、彼らがベタニヤから出かけてきたとき、イエスは空腹をおぼえられた。
Khawnbangah, anih Bethani avang hoi angzoh naah, anih loe zok amthlam:
13 そして、葉の茂ったいちじくの木を遠くからごらんになって、その木に何かありはしないかと近寄られたが、葉のほかは何も見当らなかった。いちじくの季節でなかったからである。
aqam khue kaom thaiduet kung to kangthla hoiah a hnuk, athaih oh mue, tiah a poek pongah akung ah a caeh: akung ah phak naah loe thaiduet athaihaih atue pha ai vop pongah, aqam khue ai ah loe, anih mah tidoeh hnu ai.
14 そこで、イエスはその木にむかって、「今から後いつまでも、おまえの実を食べる者がないように」と言われた。弟子たちはこれを聞いていた。 (aiōn g165)
Jesu mah thaiduet kung khaeah, Nang khae hoi ih athaih to mi mah doeh dungzan khoek to caa hmah nasoe, tiah a naa. To lok to a hnukbang kaminawk mah thaih o. (aiōn g165)
15 それから、彼らはエルサレムにきた。イエスは宮に入り、宮の庭で売り買いしていた人々を追い出しはじめ、両替人の台や、はとを売る者の腰掛をくつがえし、
Nihcae Jerusalem ah angzoh o pacoengah, Jesu loe tempul thungah akun moe, hmuenmae zaw kaminawk hoi qan kaminawk to a haek, phoisa athlaeng kaminawk ih caboi hoi pahu zaw kaminawk ih anghnuthaih ahmuennawk to palet pae boih.
16 また器ものを持って宮の庭を通り抜けるのをお許しにならなかった。
Mi kawbaktih hanah doeh tempul thung ih hmuen to sinsak ai.
17 そして、彼らに教えて言われた、「『わたしの家は、すべての国民の祈の家ととなえらるべきである』と書いてあるではないか。それだのに、あなたがたはそれを強盗の巣にしてしまった」。
Nihcae khaeah, Kai ih im loe acaeng kaminawk boih lawkthuihaih im ah om tih, tiah tarik ih lok to oh na ai maw? Toe nangcae mah loe kamqunawk ohhaih akhaw ah na sak o lat, tiah a naa.
18 祭司長、律法学者たちはこれを聞いて、どうかしてイエスを殺そうと計った。彼らは、群衆がみなその教に感動していたので、イエスを恐れていたからである。
Ca tarik kaminawk hoi kalen koek qaima mah to kawng to thaih o naah, anih hum thaihaih loklam to pakrong o: anih mah patuk ih lok pongah kaminawk dawnrai o boih, to pongah anih to zit o.
19 夕方になると、イエスと弟子たちとは、いつものように都の外に出て行った。
Duembang phak naah, anih loe vangpui thung hoiah tacawt.
20 朝はやく道をとおっていると、彼らは先のいちじくが根元から枯れているのを見た。
Akhawnbang khawnthaw ah, nihcae tacawt o naah, tangzun hoi kamtong kangqo boih thaiduet kung to a hnuk o.
21 そこで、ペテロは思い出してイエスに言った、「先生、ごらんなさい。あなたがのろわれたいちじくが、枯れています」。
Piter mah poek vawk naah anih khaeah, Rabbi, khenah, na tangoeng thuih ih thaiduet kung loe angqo ving boeh, tiah a naa.
22 イエスは答えて言われた、「神を信じなさい。
Jesu mah nihcae khaeah, Sithaw tanghaih tawn oh.
23 よく聞いておくがよい。だれでもこの山に、動き出して、海の中にはいれと言い、その言ったことは必ず成ると、心に疑わないで信じるなら、そのとおりに成るであろう。
Loktang kang thuih o, Mi kawbaktih doeh palung haenghaih tawn ai ah, tanghaih hoiah hae mae khaeah, angthui ah loe, tuipui thungah krah ah, tiah thui nahaeloe, a thuih ih lok baktiah om tih.
24 そこで、あなたがたに言うが、なんでも祈り求めることは、すでにかなえられたと信じなさい。そうすれば、そのとおりになるであろう。
To pongah kang thuih o, Lawkthuihaih hoi na hnik o ih hmuennawk boih loe, ka hnuk o boeh, tiah tang oh, to tiah nahaeloe na hnu o tih.
25 また立って祈るとき、だれかに対して、何か恨み事があるならば、ゆるしてやりなさい。そうすれば、天にいますあなたがたの父も、あなたがたのあやまちを、ゆるしてくださるであろう。〔
Lawkthuih han nang doet o naah, minawk nuiah sakpazaehaih om nahaeloe, to zaehaih to tahmen oh; to tiah ni van ah kaom nangcae Ampa mah na sak pazaehaihnawk to tahmen toeng tih.
26 もしゆるさないならば、天にいますあなたがたの父も、あなたがたのあやまちを、ゆるしてくださらないであろう〕」。
Toe zaehaih na tahmen o ai nahaeloe, van ah kaom nangcae Ampa mah doeh na sak pazaehaihnawk to tahmen mak ai, tiah a naa.
27 彼らはまたエルサレムにきた。そして、イエスが宮の内を歩いておられると、祭司長、律法学者、長老たちが、みもとにきて言った、
Nihcae Jerusalem ah angzoh o let: anih tempul thungah akun naah, kalen koek qaima, ca tarik kaminawk hoi kacoehtanawk to Jesu khaeah angzoh o,
28 「何の権威によってこれらの事をするのですか。だれが、そうする権威を授けたのですか」。
nihcae mah anih khaeah, Naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae na sak? Mi mah maw hae baktih hmuennawk sakthaihaih to ang paek? tiah a dueng o.
29 そこで、イエスは彼らに言われた、「一つだけ尋ねよう。それに答えてほしい。そうしたら、何の権威によって、わたしがこれらの事をするのか、あなたがたに言おう。
Jesu mah nihcae khaeah, Kai doeh lok maeto kang dueng o toeng han, na pathim oh, to pacoengah ni, naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thuih o han.
30 ヨハネのバプテスマは天からであったか、人からであったか、答えなさい」。
Johan tuinuemhaih loe van bang ih maw, to tih ai boeh loe kami khae hoi ih? Na pathim oh, tiah a naa.
31 すると、彼らは互に論じて言った、「もし天からだと言えば、では、なぜ彼を信じなかったのか、とイエスは言うだろう。
To naah nihcae mah, Van bang hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, anih mah to tiah nahaeloe, tipongah anih to na tang o ai loe? tiah na naa tih.
32 しかし、人からだと言えば……」。彼らは群衆を恐れていた。人々が皆、ヨハネを預言者だとほんとうに思っていたからである。
Kaminawk khae hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, kaminawk boih mah, Johan loe tahmaa ni, tiah poek o pongah, kaminawk to zit thoh koek bae, tiah angmacae hoi angmacae to lok ang thuih o.
33 それで彼らは「わたしたちにはわかりません」と答えた。するとイエスは言われた、「わたしも何の権威によってこれらの事をするのか、あなたがたに言うまい」。
To pongah nihcae mah Jesu khaeah, Ka thui o thai ai, tiah pathim pae o. To naah Jesu mah nihcae khaeah, Kai mah doeh naa ih sakthaihaih hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thui o mak ai, tiah a naa.

< マルコの福音書 11 >