哀歌 3
1 わたしは彼の怒りのむちによって、悩みにあった人である。
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 彼はわたしをかり立てて、光のない暗い中を歩かせ、
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 まことにその手をしばしばかえて、ひねもすわたしを攻められた。
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 彼はわが肉と皮を衰えさせ、わが骨を砕き、
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 苦しみと悩みをもって、わたしを囲み、わたしを閉じこめ、
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 遠い昔に死んだ者のように、暗い所に住まわせられた。
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 彼はわたしのまわりに、かきをめぐらして、出ることのできないようにし、重い鎖でわたしをつながれた。
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 わたしは叫んで助けを求めたが、彼はわたしの祈をしりぞけ、
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 切り石をもって、わたしの行く道をふさぎ、わたしの道筋を曲げられた。
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 彼はわたしに対して待ち伏せするくまのように、潜み隠れるししのように、
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 わが道を離れさせ、わたしを引き裂いて、見るかげもないみじめな者とし、
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 その弓を張って、わたしを矢の的のようにされた。
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 彼はその箙の矢をわたしの心臓に打ち込まれた。
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 わたしはすべての民の物笑いとなり、ひねもす彼らの歌となった。
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 彼はわたしを苦い物で飽かせ、にがよもぎをわたしに飲ませられた。
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 彼は小石をもって、わたしの歯を砕き、灰の中にわたしをころがされた。
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 わが魂は平和を失い、わたしは幸福を忘れた。
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 そこでわたしは言った、「わが栄えはうせ去り、わたしが主に望むところのものもうせ去った」と。
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 どうか、わが悩みと苦しみ、にがよもぎと胆汁とを心に留めてください。
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 わが魂は絶えずこれを思って、わがうちにうなだれる。
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 しかし、わたしはこの事を心に思い起す。それゆえ、わたしは望みをいだく。
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 主のいつくしみは絶えることがなく、そのあわれみは尽きることがない。
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 これは朝ごとに新しく、あなたの真実は大きい。
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 わが魂は言う、「主はわたしの受くべき分である、それゆえ、わたしは彼を待ち望む」と。
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 主はおのれを待ち望む者と、おのれを尋ね求める者にむかって恵みふかい。
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 主の救を静かに待ち望むことは、良いことである。
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 人が若い時にくびきを負うことは、良いことである。
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 主がこれを負わせられるとき、ひとりすわって黙しているがよい。
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 口をちりにつけよ、あるいはなお望みがあるであろう。
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 おのれを撃つ者にほおを向け、満ち足りるまでに、はずかしめを受けよ。
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 主はとこしえにこのような人を捨てられないからである。
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 彼は悩みを与えられるが、そのいつくしみが豊かなので、またあわれみをたれられる。
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 彼は心から人の子を苦しめ悩ますことをされないからである。
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 地のすべての捕われ人を足の下に踏みにじり、
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 いと高き者の前に人の公義をまげ、
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 人の訴えをくつがえすことは、主のよみせられないことである。
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 主が命じられたのでなければ、だれが命じて、その事の成ったことがあるか。
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 災もさいわいも、いと高き者の口から出るではないか。
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 生ける人はどうしてつぶやかねばならないのか、人は自分の罪の罰せられるのを、つぶやくことができようか。
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 われわれは、自分の行いを調べ、かつ省みて、主に帰ろう。
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 われわれは天にいます神にむかって、手と共に心をもあげよう。
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 「わたしたちは罪を犯し、そむきました、あなたはおゆるしになりませんでした。
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 あなたは怒りをもってご自分をおおい、わたしたちを追い攻め、殺して、あわれまず、
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 また雲をもってご自分をおおい、祈を通じないようにし、
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 もろもろの民の中に、わたしたちをちりあくたとなさいました。
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 敵はみなわたしたちをののしり、
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 恐れと落し穴と、荒廃と滅亡とが、わたしたちに臨みました。
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 わが民の娘の滅びによって、わたしの目には涙の川が流れています。
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 わが目は絶えず涙を注ぎ出して、やむことなく、
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 主が天から見おろして、顧みられる時にまで及ぶでしょう。
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 わが目はわが町のすべての娘の最期のゆえに、わたしを痛ませます。
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 ゆえなくわたしに敵する者どもによって、わたしは鳥のように追われました。
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 彼らは生きているわたしを穴の中に投げ入れ、わたしの上に石を投げつけました。
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 水はわたしの頭の上にあふれ、わたしは『断ち滅ぼされた』と言いました。
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 主よ、わたしは深い穴からみ名を呼びました。
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 あなたはわが声を聞かれました、『わが嘆きと叫びに耳をふさがないでください』。
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 わたしがあなたに呼ばわったとき、あなたは近寄って、『恐れるな』と言われました。
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 主よ、あなたはわが訴えを取りあげて、わたしの命をあがなわれました。
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 主よ、あなたはわたしがこうむった不義をごらんになりました。わたしの訴えをおさばきください。
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 あなたはわたしに対する彼らの報復と、陰謀とを、ことごとくごらんになりました。
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 主よ、あなたはわたしに対する彼らのそしりと、陰謀とを、ことごとく聞かれました。
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 立ってわたしに逆らう者どものくちびると、その思いは、ひねもすわたしを攻めています。
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 どうか、彼らのすわるをも、立つをも、みそなわしてください。わたしは彼らの歌となっています。
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 主よ、彼らの手のわざにしたがって、彼らに報い、
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 彼らの心をかたくなにし、あなたののろいを彼らに注いでください。
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 主よ、怒りをもって彼らを追い、天が下から彼らを滅ぼしてください」。
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
