ヨブ 記 15
1 そこでテマンびとエリパズは答えて言った、
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 「知者はむなしき知識をもって答えるであろうか。東風をもってその腹を満たすであろうか。
Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, at pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan?
3 役に立たない談話をもって論じるであろうか。無益な言葉をもって争うであろうか。
Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, o ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?
4 ところがあなたは神を恐れることを捨て、神の前に祈る事をやめている。
Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, at iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.
5 あなたの罪はあなたの口を教え、あなたは悪賢い人の舌を選び用いる。
Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, at iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.
6 あなたの口みずからあなたの罪を定める、わたしではない。あなたのくちびるがあなたに逆らって証明する。
Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.
7 あなたは最初に生れた人であるのか。山よりも先に生れたのか。
Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?
8 あなたは神の会議にあずかったのか。あなたは知恵を独占しているのか。
Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?
9 あなたが知るものはわれわれも知るではないか。あなたが悟るものはわれわれも悟るではないか。
Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?
10 われわれの中にはしらがの人も、年老いた人もあって、あなたの父よりも年上だ。
Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, matandang makapupo kay sa iyong ama.
11 神の慰めおよびあなたに対するやさしい言葉も、あなたにとって、あまりに小さいというのか。
Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?
12 どうしてあなたの心は狂うのか。どうしてあなたの目はしばたたくのか。
Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?
13 あなたが神にむかって気をいらだて、このような言葉をあなたの口から出すのはなぜか。
Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, at binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.
14 人はいかなる者か、どうしてこれは清くありえよう。女から生れた者は、どうして正しくありえよう。
Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?
15 見よ、神はその聖なる者にすら信を置かれない、もろもろの天も彼の目には清くない。
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.
16 まして憎むべき汚れた者、また不義を水のように飲む人においては。
Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!
17 わたしはあなたに語ろう、聞くがよい。わたしは自分の見た事を述べよう。
Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; at ang aking nakita ay aking ipahahayag:
18 これは知者たちがその先祖からうけて、隠す所なく語り伝えたものである。
(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;
19 彼らにのみこの地は授けられて、他国人はその中に行き来したことがなかった。
Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, at walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila: )
20 悪しき人は一生の間、もだえ苦しむ。残酷な人には年の数が定められている。
Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.
21 その耳には恐ろしい音が聞え、繁栄の時にも滅ぼす者が彼に臨む。
Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:
22 彼は、暗やみから帰りうるとは信ぜず、つるぎにねらわれる。
Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, at siya'y hinihintay ng tabak:
23 彼は食物はどこにあるかと言いつつさまよい、暗き日が手近に備えられてあるのを知る。
Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:
24 悩みと苦しみとが彼を恐れさせ、戦いの備えをした王のように彼に打ち勝つ。
Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;
25 これは彼が神に逆らってその手を伸べ、全能者に逆らって高慢にふるまい、
Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;
26 盾の厚い面をもって強情に、彼にはせ向かうからだ。
Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;
27 また彼は脂肪をもってその顔をおおい、その腰には脂肪の肉を集め、
Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan at nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;
28 滅ぼされた町々に住み、人の住まない家、荒塚となる所におるからだ。
At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, sa mga bahay na walang taong tumatahan, na madaling magiging mga bunton.
29 彼は富める者とならず、その富はながく続かない、また地に根を張ることはない。
Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pag-aari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.
30 彼は暗やみからのがれることができない。炎はその若枝を枯らし、その花は風に吹き去られる。
Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, at sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.
31 彼をしてみずから欺いて、むなしい事にたよらせてはならない。その報いはむなしいからだ。
Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.
32 彼の時のこない前にその事がなし遂げられ、彼の枝は緑とならないであろう。
Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, at ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.
33 彼はぶどうの木のように、その熟さない実をふり落すであろう。またオリブの木のように、その花を落すであろう。
Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, at lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.
34 神を信じない者のやからは子なく、まいないによる天幕は火で焼き滅ぼされるからだ。
Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, at susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.
35 彼らは害悪をはらみ、不義を生み、その腹は偽りをつくる」。
Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, at ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.
