ヨブ 記 32
1 このようにヨブが自分の正しいことを主張したので、これら三人の者はヨブに答えるのをやめた。
A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;
2 その時ラム族のブズびとバラケルの子エリフは怒りを起した。すなわちヨブが神よりも自分の正しいことを主張するので、彼はヨブに向かって怒りを起した。
Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.
3 またヨブの三人の友がヨブを罪ありとしながら、答える言葉がなかったので、エリフは彼らにむかっても怒りを起した。
Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.
4 エリフは彼らが皆、自分よりも年長者であったので、ヨブに物言うことをひかえて待っていたが、
Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.
5 ここにエリフは三人の口に答える言葉のないのを見て怒りを起した。
Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.
6 ブズびとバラケルの子エリフは答えて言った、「わたしは年若く、あなたがたは年老いている。それゆえ、わたしははばかって、わたしの意見を述べることをあえてしなかった。
I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.
7 わたしは思った、『日を重ねた者が語るべきだ、年を積んだ者が知恵を教えるべきだ』と。
Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.
8 しかし人のうちには霊があり、全能者の息が人に悟りを与える。
Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.
9 老いた者、必ずしも知恵があるのではなく、年とった者、必ずしも道理をわきまえるのではない。
Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.
10 ゆえにわたしは言う、『わたしに聞け、わたしもまたわが意見を述べよう』。
Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.
11 見よ、わたしはあなたがたの言葉に期待し、その知恵ある言葉に耳を傾け、あなたがたが言うべき言葉を捜し出すのを待っていた。
Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.
12 わたしはあなたがたに心をとめたが、あなたがたのうちにヨブを言いふせる者はひとりもなく、また彼の言葉に答える者はひとりもなかった。
I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;
13 おそらくあなたがたは言うだろう、『われわれは知恵を見いだした、彼に勝つことのできるのは神だけで、人にはできない』と。
I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.
14 彼はその言葉をわたしに向けて言わなかった。わたしはあなたがたの言葉をもって彼に答えることはしない。
Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.
15 彼らは驚いて、もはや答えることをせず、彼らには、もはや言うべき言葉がない。
Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.
16 彼らは物言わず、立ちとどまって、もはや答えるところがないので、わたしはこれ以上待つ必要があろうか。
Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.
17 わたしもまたわたしの分を答え、わたしの意見を述べよう。
Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.
18 わたしには言葉が満ち、わたしのうちの霊がわたしに迫るからだ。
Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.
19 見よ、わたしの心は口を開かないぶどう酒のように、新しいぶどう酒の皮袋のように、今にも張りさけようとしている。
Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.
20 わたしは語って、気を晴らし、くちびるを開いて答えよう。
Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.
21 わたしはだれをもかたより見ることなく、また何人とにもへつらうことをしない。
Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.
22 わたしはへつらうことを知らないからだ。もしへつらうならば、わたしの造り主は直ちにわたしを滅ぼされるであろう。
Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.
