ヨブ 記 29
1 ヨブはまた言葉をついで言った、
Mipadayon sa pagsulti si Job ug miingon,
2 「ああ過ぎた年月のようであったらよいのだが、神がわたしを守ってくださった日のようであったらよいのだが。
“O, unta anaa ako sa mga nilabay nga mga bulan sa dihang giamuma pa ako sa Dios,
3 あの時には、彼のともしびがわたしの頭の上に輝き、彼の光によってわたしは暗やみを歩んだ。
sa dihang ang iyang lampara misidlak sa akong ulohan, ug sa dihang naglakaw ako sa kangitngit pinaagi sa iyang kahayag.
4 わたしの盛んな時のようであったならよいのだが。あの時には、神の親しみがわたしの天幕の上にあった。
O, unta anaa ako sa panahon nga ako hinog sa dihang ang pagpakighigala sa Dios anaa sa akong tolda,
5 あの時には、全能者がなおわたしと共にいまし、わたしの子供たちもわたしの周囲にいた。
sa dihang ang Labawng Makagagahom uban pa kanako, ug ang akong mga anak naglibot pa kanako,
6 あの時、わたしの足跡は乳で洗われ、岩もわたしのために油の流れを注ぎだした。
sa dihang ginahugasan ug mantikilya ang akong dalan, ug ang bato nagbubo kanako ug mga tubod sa lana!
7 あの時には、わたしは町の門に出て行き、わたしの座を広場に設けた。
Sa dihang migawas ako sa ganghaan sa siyudad, sa dihang milingkod ako dapit sa plasa sa siyudad,
8 若い者はわたしを見てしりぞき、老いた者は身をおこして立ち、
ang mga batan-ong lalaki nakakita kanako ug mipadaplin gikan kanako sa pagtahod, ug ang mga hamtong nga mga tawo mibarog alang kanako.
9 君たる者も物言うことをやめて、その口に手を当て、
Mihunong pagsulti ang mga prinsipe sa dihang miabot ako; ug gisampongan nila ang ilang mga baba pinaagi sa ilang mga kamot.
10 尊い者も声をおさめて、その舌を上あごにつけた。
Ang mga tingog sa bantogang mga tawo daw hunghong, ug ang ilang dila nipilit sa ibabaw sa ilang alingagngag.
11 耳に聞いた者はわたしを祝福された者となし、目に見た者はこれをあかしした。
Human nila nadungog ang akong gisulti, gipanalanginan nila ako; human nila ako nakita, gitagaan nila ako ug pagsaksi ug giuyonan nila ako,
12 これは助けを求める貧しい者を救い、また、みなしごおよび助ける人のない者を救ったからである。
tungod kay giluwas ko ang mga tawong kabos nga nagpakitabang, ug kadtong mga walay amahan usab, nga wala gayo'y makatabang kaniya.
13 今にも滅びようとした者の祝福がわたしに来た。わたしはまたやもめの心をして喜び歌わせた。
Ang panalangin niadtong hapit na mamatay miabot kanako; ako ang hinungdan nganong nagkanta sa kalipay ang mga biyuda sa ilang kasingkasing.
14 わたしは正義を着、正義はわたしをおおった。わたしの公義は上着のごとく、また冠のようであった。
Gisul-ob ko ang pagkamatarong, ug gibisthan ako niini; ang akong katarong sama sa usa ka kupo ug purong sa ulo.
15 わたしは目しいの目となり、足なえの足となり、
Ako ang mga mata sa mga buta nga tawo; ug ako ang tiil sa mga tawo nga bakol.
16 貧しい者の父となり、知らない人の訴えの理由を調べてやった。
Amahan ako sa mga tawo nga timawa; ug akong gisusi ang kaso sa uban bisan ug wala ko sila mailhi.
17 わたしはまた悪しき者のきばを折り、その歯の間から獲物を引き出した。
Gibuak nako ang panga sa tawong dili matarong; gikuha nako ang biktima gikan sa iyang mga ngipon.
18 その時、わたしは言った、『わたしは自分の巣の中で死に、わたしの日は砂のように多くなるであろう。
Unya miingon ako, 'Mamatay ako sa akong salag; ug padaghanon ko ang akong mga adlaw sama sa balas sa baybayon.
19 わたしの根は水のほとりにはびこり、露は夜もすがらわたしの枝におくであろう。
Ang akong ugat nagkatag sa katubigan, ug ang yamog sa tibuok gabii anaa sa akong mga sanga.
20 わたしの栄えはわたしと共に新しく、わたしの弓はわたしの手にいつも強い』と。
Ang pagtahod kanako kanunay nga bag-o, ug ang akong kusog sama sa usa ka bag-ong pana sa akong kamot.
21 人々はわたしに聞いて待ち、黙して、わたしの教に従った。
Naminaw ang mga tawo kanako; naghulat sila kanako; nagpabilin sila nga hilom aron sa pagpaminaw sa akong mga tambag.
22 わたしが言った後は彼らは再び言わなかった。わたしの言葉は彼らの上に雨のように降りそそいだ。
Sa dihang nahuman na ako sa pagpamulong; wala na silay ikasulti pa; ang akong mga pulong daw tubig nga gibubo diha kanila.
23 彼らは雨を待つように、わたしを待ち望み、春の雨を仰ぐように口を開いて仰いだ。
Kanunay silang naghulat kanako sama nga naghulat sila sa ulan; ilang ginganga ug dako ang ilang baba aron sa pag-inom sa akong mga pulong, sama sa ilang ginabuhat kung mag-ulan.
24 彼らが希望を失った時にも、わたしは彼らにむかってほほえんだ。彼らはわたしの顔の光を除くことができなかった。
Mipahiyom ako kanila sa dihang wala sila magdahom niini; ug wala nila gisalikway ang kahayag sa akong panagway.
25 わたしは彼らのために道を選び、そのかしらとして座し、軍中の王のようにしており、嘆く者を慰める人のようであった。
Ako ang nagpili sa ilang dalan ug milingkod ingon nga ilang pangulo; nagpuyo ako ingon nga hari sa iyang kasundalohan; sama sa usa ka maghuhupay sa mga nagbangotan sa lamay.
