ヨブ 記 37
1 これがためにわが心もまたわななき、その所からとび離れる。
Pudno, agkibkibbayo ti pusok iti daytoy; ken aggargaraw iti ayanna.
2 聞け、神の声のとどろきを、またその口から出るささやきを。
O, denggem ti daranudor ti timekna, ti aweng a rumrumuar manipud iti ngiwatna.
3 彼はこれを天が下に放ち、その光を地のすみずみまで至らせられる。
Ibabaonna daytoy iti sirok ti entero a tangatang, ken ibabaonna dagiti kimatna kadagiti beddeng ti daga.
4 その後、声とどろき、彼はそのいかめしい声をもって鳴り渡られる。その声の聞える時、彼はいなずまを引きとめられない。
Adda timek nga agdaranudor kalpasan daytoy; paggurruodenna babaen iti timek ti kinatan-okna; saanna a laplappedan dagiti kimat no mangngeg ti timekna.
5 神はその驚くべき声をもって鳴り渡り、われわれの悟りえない大いなる事を行われる。
Paggurruoden ti Dios iti nakakaskasdaaw a wagas babaen iti timekna; agar-aramid isuna kadagiti naindaklan a banbanag a saantayo a maawatan.
6 彼は雪に向かって『地に降れ』と命じ、夕立ちおよび雨に向かって『強く降れ』と命じられる。
Ta ibagbagana kadagiti niebe, 'Agtinnagka iti rabaw ti daga'; kasta met kadagiti arbis, 'Agbalinka a napigsa a tudo.'
7 彼はすべての人の手を封じられる。これはすべての人にみわざを知らせるためである。
Pagsarsardengenna ti ima ti tunggal tao manipud iti panagtrabaho, tapno makita dagiti amin a tattao nga inaramidna dagiti aramidna.
8 その時、獣は穴に入り、そのほらにとどまる。
Ket aglemmeng dagiti narungsot nga ayup ken agtalinaedda kadagiti rukibda.
9 つむじ風はそのへやから、寒さは北風から来る。
Aggapgapu ti bagyo iti siledna iti abagatan ken aggapgapu ti lamiis manipud iti agwarwaras nga angin iti amianan.
10 神のいぶきによって氷が張り、広々とした水は凍る。
Babaen iti anges ti Dios, tumaud ti yelo; ken tumanken a kasla landok ti nalawa a danum.
11 彼は濃い雲に水気を負わせ、雲はそのいなずまを散らす。
Pudno, padagsenenna ti napuskol nga ulep babaen iti linnaaw; iwar-warasna ti kimatna kadagiti ulep.
12 これは彼の導きによってめぐる。彼の命じるところをことごとく世界のおもてに行うためである。
Pagrikus-rikusenna dagiti ulep babaen iti panangiturongna, tapno maaramidda ti aniaman nga ibilbilinna kadakuada iti ngatoen ti entero a lubong.
13 神がこれらをこさせるのは、懲しめのため、あるいはその地のため、あるいはいつくしみのためである。
Ar-aramidenna amin dagitoy; no dadduma mapaspasamak daytoy para iti pannakailinteg, no dadduma para kadagiti dagana, ken no dadduma ket kas panangtungpal iti napudno a tulagna.
14 ヨブよ、これを聞け、立って神のくすしきみわざを考えよ。
Denggem daytoy, Job; agsardengka ken panunotem dagiti nakakaskasdaaw nga aramid ti Dios.
15 あなたは知っているか、神がいかにこれらに命じて、その雲の光を輝かされるかを。
Ammom kadi no kasano ti panangbilin ti Dios kadagiti ulep ken panagpakimatna kadagitoy?
16 あなたは知っているか、雲のつりあいと、知識の全き者のくすしきみわざを。
Maawatam kadi ti panagtapaw dagiti ulep, dagiti nakakaskasdaaw nga aramid ti Dios, nga addaan iti naan-anay a pannakaammo?
17 南風によって地が穏やかになる時、あなたの着物が熱くなることを。
Maawatam kadi no kasano a bumara dagiti kawesmo no agtalna ti daga gapu iti angin manipud iti abagatan?
18 あなたは鋳た鏡のように堅い大空を、彼のように張ることができるか。
Maiwarasmo kadi ti tangatang a kas iti kabaelanna—ti tangatang, a kas kabileg ti sarming a landok?
19 われわれが彼に言うべき事をわれわれに教えよ、われわれは暗くて、言葉をつらねることはできない。
Isuronakami iti rumbeng nga ibagami kenkuana, ta saanmi a mapagsasaruno dagiti ibagami gapu iti kinasipnget dagiti panunotmi.
20 わたしは語ることがあると彼に告げることができようか、人は滅ぼされることを望むであろうか。
Rumbeng kadi a mabagaan isuna a kayatko ti makitungtung kenkuana? Tarigagayan kadi ti maysa a tao ti matilmon?
21 光が空に輝いているとき、風過ぎて空を清めると、人々はその光を見ることができない。
Ita, saan a maperreng dagiti tattao ti init no agranraniag daytoy iti tangatang kalpasan a makalabas ti angin ken winaknitan dagiti ulep.
22 北から黄金のような輝きがでてくる。神には恐るべき威光がある。
Aggapu iti amianan ti nabalitukan a kinarangrang—iti Dios ti nakakaskasdaaw a dayag.
23 全能者はわれわれはこれを見いだすことができない。彼は力と公義とにすぐれ、正義に満ちて、これを曲げることはない。
Maipanggep iti Mannakabalin-amin, saantayo a mabirukan isuna; naindaklan ti pannakabalin ken ti kinalintegna. Saanna nga idaddadanes dagiti tattao.
24 それゆえ、人々は彼を恐れる。彼はみずから賢いと思う者を顧みられない」。
Ngarud, kabuteng dagiti tattao isuna. Saanna nga ipangpangag dagiti mangipagpagarup a nasiribda.”
