ヨブ 記 19
1 そこでヨブは答えて言った、
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 「あなたがたはいつまでわたしを悩まし、言葉をもってわたしを打ち砕くのか。
Jak długo będziecie dręczyć moją duszę [i] miażdżyć mnie słowami?
3 あなたがたはすでに十度もわたしをはずかしめ、わたしを悪くあしらってもなお恥じないのか。
Już dziesięć razy znieważyliście mnie. Nie wstyd wam, [że] tak się znęcacie nade mną?
4 たといわたしが、まことにあやまったとしても、そのあやまちは、わたし自身にとどまる。
A niech tak będzie, że zbłądziłem, błąd zostaje po mojej stronie.
5 もしあなたがたが、まことにわたしに向かって高ぶり、わたしの恥を論じるならば、
A jeśli rzeczywiście chcecie się wynosić nade mną i dowodzić mi mojej hańby;
6 『神がわたしをしえたげ、その網でわたしを囲まれたのだ』と知るべきだ。
Wiedzcie, że to Bóg mnie powalił i swoją siecią mnie otoczył.
7 見よ、わたしが『暴虐』と叫んでも答えられず、助けを呼び求めても、さばきはない。
Oto wołam o krzywdę, ale nikt nie słucha; krzyczę, ale nie ma sądu.
8 彼はわたしの道にかきをめぐらして、越えることのできないようにし、わたしの行く道に暗やみを置かれた。
Zagrodził mi drogę, abym nie mógł przejść, i na moich ścieżkach rozpostarł ciemność.
9 彼はわたしの栄えをわたしからはぎ取り、わたしのこうべから冠を奪い、
Odarł mnie z mojej chwały i zdjął koronę z mojej głowy.
10 四方からわたしを取りこわして、うせさせ、わたしの望みを木のように抜き去り、
Zniszczył mnie ze wszystkich stron i ginę; moją nadzieję wyrwał jak drzewo.
11 わたしに向かって怒りを燃やし、わたしを敵のひとりのように思われた。
Zapłonął przeciwko mnie swoim gniewem i uważa mnie za swego wroga.
12 その軍勢がいっせいに来て、塁を築いて攻め寄せ、わたしの天幕のまわりに陣を張った。
Przyszły razem jego oddziały, utorowały przeciw mnie swoją drogę i rozbiły obóz dokoła mojego namiotu.
13 彼はわたしの兄弟たちをわたしから遠く離れさせられた。わたしを知る人々は全くわたしに疎遠になった。
Moich braci oddalił ode mnie, a moi znajomi ode mnie stronią.
14 わたしの親類および親しい友はわたしを見捨て、
Opuścili mnie moi bliscy, a moi przyjaciele o mnie zapomnieli.
15 わたしの家に宿る者はわたしを忘れ、わたしのはしためらはわたしを他人のように思い、わたしは彼らの目に他国人となった。
Przebywający w moim domu i moje służące uważają mnie za obcego. Stałem się cudzoziemcem w ich oczach.
16 わたしがしもべを呼んでも、彼は答えず、わたしは口をもって彼に請わなければならない。
Wołałem na swego sługę, ale on się nie odzywa, chociaż go błagam swoimi ustami.
17 わたしの息はわが妻にいとわれ、わたしは同じ腹の子たちにきらわれる。
Moim oddechem brzydzi się moja żona, choć błagam ze względu na synów z mojego ciała.
18 わらべたちさえもわたしを侮り、わたしが起き上がれば、わたしをあざける。
Nawet małe dzieci mną gardzą; gdy powstaję, urągają mi.
19 親しい人々は皆わたしをいみきらい、わたしの愛した人々はわたしにそむいた。
Brzydzą się mną wszyscy moi najbliżsi; ci, których kocham, stanęli przeciw mnie.
20 わたしの骨は皮と肉につき、わたしはわずかに歯の皮をもってのがれた。
Moje kości przylgnęły do mojej skóry i do mego ciała; pozostała tylko skóra wokół zębów.
21 わが友よ、わたしをあわれめ、わたしをあわれめ、神のみ手がわたしを打ったからである。
Zlitujcie się nade mną, zlitujcie się nade mną, moi przyjaciele, bo ręka Boża mnie dotknęła.
22 あなたがたは、なにゆえ神のようにわたしを責め、わたしの肉をもって満足しないのか。
Czemu mnie prześladujecie jak Bóg? Czy nie dość wam mojego ciała?
23 どうか、わたしの言葉が、書きとめられるように。どうか、わたしの言葉が、書物にしるされるように。
Oby teraz zostały zapisane moje słowa! Oby je w księdze utrwalono!
24 鉄の筆と鉛とをもって、ながく岩に刻みつけられるように。
Oby rylcem z żelaza i ołowiem zostały na wieczną pamiątkę wyryte na skale!
25 わたしは知る、わたしをあがなう者は生きておられる、後の日に彼は必ず地の上に立たれる。
Wiem bowiem, że mój Odkupiciel żyje i że [w] ostateczny [dzień] stanie na ziemi.
26 わたしの皮がこのように滅ぼされたのち、わたしは肉を離れて神を見るであろう。
A [choć] moja skóra się rozłoży, to w swoim ciele ujrzę Boga.
27 しかもわたしの味方として見るであろう。わたしの見る者はこれ以外のものではない。わたしの心はこれを望んでこがれる。
Ujrzę go ja sam, ujrzą go moje oczy, a nie kto inny, choć moje nerki zniszczały w moim wnętrzu.
28 あなたがたがもし『われわれはどうして彼を責めようか』と言い、また『事の根源は彼のうちに見いだされる』と言うならば、
Powinniście mówić: Czemu go prześladujemy? Gdyż we mnie znajduje się korzeń sprawy.
29 つるぎを恐れよ、怒りはつるぎの罰をきたらすからだ。これによって、あなたがたは、さばきのあることを知るであろう」。
Wy sami lękajcie się miecza, bo gniew za nieprawość sprowadza miecz, abyście wiedzieli, że jest sąd.
