ヨブ 記 20
1 そこでナアマびとゾパルは答えて言った、
Odpovídaje pak Zofar Naamatský, řekl:
2 「これによって、わたしは答えようとの思いを起し、これがために心中しきりに騒ぎ立つ。
Z příčiny té myšlení má k odpovídání tobě nutí mne, a to abych rychle učinil,
3 わたしはわたしをはずかしめる非難を聞く、しかし、わたしの悟りの霊がわたしに答えさせる。
Že kárání k zahanbení svému slyším, pročež duch můj osvícený nutí mne, aťbych odpovídal.
4 あなたはこの事を知らないのか、昔から地の上に人の置かれてよりこのかた、
Zdaž nevíš o tom, že od věků, a jakž postavil Bůh člověka na zemi,
5 悪しき人の勝ち誇はしばらくであって、神を信じない者の楽しみはただつかのまであることを。
Plésání bezbožných krátké jest, a veselí pokrytce jen na chvílku?
6 たといその高さが天に達し、その頭が雲におよんでも、
Byť pak vstoupila až k nebi pýcha jeho, a hlava jeho oblaku by se dotkla,
7 彼はおのれの糞のように、とこしえに滅び、彼を見た者は言うであろう、『彼はどこにおるか』と。
Však jako lejno jeho na věky zahyne. Ti, kteříž jej vídali, řeknou: Kam se poděl?
8 彼は夢のように飛び去って、再び見ることはない。彼は夜の幻のように追い払われるであろう。
Jako sen pomine, aniž ho naleznou; nebo uteče jako vidění noční.
9 彼を見た目はかさねて彼を見ることがなく、彼のいた所も再び彼を見ることがなかろう。
Oko, kteréž ho vídalo, již ho nikdy neuzří, aniž více patřiti bude na něj místo jeho.
10 その子らは貧しい者に恵みを求め、その手は彼の貨財を償うであろう。
Synové jeho budou přízně u nuzných hledati, a ruce jeho musejí zase vraceti loupež svou.
11 その骨には若い力が満ちている、しかしそれは彼と共にちりに伏すであろう。
Kosti jeho naplněny jsou hříchy mladosti jeho, a s ním v prachu lehnou.
12 たとい悪は彼の口に甘く、これを舌の裏にかくし、
A ačkoli zlost sladne v ústech jeho, a chová ji pod jazykem svým;
13 これを惜しんで捨てることなく、口の中に含んでいても、
Kochá se v ní, a nepouští jí, ale zdržuje ji u prostřed dásní svých:
14 その食物は彼の腹の中で変り、彼の内で毒蛇の毒となる。
Však pokrm ten ve střevách jeho promění se; bude jako žluč hadů nejlítějších u vnitřnostech jeho.
15 彼は貨財をのんでも、またそれを吐き出す、神がそれを彼の腹から押し出されるからだ。
Zboží nahltané vyvrátí, z břicha jeho Bůh silný je vyžene.
16 彼は毒蛇の毒を吸い、まむしの舌は彼を殺すであろう。
Jed hadů lítých ssáti bude, zabije ho jazyk ještěrčí.
17 彼は蜜と凝乳の流れる川々を見ることができない。
Neuzří pramenů potoků a řek medu a másla.
18 彼はほねおって獲たものを返して、それを食うことができない。その商いによって得た利益をもって楽しむことができない。
Navrátí úsilé cizí, a nezažive ho, vedlé nátisku svého rozličného; nebude na ně vesel.
19 彼が貧しい者をしえたげ、これを捨てたからだ。彼は家を奪い取っても、それを建てることができない。
Nebo utiskal a opouštěl nuzné, dům zloupil a nestavěl ho.
20 彼の欲張りは足ることを知らぬゆえ、その楽しむ何物をも救うことができないであろう。
Pročež nesezná nic pokojného v životě svém, aniž které nejrozkošnější své věci bude moci zachovati.
21 彼が残して食べなかった物とては一つもない。それゆえ、その繁栄はながく続かないであろう。
Nic mu nepozůstane z pokrmu jeho, tak že nebude míti, čím by se troštoval.
22 その力の満ちている時、彼は窮境に陥り、悩みの手がことごとく彼の上に臨むであろう。
Byť pak i dovršena byla hojnost jeho, ssoužení míti bude; každá ruka trapiče oboří se na něj.
23 彼がその腹を満たそうとすれば、神はその激しい怒りを送って、それを彼の上に降り注ぎ、彼の食物とされる。
By měl čím naplniti břicho své, dopustí na něj Bůh prchlivost hněvu svého, kterouž na něj dštíti bude i na pokrm jeho.
24 彼は鉄の武器を免れても、青銅の矢は彼を射通すであろう。
Když utíkati bude před zbrojí železnou, prostřelí ho lučiště ocelivé.
25 彼がこれをその身から引き抜けば、きらめく矢じりがその肝から出てきて、恐れが彼の上に臨む。
Střela vyňata bude z toulu a vystřelena, nadto meč pronikne žluč jeho; a když odcházeti bude, přikvačí jej hrůzy.
26 もろもろの暗黒が彼の宝物のためにたくわえられ、人が吹き起したものでない火が彼を焼きつくし、その天幕に残っている者を滅ぼすであろう。
Všeliká neštěstí jsou polečena v skrýších jeho, zžíře jej oheň nerozdmýchaný, zle se povede i pozůstalému v stanu jeho.
27 天は彼の罪をあらわし、地は起って彼を攻めるであろう。
Odkryjí nebesa nepravost jeho, a země povstane proti němu.
28 その家の財産は奪い去られ、神の怒りの日に消えうせるであろう。
Rozptýlena bude úroda domu jeho, rozplyne se v den hněvu jeho.
29 これが悪しき人の神から受ける分、神によって定められた嗣業である」。
Tenť jest podíl člověka bezbožného od Boha, to, pravím, dědictví vyrčené jemu od Boha silného.
