ヨブ 記 10
1 わたしは自分の命をいとう。わたしは自分の嘆きを包まず言いあらわし、わが魂の苦しみによって語ろう。
Stýště se duši mé v životě mém, vypustím nad sebou naříkání své, mluviti budu v hořkosti duše své.
2 わたしは神に申そう、わたしを罪ある者とされないように。なぜわたしと争われるかを知らせてほしい。
Dím Bohu: Neodsuzuj mne, oznam mi, proč se nesnadníš se mnou?
3 あなたはしえたげをなし、み手のわざを捨て、悪人の計画を照すことを良しとされるのか。
Jaký máš na tom užitek, že mne ssužuješ, že pohrdáš dílem rukou svých, a radu bezbožných osvěcuješ?
4 あなたの持っておられるのは肉の目か、あなたは人が見るように見られるのか。
Zdali oči tělesné máš? Zdali tak, jako hledí člověk, ty hledíš?
5 あなたの日は人の日のごとく、あなたの年は人の年のようであるのか。
Zdaž jsou jako dnové člověka dnové tvoji, a léta tvá podobná dnům lidským,
6 あなたはなにゆえわたしのとがを尋ね、わたしの罪を調べられるのか。
Že vyhledáváš nepravosti mé, a na hřích můj se vyptáváš?
7 あなたはわたしの罪のないことを知っておられる。またあなたの手から救い出しうる者はない。
Ty víš, žeť nejsem bezbožný, ačkoli není žádného, kdo by mne vytrhl z ruky tvé.
8 あなたの手はわたしをかたどり、わたしを作った。ところが今あなたはかえって、わたしを滅ぼされる。
Ruce tvé sformovaly mne, a učinily mne, a teď pojednou všudy vůkol hubíš mne.
9 どうぞ覚えてください、あなたは土くれをもってわたしを作られた事を。ところが、わたしをちりに返そうとされるのか。
Pamětliv buď, prosím, že jsi mne jako hlinu učinil, a že v prach zase obrátíš mne.
10 あなたはわたしを乳のように注ぎ、乾酪のように凝り固まらせたではないか。
Zdalis mne jako mléka neslil, a jako syření neshustil?
11 あなたは肉と皮とをわたしに着せ、骨と筋とをもってわたしを編み、
Kůží a masem přioděl jsi mne, a kostmi i žilami spojils mne.
12 命といつくしみとをわたしに授け、わたしを顧みてわが霊を守られた。
Života z milosrdenství udělil jsi mi, přesto navštěvování tvé ostříhalo dýchání mého.
13 しかしあなたはこれらの事をみ心に秘めおかれた。この事があなたの心のうちにあった事をわたしは知っている。
Ale toto skryl jsi v srdci svém; vím, žeť jest to při tobě.
14 わたしがもし罪を犯せば、あなたはわたしに目をつけて、わたしを罪から解き放されない。
Jakž zhřeším, hned mne šetříš, a od nepravosti mé neočišťuješ mne.
15 わたしがもし悪ければわたしはわざわいだ。たといわたしが正しくても、わたしは頭を上げることができない。わたしは恥に満ち、悩みを見ているからだ。
Jestliže jsem bezbožný, běda mně; pakliť jsem spravedlivý, ani tak nepozdvihnu hlavy, nasycen jsa hanbou, a vida trápení své,
16 もし頭をあげれば、あなたは、ししのようにわたしを追い、わたしにむかって再びくすしき力をあらわされる。
Kteréhož vždy více přibývá. Honíš mne jako lev, a jedno po druhém divně se mnou zacházíš.
17 あなたは証人を入れ替えてわたしを攻め、わたしにむかってあなたの怒りを増し、新たに軍勢を出してわたしを攻められる。
Obnovuješ svědky své proti mně, a rozmnožuješ rozhněvání své na mne; vojska jedna po druhých jsou proti mně.
18 なにゆえあなたはわたしを胎から出されたか、わたしは息絶えて目に見られることなく、
Proč jsi jen z života vyvedl mne? Ó bych byl zahynul, aby mne bylo ani oko nevidělo,
19 胎から墓に運ばれて、初めからなかった者のようであったなら、よかったのに。
A abych byl, jako by mne nikdy nebylo, z života do hrobu abych byl vnesen.
20 わたしの命の日はいくばくもないではないか。どうぞ、しばしわたしを離れて、少しく慰めを得させられるように。
Zdaliž jest mnoho dnů mých? Ponechejž tedy a popusť mne, abych maličko pookřál,
21 わたしが行って、帰ることのないその前に、これを得させられるように。わたしは暗き地、暗黒の地へ行く。
Prvé než odejdu tam, odkudž se zase nenavrátím, do krajiny tmavé, anobrž stínu smrti,
22 これは暗き地で、やみにひとしく、暗黒で秩序なく、光もやみのようだ」。
Do krajiny, pravím, tmavé, kdež jest sama mrákota stínu smrti, a kdež není žádných proměn, ale sama pouhá mrákota.
