ヨブ 記 27
1 ヨブはまた言葉をついで言った、
At muling sinambit ni Job ang kaniyang talinhaga, at nagsabi,
2 「神は生きておられる。彼はわたしの義を奪い去られた。全能者はわたしの魂を悩まされた。
Buhay ang Dios, na siyang nagalis ng aking katuwiran, at ang Makapangyarihan sa lahat na siyang nagpapanglaw ng aking kaluluwa;
3 わたしの息がわたしのうちにあり、神の息がわたしの鼻にある間、
(Sapagka't ang aking buhay ay buo pa sa akin, at ang espiritu ng Dios ay nasa mga butas ng aking ilong);
4 わたしのくちびるは不義を言わない、わたしの舌は偽りを語らない。
Tunay na ang aking mga labi ay hindi magsasalita ng kalikuan, ni ang aking dila man ay magsasaysay ng karayaan.
5 わたしは断じて、あなたがたを正しいとは認めない。わたしは死ぬまで、潔白を主張してやめない。
Malayo nawa sa aking kayo'y ariin kong ganap: Hanggang sa ako'y mamatay ay hindi ko aalisin sa akin ang aking pagtatapat.
6 わたしは堅くわが義を保って捨てない。わたしは今まで一日も心に責められた事がない。
Ang aking katuwiran ay aking pinanghahawakan at hindi ko bibitiwan: hindi ako aalipustain ng aking puso habang ako'y buhay.
7 どうか、わたしの敵は悪人のようになり、わたしに逆らう者は不義なる者のようになるように。
Ang aking kaaway ay maging gaya nawa ng masama, at ang bumangon laban sa akin ay maging gaya nawa ng liko.
8 神が彼を断ち、その魂を抜きとられるとき、神を信じない者になんの望みがあろう。
Sapagka't ano ang pagasa ng di banal, bagaman siya'y makikinabang sa kaniya, pagka kinuha ng Dios ang kaniyang kaluluwa?
9 災が彼に臨むとき、神はその叫びを聞かれるであろうか。
Didinggin ba ng Dios ang kaniyang iyak, pagka ang kabagabagan ay dumating sa kaniya?
10 彼は全能者を喜ぶであろうか、常に神を呼ぶであろうか。
Makapagsasaya ba siya sa Makapangyarihan sa lahat, at tatawag sa Dios sa lahat ng mga panahon?
11 わたしは神のみ手についてあなたがたに教え、全能者と共にあるものを隠すことをしない。
Aking tuturuan kayo ng tungkol sa kamay ng Dios; ang nasa Makapangyarihan sa lahat ay hindi ko ililihim.
12 見よ、あなたがたは皆みずからこれを見た、それなのに、どうしてむなしい者となったのか。
Narito, kayong lahat ay nangakakita; bakit nga kayo ay lubos na nawalan ng kabuluhan?
13 これは悪人の神から受ける分、圧制者の全能者から受ける嗣業である。
Ito ang bahagi ng masamang tao sa Dios, at ang mana ng mga mamimighati, na kanilang tinatanggap sa Makapangyarihan sa lahat.
14 その子らがふえればつるぎに渡され、その子孫は食物に飽きることがない。
Kung ang kaniyang mga anak ay dumami, ay para sa tabak, at ang kaniyang lahi ay hindi mabubusog ng tinapay.
15 その生き残った者は疫病で死んで埋められ、そのやもめらは泣き悲しむことをしない。
Yaong nangaiwan sa kaniya ay mangalilibing sa kamatayan, at ang kaniyang mga bao ay hindi magsisipanaghoy.
16 たとい彼は銀をちりのように積み、衣服を土のように備えても、
Bagaman siya'y magbunton ng pilak na parang alabok, at maghahanda ng bihisan na parang putik;
17 その備えるものは正しい人がこれを着、その銀は罪なき者が分かち取るであろう。
Maihahanda niya, nguni't ang ganap ang magsusuot niyaon. At babahagihin ng walang sala ang pilak.
18 彼の建てる家は、くもの巣のようであり、番人の造る小屋のようである。
Siya'y nagtatayo ng kaniyang bahay na gaya ng tanga, at gaya ng isang bantayan na ginagawa ng bantay.
19 彼は富める身で寝ても、再び富むことがなく、目を開けばその富はない。
Siya'y nahihigang mayaman, nguni't hindi siya pupulutin; kaniyang ididilat ang kaniyang mga mata, nguni't wala na siya.
20 恐ろしい事が大水のように彼を襲い、夜はつむじ風が彼を奪い去る。
Mga kakilabutan ang tumatabon sa kaniya na gaya ng tubig; bagyo ang umaagaw sa kaniya sa kinagabihan,
21 東風が彼を揚げると、彼は去り、彼をその所から吹き払う。
Tinangay siya ng hanging silanganan, at siya'y nananaw; at pinapalis siya sa kaniyang kinaroroonang dako.
22 それは彼を投げつけて、あわれむことなく、彼はその力からのがれようと、もがく。
Sapagka't hahalibasin siya ng Dios, at hindi magpapatawad; siya'y magpupumilit na tumakas sa kaniyang kamay.
23 それは彼に向かって手を鳴らし、あざけり笑って、その所から出て行かせる。
Ipapakpak ng mga tao ang kanilang mga kamay sa kaniya. At hihiyawan siya mula sa kaniyang kinaroroonang dako.
