哀歌 5
1 主よ、われわれに臨んだ事を覚えてください。われわれのはずかしめを顧みてください。
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 われわれの嗣業は他国の人に移り、家は異邦人のものとなった。
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 われわれはみなしごとなって父はなく、母はやもめにひとしい。
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 われわれは金を出して水を飲み、価を払って、たきぎを獲なければならない。
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 われわれは首にくびきをかけられて追い使われ、疲れても休むことができない。
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 われわれは足りるだけの食物を獲るために、エジプトおよびアッスリヤに手をさし伸べた。
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 われわれの先祖は罪を犯して、すでに世になく、われわれはその不義の責めを負っている。
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 奴隷であった者がわれわれを治めるが、われわれをその手から救い出す者がない。
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 われわれは荒野のつるぎのゆえに、おのが命をかけて食物を獲る。
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 われわれの皮膚は飢餓の激しい熱のために、炉のように熱い。
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 女たちはシオンで犯され、おとめたちはユダの町々で汚された。
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 君たる者も彼らの手でつるされ、長老たちも尊ばれず、
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 若者たちは、ひきうすをになわせられ、わらべたちは、たきぎを負って、よろめき、
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 長老たちは門に集まることをやめ、若者たちはその音楽を廃した。
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 われわれの心の喜びはやみ、踊りは悲しみに変り、
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 われわれの冠はこうべから落ちた。わざわいなるかな、われわれは罪を犯したからである。
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 このために、われわれの心は衰え、これらの事のために、われわれの目はくらくなった。
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 シオンの山は荒れはて、山犬がその上を歩いているからである。
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 しかし主よ、あなたはとこしえに統べ治められる。あなたの、み位は世々絶えることがない。
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 なぜ、あなたはわれわれをながく忘れ、われわれを久しく捨ておかれるのですか。
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 主よ、あなたに帰らせてください、われわれは帰ります。われわれの日を新たにして、いにしえの日のようにしてください。
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 あなたは全くわれわれを捨てられたのですか、はなはだしく怒っていられるのですか。
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
