ヨブ 記 34
1 エリフはまた答えて言った、
Ještě mluvil Elihu, a řekl:
2 「あなたがた知恵ある人々よ、わたしの言葉を聞け、あなたがた知識ある人々よ、わたしに耳を傾けよ。
Poslouchejte, moudří, řečí mých, a rozumní, ušima pozorujte.
3 口が食物を味わうように、耳は言葉をわきまえるからだ。
Nebo ucho řečí zkušuje, tak jako dásně okoušejí pokrmu.
4 われわれは正しい事を選び、われわれの間に良い事の何であるかを明らかにしよう。
Soud sobě zvolme, a vyhledejme mezi sebou, co by bylo dobrého.
5 ヨブは言った、『わたしは正しい、神はわたしの公義を奪われた。
Nebo řekl Job: Spravedliv jsem, a Bůh silný zavrhl při mou.
6 わたしは正しいにもかかわらず、偽る者とされた。わたしにはとががないけれども、わたしの矢傷はいえない』と。
Své-liž bych pře ukrývati měl? Přeplněna jest bolestí rána má bez provinění.
7 だれかヨブのような人があろう。彼はあざけりを水のように飲み、
Který muž jest podobný Jobovi, ješto by pil posměch jako vodu?
8 悪をなす者どもと交わり、悪人と共に歩む。
A že by všel v tovaryšství s činiteli nepravosti, a chodil by s lidmi nešlechetnými?
9 彼は言った、『人は神と親しんでも、なんの益もない』と。
Nebo řekl: Neprospívá to člověku líbiti se Bohu.
10 それであなたがた理解ある人々よ、わたしに聞け、神は断じて悪を行うことなく、全能者は断じて不義を行うことはない。
A protož, muži rozumní, poslouchejte mne. Odstup od Boha silného nešlechetnost a od Všemohoucího nepravost.
11 神は人のわざにしたがってその身に報い、おのおのの道にしたがって、その身に振りかからせられる。
Nebo on podlé skutků člověka odplací, a podlé toho, jaká jest čí cesta, působí, aby to nalézal.
12 まことに神は悪しき事を行われない。全能者はさばきをまげられない。
A naprosto Bůh silný nečiní nic nešlechetně, a Všemohoucí nepřevrací soudu.
13 だれかこの地を彼にゆだねた者があるか。だれか全世界を彼に負わせた者があるか。
Kdo svěřil jemu zemi? A kdo zpořádal všecken okršlek?
14 神がもしその霊をご自分に取りもどし、その息をご自分に取りあつめられるならば、
Kdyby se na něj obrátil, a ducha jeho i duši jeho k sobě vzal,
15 すべての肉は共に滅び、人はちりに帰るであろう。
Umřelo by všeliké tělo pojednou, a tak by člověk do prachu se navrátil.
16 もし、あなたに悟りがあるならば、これを聞け、わたしの言うところに耳を傾けよ。
Máš-li tedy rozum, poslyš toho, pusť v uši své hlas řečí mých.
17 公義を憎む者は世を治めることができようか。正しく力ある者を、あなたは非難するであろうか。
Ješto ten, kterýž by v nenávisti měl soud, zdaliž by panovati mohl? Čili toho, jenž jest svrchovaně spravedlivý, za nešlechetného vyhlásíš?
18 王たる者に向かって『よこしまな者』と言い、つかさたる者に向かって、『悪しき者』と言うことができるであろうか。
Zdaliž sluší králi říci: Ó nešlechetný, a šlechticům: Ó bezbožní?
19 神は君たる者をもかたより見られることなく、富める者を貧しき者にまさって顧みられることはない。彼らは皆み手のわざだからである。
Mnohem méně tomu, kterýž nepřijímá osob knížat, aniž u něho má přednost urozený před nuzným; nebo dílo rukou jeho jsou všickni.
20 彼らはまたたく間に死に、民は夜の間に振われて、消えうせ、力ある者も人手によらずに除かれる。
V okamžení umírají, třebas o půl noci postrčeni bývají lidé, a pomíjejí, a zachvácen bývá silný ne rukou lidskou.
21 神の目が人の道の上にあって、そのすべての歩みを見られるからだ。
Nebo oči jeho hledí na cesty člověka, a všecky kroky jeho on spatřuje.
22 悪を行う者には身を隠すべき暗やみもなく、暗黒もない。
Neníť žádných temností, ani stínu smrti, kdež by se skryli činitelé nepravosti.
23 人がさばきのために神の前に出るとき、神は人のために時を定めておかれない。
Aniž zajisté vzkládá na koho více, tak aby se s Bohem silným souditi mohl.
24 彼は力ある者をも調べることなく打ち滅ぼし、他の人々を立てて、これに替えられる。
Pyšné stírá bez počtu, a postavuje jiné na místa jejich.
25 このように、神は彼らのわざを知り、夜の間に彼らをくつがえされるので、彼らはやがて滅びる。
Nebo zná skutky jejich; pročež na ně obrací noc, a potříni bývají.
26 彼は人々の見る所で、彼らをその悪のために撃たれる。
Jakožto bezbožné rozráží je na místě patrném,
27 これは彼らがそむいて彼に従わず、その道を全く顧みないからだ。
Proto že odstoupili od něho, a žádných cest jeho nešetřili,
28 こうして彼らは貧しき者の叫びを彼のもとにいたらせ、悩める者の叫びを彼に聞かせる。
Aby dokázal, že připouští k sobě křik nuzného, a volání chudých že vyslýchá.
29 彼が黙っておられるとき、だれが非難することができようか。彼が顔を隠されるとき、だれが彼を見ることができようか。一国の上にも、一人の上にも同様だ。
(Nebo když on spokojí, kdo znepokojí? A když skryje tvář svou, kdo jej spatří?) Tak celý národ, jako i každého člověka jednostejně,
30 これは神を信じない者が世を治めることがなく、民をわなにかける事のないようにするためである。
Aby nekraloval člověk pokrytý, aby nebylo lidem ourazu.
31 だれが神に向かって言ったか、『わたしは罪を犯さないのに、懲しめられた。
Jistě žeť k Bohu silnému raději toto mluveno býti má: Ponesuť, nezruším.
32 わたしの見ないものをわたしに教えられたい。もしわたしが悪い事をしたなら、重ねてこれをしない』と。
Mimo to, ne vidím-li čeho, ty vyuč mne; jestliže jsem nepravost páchal, neučiním toho víc.
33 あなたが拒むゆえに、彼はあなたの好むように報いをされるであろうか。あなたみずから選ぶがよい、わたしはしない。あなたの知るところを言いなさい。
Nebo zdali vedlé tvého zdání odplacovati má, že bys ty toho neliboval, že bys ono zvoloval, a ne on? Pakli co víš jiného, mluv.
34 悟りある人々はわたしに言うだろう、わたしに聞くところの知恵ある人は言うだろう、
Muži rozumní se mnou řeknou, i každý moudrý poslouchaje mne,
35 『ヨブの言うところは知識がなく、その言葉は悟りがない』と。
Že Job hloupě mluví, a slova jeho nejsou rozumná.
36 どうかヨブが終りまで試みられるように、彼は悪人のように答えるからである。
Ó by zkušen byl Job dokonale, pro odmlouvání nám jako lidem nepravým,
37 彼は自分の罪に、とがを加え、われわれの中にあって手をうち、神に逆らって、その言葉をしげくする」。
Poněvadž k hříchu svému přidává i nešlechetnost, mezi námi také jen chloubu svou vynáší, a rozmnožuje řeči své proti Bohu.
