ヨブ 記 24
1 なにゆえ、全能者はさばきの時を定めておかれないのか。なにゆえ、彼を知る者がその日を見ないのか。
Hvorfor lar den Allmektige aldri sine straffetider komme? Og hvorfor får de som kjenner ham, ikke se hans dager?
2 世には地境を移す者、群れを奪ってそれを飼う者、
Folk flytter grenseskjell; de raner fe og fører det på beite.
3 みなしごのろばを追いやる者、やもめの牛を質に取る者、
Farløses asen driver de bort; enkens okse tar de i pant.
4 貧しい者を道から押しのける者がある。世の弱い者は皆彼らをさけて身をかくす。
Fattigfolk trenger de ut av veien; alle de saktmodige i landet må skjule sig.
5 見よ、彼らは荒野におる野ろばのように出て働き、野で獲物を求めて、その子らの食物とする。
Ja, som villesler i ørkenen går de ut til sin gjerning og leter efter føde; ødemarken gir dem brød til barna.
6 彼らは畑でそのまぐさを刈り、また悪人のぶどう畑で拾い集める。
På marken høster de den ugudeliges fôr, og i hans vingård holder de efterhøst.
7 彼らは着る物がなく、裸で夜を過ごし、寒さに身をおおうべき物もない。
Nakne overnatter de uten klær og uten dekke i kulden.
8 彼らは山の雨にぬれ、しのぎ場もなく岩にすがる。
Av skyllregnet på fjellet blir de våte, og fordi de ikke har noget annet ly, trykker de sig inn til berget.
9 （みなしごをその母のふところから奪い、貧しい者の幼な子を質にとる者がある。）
Den farløse rives bort fra mors bryst, og armingens klær blir tatt som pant.
10 彼らは着る物がなく、裸で歩き、飢えつつ麦束を運び、
Nakne går de, uten klær, og sultne bærer de kornbånd.
11 悪人のオリブ並み木の中で油をしぼり、酒ぶねを踏んでも、かわきを覚える。
Mellem de ugudeliges murer perser de olje; de treder vinpersene og tørster.
12 町の中から死のうめきが起り、傷ついた者の魂が助けを呼び求める。しかし神は彼らの祈を顧みられない。
Fra byen lyder døendes stønn, og de hårdt sårede skriker om hjelp; men Gud enser ikke slik urett.
13 光にそむく者たちがある。彼らは光の道を知らず、光の道にとどまらない。
Andre er fiender av lyset; de kjenner ikke dets veier og holder sig ikke på dets stier.
14 人を殺す者は暗いうちに起き出て弱い者と貧しい者を殺し、夜は盗びととなる。
Før dag står morderen op, slår ihjel den som er arm og fattig, og om natten er han som tyven.
15 姦淫する者の目はたそがれを待って、『だれもわたしを見ていないだろう』と言い、顔におおう物を当てる。
Horkarlens øie speider efter skumringen; han sier: Intet øie ser mig, og han dekker sitt ansikt til.
16 彼らは暗やみで家をうがち、昼は閉じこもって光を知らない。
I mørket bryter de inn i husene, om dagen lukker de sig inne; lyset vil de ikke vite av.
17 彼らには暗黒は朝である。彼らは暗黒の恐れを友とするからだ。
For nattens mørke er morgen for dem alle; de er velkjente med nattemørkets redsler.
18 あなたがたは言う、『彼らは水のおもてにすみやかに流れ去り、その受ける分は地でのろわれ、酒ぶねを踏む者はだれも彼らのぶどう畑の道に行かない。
Hastig rives de med av strømmen; forbannet blir deres arvedel i landet; de ferdes ikke mere på veien til vingårdene.
Tørke og hete sluker snevann, dødsriket dem som synder. (Sheol h7585)
20 町の広場は彼らを忘れ、彼らの名は覚えられることなく、不義は木の折られるように折られる』と。
Hans mors liv glemmer ham, makken fortærer ham med lyst, ingen minnes ham mere, og ondskapen blir som et splintret tre.
21 彼らは子を産まぬうまずめをくらい、やもめをあわれむことをしない。
Slik går det med den som har plyndret den ufruktbare, som ikke fødte, og aldri har gjort godt mot enker.
22 しかし神はその力をもって、強い人々を生きながらえさせられる。彼らは生きる望みのない時にも起きあがる。
Men Gud opholder voldsmennene lenge med sin kraft; de reiser sig igjen, skjønt de mistvilte om livet.
23 神が彼らに安全を与えられるので、彼らは安らかである。神の目は彼らの道の上にある。
Han lar dem leve i trygghet og støtter dem; hans øine våker over deres veier.
24 彼らはしばし高められて、いなくなり、ぜにあおいのように枯れて消えうせ、麦の穂先のように切り取られる。
De stiger høit; en liten stund, så er de ikke mere; de segner og dør som alle andre, og som aks-toppen skjæres de av.
25 もし、そうでないなら、だれがわたしにその偽りを証明し、わが言葉のむなしいことを示しうるだろうか」。
Og er det nu ikke så, hvem gjør mig da til løgner og mitt ord til intet?
