ヨブ 記 41
1 あなたはつり針でわにをつり出すことができるか。糸でその舌を押えることができるか。
Vytáhneš-liž velryba udicí, aneb provazem pohříženým až k jazyku jeho?
2 あなたは葦のなわをその鼻に通すことができるか。つり針でそのあごを突き通すことができるか。
Zdali dáš kroužek na chřípě jeho, aneb hákem probodneš čelist jeho?
3 これはしきりに、あなたに願い求めるであろうか。柔らかな言葉をあなたに語るであろうか。
Zdaž se obrátí k tobě s prosbami, aneb mluviti bude tobě lahodně?
4 これはあなたと契約を結ぶであろうか。あなたはこれを取って、ながくあなたのしもべとすることができるであろうか。
Učiní-liž smlouvu s tebou? Přijmeš-liž jej za služebníka věčného?
5 あなたは鳥と戯れるようにこれと戯れ、またあなたのおとめたちのために、これをつないでおくことができるであろうか。
Zdaž budeš s ním hráti jako s ptáčkem, aneb přivážeš jej dětem svým?
6 商人の仲間はこれを商品として、小売商人の間に分けるであろうか。
Přistrojí-liž sobě hody z něho společníci, a rozdělí-liž jej mezi kupce?
7 あなたは、もりでその皮を満たし、やすでその頭を突き通すことができるか。
Zdaž naplníš háky kůži jeho, a vidlicemi rybářskými hlavu jeho?
8 あなたの手をこれの上に置け、あなたは戦いを思い出して、再びこれをしないであろう。
Vztáhni jen na něj ruku svou, a neučiníš zmínky o boji.
9 見よ、その望みはむなしくなり、これを見てすら倒れる。
Aj, naděje o polapení jeho mylná jest. Zdaž i k spatření jeho člověk nebývá poražen?
10 あえてこれを激する勇気のある者はひとりもない。それで、だれがわたしの前に立つことができるか。
Není žádného tak smělého, kdo by jej zbudil, kdož tedy postaví se přede mnou?
11 だれが先にわたしに与えたので、わたしはこれに報いるのか。天が下にあるものは、ことごとくわたしのものだ。
Kdo mne čím předšel, abych se jemu odplacel? Cožkoli jest pode vším nebem, mé jest.
12 わたしはこれが全身と、その著しい力と、その美しい構造について黙っていることはできない。
Nebudu mlčeti o údech jeho, a o síle výborného sformování jeho.
13 だれがその上着をはぐことができるか。だれがその二重のよろいの間にはいることができるか。
Kdo odkryl svrchek oděvu jeho? S dvojitými udidly svými kdo k němu přistoupí?
14 だれがその顔の戸を開くことができるか。そのまわりの歯は恐ろしい。
Vrata úst jeho kdo otevře? Okolo zubů jeho jest hrůza.
15 その背は盾の列でできていて、その堅く閉じたさまは密封したように、
Šupiny jeho pevné jako štítové sevřené velmi tuze.
16 相互に密接して、風もその間に、はいることができず、
Jedna druhé tak blízko jest, že ani vítr nevchází mezi ně.
17 互に相連なり、固く着いて離すことができない。
Jedna druhé se přídrží, a nedělí se.
18 これが、くしゃみすれば光を発し、その目はあけぼののまぶたに似ている。
Od kýchání jeho zažžehá se světlo, a oči jeho jsou jako záře svitání.
19 その口からは、たいまつが燃えいで、火花をいだす。
Z úst jeho jako pochodně vycházejí, a jiskry ohnivé vyskakují.
20 その鼻の穴からは煙が出てきて、さながら煮え立つなべの水煙のごとく、燃える葦の煙のようだ。
Z chřípí jeho vychází dým, jako z kotla vroucího aneb hrnce.
21 その息は炭火をおこし、その口からは炎が出る。
Dýchání jeho uhlí rozpaluje, a plamen z úst jeho vychází.
22 その首には力が宿っていて、恐ろしさが、その前に踊っている。
V šíji jeho přebývá síla, a před ním utíká žalost.
23 その肉片は密接に相連なり、固く身に着いて動かすことができない。
Kusové masa jeho drží se spolu; celistvé jest v něm, aniž se rozdrobuje.
24 その心臓は石のように堅く、うすの下石のように堅い。
Srdce jeho tuhé jest jako kámen, tak tuhé, jako úlomek zpodního žernovu.
25 その身を起すときは勇士も恐れ、その衝撃によってあわて惑う。
Vyskýtání jeho bojí se nejsilnější, až se strachem i vyčišťují.
26 つるぎがこれを撃っても、きかない、やりも、矢も、もりも用をなさない。
Meč stihající jej neostojí, ani kopí, šíp neb i pancíř.
27 これは鉄を見ること、わらのように、青銅を見ること朽ち木のようである。
Pokládá železo za plevy, ocel za dřevo shnilé.
28 弓矢もこれを逃がすことができない。石投げの石もこれには、わらくずとなる。
Nezahání ho střela, v stéblo obrací se jemu kamení prakové.
29 こん棒もわらくずのようにみなされ、投げやりの響きを、これはあざ笑う。
Za stéblo počítá střelbu, a posmívá se šermování kopím.
30 その下腹は鋭いかわらのかけらのようで、麦こき板のようにその身を泥の上に伸ばす。
Pod ním ostré střepiny, stele sobě na věci špičaté jako na blátě.
31 これは淵をかなえのように沸きかえらせ、海を香油のなべのようにする。
Působí, aby vřelo v hlubině jako v kotle, a kormoutilo se moře jako v moždíři.
32 これは自分のあとに光る道を残し、淵をしらがのように思わせる。
Za sebou patrnou činí stezku, až sezdá, že propast má šediny.
33 地の上にはこれと並ぶものなく、これは恐れのない者に造られた。
Žádného není na zemi jemu podobného, aby tak učiněn byl bez strachu.
34 これはすべての高き者をさげすみ、すべての誇り高ぶる者の王である」。
Cokoli vysokého jest, za nic pokládá, jest králem nade všemi šelmami.
